Είναι δύσκολο να πιστέψει κανείς ότι η καθημερινή εφημερίδα "Βήμα", του μεγαλύτερου Συγκροτήματος της χώρας, του ΔΟΛ, θα εκδώσει αύριο το τελευταίο της φύλλο. Για τα ελληνικά ΜΜΕ πρόκειται για αλλαγή εποχής.
Η αγωνία είναι για τις θέσεις εργασίας, ως προς τις οποίες δίνονται υποσχέσεις ότι δεν θα χαθούν. Αλλά όταν μια εφημερίδα παύει να κυκλοφορεί σε χαρτί, ποιος μπορεί να αισθάνεται σίγουρος για τη δουλειά του; Η προοπτική μείωσης αποδοχών κυκλοφορεί ήδη στους διαδρόμους και η μελαγχολία μεταξύ των εργαζομένων είναι διάχυτη. Δύσκολα μπορεί να προβλέψει κανείς τη συνέχεια.
Πριν από λίγους μήνες ήταν αδιανόητη η σκέψη ότι ο Σταύρος Ψυχάρης θα έβαζε λουκέτο στο καθημερινό "Βήμα", ότι δεν θα έβρισκε τη λύση για να το κρατήσει ζωντανό, ότι δεν θα κατάφερνε να κινήσει γη και ουρανό για να διασώσει τη φήμη του πανίσχυρου που κληρονόμησε από τον Χρήστο Λαμπράκη.
Εμπεδώνεται πλέον η βεβαιότητα ότι δεν υπάρχει καμία σταθερά στο χώρο του Τύπου, ότι και τα αδύνατα γίνονται δυνατά.
Η διαφήμιση έχει πέσει δραματικά, οι κυκλοφορίες βρίσκονται επίσης σε καθοδική τροχιά, οι τράπεζες δυσκολεύονται να δίνουν δάνεια σε επιχειρήσεις με τεράστιο παθητικό και το κρατικό ταμείο είναι άδειο και δεν μπορεί να προσφέρει έμμεση βοήθεια.
Οι περικοπές κόστους στα ΜΜΕ δεν αρκούν για να γίνουν οι επιχειρήσεις βιώσιμες και το μέλλον έρχεται πιο γρήγορα και πιο βίαια απ όσο είχε προβλεφθεί από τις Κασσάνδρες που μάντευαν ότι θα πέσει ο ουρανός στο κεφάλι μας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου