Κυριακή 5 Αυγούστου 2012

Η αγροτική πίστη θύμα του Μνημονίου

Του  Αλέξη Π. Μητρόπουλου


Η μνημονιακή πολιτική επιφύλαξε ιδιαίτερα σκληρό ρόλο στην Αγροτική Τράπεζα
και την αγροτική πίστη γενικότερα.

Το δεύτερο Μνημόνιο (ν. 4046/2012, ΦΕΚ Α 28/14-2-2012) στη σελ. 705 του οικείου ΦΕΚ αναφέρει ότι «με βάση την τρέχουσα εργασία των εν ενεργεία εταιρειών εξωτερικού ελέγχου θα ολοκληρώσουμε μια μελέτη για το πώς θα πρέπει να προσφωνηθεί η ΑΤΕ (ως προκαταρκτική ενέργεια). Η αποτίμηση αυτή θα περιγράφει τις νομικές, λειτουργικές και οικονομικές πτυχές διαφόρων λύσεων και θα παρουσιάσει τα έξοδα που συνδέονται με αυτές.». Εξάλλου, με την τέταρτη επικαιροποίηση του πρώτου Μνημονίου (2-7-2011), απαιτείται η ολοκλήρωση της αύξησης του μετοχικού κεφαλαίου της ΑΤΕ.

Από αυτά προκύπτει ότι η απαίτηση της εκκαθάρισης της ΑΤΕ ως προκαταρκτικής δράσης είχε προδιαγραφεί. Η έννοια της «προκαταρκτικής δράσης» στη «μνημονιακή αργκό» σημαίνει ότι λαμβάνεται ένα σκληρό νεοφιλελεύθερο μέτρο ως ένδειξη προσαρμογής στο πνεύμα των δανειστών.

Η διάλυσή της, ως εκ τούτου, ήταν αναμενόμενη. Είκοσι χρόνια μετά το Μάαστριχτ και την πορεία αποσυγκρότησης του πρωτογενούς και μεταποιητικού τομέα εντός της αλλοτριωτικής πολιτικής της ΚΑΠ και του ατελούς ή κολοβού νομίσματος, οι επιπτώσεις της κρίσης θα ήταν τραγικές, ιδιαίτερα στον τομέα της αγροτικής πίστης, που ως διαχρονική τραπεζική αξία του καπιταλισμού της ανάπτυξης είναι απόβλητη στον σύγχρονο μονεταρισμό του Μνημονίου.

Το ίδιο και η αγροτική τάξη και η τοπική παραγωγή των παραδοσιακών προϊόντων που ήταν και το συγκριτικό πλεονέκτημα. Η εγχώρια παραγωγή θα προσδιορίζεται από τις οικονομίες κλίμακας των μεταλλαγμένων (ως επί το πλείστον) αγροτικών προϊόντων, που έχουν δημιουργήσει οι πολυεθνικές του είδους. Το σχέδιο για τη συγχώνευση-πώληση της «καλής» Αγροτικής στην ιδιωτική Τράπεζα Πειραιώς και της εκκαθάρισης της «κακής», υπακούει σ' αυτόν τον νεοφιλελεύθερο-μνημονιακό σχεδιασμό. Οι αγρότες μας δεν θα έχουν τη στήριξη της σκόπιμα απαξιωμένης ΑΤΕ, όπως και όλοι οι αγρότες του Ευρωπαϊκού Νότου δεν θα έχουν τη βοήθεια των χρηματοοικονομικών και παραγωγικών μορφωμάτων Κοινωνικής Οικονομίας. Θα βρίσκονται στο έλεος των ιδιωτικών Τραπεζών και του νομαδικού κεφαλαίου που το Μνημόνιο εξέθρεψε.

Ήδη, με την από 27 Ιουλίου 2012 (ΦΕΚ Β 2208) απόφασή της, η Τράπεζα της Ελλάδας ανακάλεσε την άδεια λειτουργίας του ιστορικού πιστωτικού ιδρύματος, το έθεσε σε ειδική εκκαθάριση και διόρισε ειδικό εκκαθαριστή. Η ΤτΕ «εκτέλεσε» την ΑΤΕ με συνοπτικές διαδικασίες και με την αναμενόμενη άδεια του Ταμείου Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας, επειδή δεν διέθετε ίδια κεφάλαια στο ύψος που προδιέγραψε και κυρίως γιατί... επέδειξε αδυναμία να προτείνει σχέδιο αποκατάστασης της κεφαλαιακής της επάρκειας. Περισσότερο όμως διότι ο βασικός μέτοχος δήλωσε αδυναμία να αυξήσει τα ίδια κεφάλαια.

Το ότι ο βασικός μέτοχος, δηλαδή το Ελληνικό Δημόσιο, «δεν δύναται» -κατά τη φρασεολογία της απόφασης- «να καταβάλει κεφάλαια όπως προκύπτει από τη μη κεφαλαιακή ενίσχυση του πιστωτικού ιδρύματος προς κάλυψη των ανωτέρω αναγκών του από αυτό έως σήμερα...», αλλ' απεναντίας με την από 3-4-2012 επιστολή του υπουργού Οικονομικών προς την Ε.Ε. εξαγγέλλει μέτρα «εξυγίανσης» (δηλαδή πώλησης και διάλυσης του μη επιθυμητού μέρους), αποτελεί έναν πρωτοφανή εμπαιγμό εις βάρος των Ελλήνων αγροτών, της ελληνικής κοινωνίας και των εργαζομένων, αλλά και ύβρη προς την ιστορία αυτού του τόπου. Στη θέση των ιδρυτών Ελευθέριου Βενιζέλου, Αλέξανδρου Παπαναστασίου κ.λπ., θα κινούνται πλέον καταπιεσμένες μνημονιακές σκιές που καταστρέφουν ό,τι καλύτερο δημιούργησε η πατρίδα.

Η Αγροτική Τράπεζα ιδρύθηκε τον Ιούνιο του 1929 ως μη κερδοσκοπικός οργανισμός κοινωφελούς χαρακτήρα, με κύριο σκοπό την αποκλειστική χρηματοδότηση με ευνοϊκούς όρους του αγροτικού τομέα και την ενίσχυση της αγροτικής ανάπτυξης. Το 1950 διεύρυνε τις δραστηριότητές της στον αγροτικό τομέα με την ίδρυση μιας σειράς εταιρειών μεταποίησης αγροτικών προϊόντων και αξιοποίησης των πλουτοπαραγωγικών πόρων διαφόρων περιοχών της χώρας.

Τέτοια όμως μορφώματα, που -πλην των τραπεζικών εργασιών που διενεργούν- είναι εργαλεία του κράτους προς ενίσχυση της εγχώριας παραγωγής (μετέχουν δηλαδή και της Κοινωνικής Οικονομίας, αφού η κερδοσκοπία έρχεται σε δεύτερη μοίρα), δεν είναι ανεκτά στην τριαρχία και τους εγχώριους εκπροσώπους του μονεταρισμού. Ό,τι κοινωνικό και ό,τι δημόσιο καταστρέφεται με την ίδια βιαιότητα που υποβαθμίζονται και οι δημοκρατικοί θεσμοί.

Έτσι και οι εργαζόμενοι της ΑΤΕ (οικονομολόγοι, διοικητικοί, τεχνολόγοι, γεωπόνοι, γεωτεχνικοί κ.ά.), ένα εξειδικευμένο σύνολο υπαλλήλων, που θα μπορούσαν με την κατάλληλη πολιτική να πρωτοστατήσουν στην επανεκκίνηση της αναπτυξιακής διαδικασίας, μένουν στο «κακό» κομμάτι της εταιρείας, οι εργασιακές τους σχέσεις δεν μεταβιβάζονται στην αγοράστρια τράπεζα κι επομένως, παρά τις αντίθετες προφορικές διαβεβαιώσεις ότι θα προσληφθούν άμεσα με νέα σύμβαση εργασίας στην Τράπεζα Πειραιώς, δεν αναλαμβάνεται καμία δέσμευση για το εργασιακό τους μέλλον. Εδώ παραβιάζεται τόσο το Κοινοτικό Δίκαιο όσο και το Π.Δ. 178/2002, που κατοχυρώνει όλα τα δικαιώματα των μισθωτών σε περίπτωση μεταβίβασης μιας επιχείρησης ή τμήματος εν λειτουργία. Το πολύτιμο αυτό προσωπικό πρέπει άμεσα να προστατευθεί καθ' οιονδήποτε τρόπο: είτε με άμεση επαναπρόσληψη στον νέο φορέα, είτε με εθελούσιες μετατάξεις, είτε με κίνητρα αποζημιωτικών απολύσεων, με τη σύμφωνη πάντα γνώμη των συνδικαλιστικών φορέων.

Η Αριστερά θλίβεται για την απαξίωση της αγροτικής πίστης και της ΑΤΕ γιατί το αγροτικό ζήτημα ήταν πάντα στο επίκεντρο των κοινωνικών και εθνικών αγώνων. Αναλαμβάνει επομένως μεγάλη ευθύνη για ένα νέο, σύγχρονο και ρεαλιστικό πρόγραμμα στήριξης των αγροτών, επανασύστασης της ΑΤΕ ως καθαρής Τράπεζας Ειδικού Σκοπού, αναπτυξιακής κατεύθυνσης. Ένα όραμα για την αυτοδύναμη οικονομική ανάπτυξη πρέπει απαραίτητα να περιλαμβάνει και μια σαφή εναλλακτική απάντηση στο από πολλές δεκαετίες υπάρχον Αγροτικό Ζήτημα. Καμιά κοινωνία δεν μπορεί να εναποθέσει τις τύχες των ιερών και των οσίων της στους επιτηρητές της τριαρχίας και τους μνημονιακούς καταστροφείς.



avgi.gr

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου