Κυβέρνηση και κόμματα θα χαράξουν την περαιτέρω πορεία τους, γνωρίζοντας πλέον τις διαθέσεις του εκλογικού σώματος. Αυτές οι διαθέσεις έχουν ιδιαίτερη σημασία για την κυβέρνηση, η οποία καλείται να συντάξει τον δυσκολότερο, ίσως, προϋπολογισμό των τελευταίων δεκαετιών και να συμφωνήσει με την τρόικα των δανειστών μας πώς θα καλυφθούν οι μαύρες τρύπες στα έσοδα, που απειλούν με εκτροχιασμό τους στόχους του Μνημονίου.
ΓΙΑ να κλείσουν αυτές οι μαύρες τρύπες θα απαιτηθούν, ασφαλώς, πρόσθετα μέτρα. Και αυτός είναι ο πονοκέφαλος των οικονομικών υπουργών. Με δεδομένο ότι ο ίδιος ο πρωθυπουργός έχει αποκλείσει τα νέα μέτρα να πλήξουν ξανά μισθωτούς και συνταξιούχους, τουλάχιστον με τον τρόπο που έγινε φέτος (περικοπή των 13ου και των 14ου μισθών), η προσοχή εστιάζεται στο «μείγμα» των άλλων μέτρων που θα ληφθούν.
ΟΙ απ' ευθείας μειώσεις των μισθών έχουν μεγάλο πολιτικό κόστος, οι αυξήσεις των φορολογικών συντελεστών αποτελούν κόκκινο πανί για όλους τους παράγοντες της αγοράς. τι απομένει; Αυτό που όλοι προκρίνουν και υπόσχονται: περαιτέρω συμπίεση των δαπανών του Δημοσίου. Αυτό δεν μπορεί να γίνει χωρίς μεγάλες παρεμβάσεις στις ΔΕΚΟ, ιδίως σε όσες έχουν μεγάλα ελλείμματα, και τα μέτρα είναι λίγο-πολύ προδιαγεγραμμένα: μείωση του μισθολογικού κόστους, συγχωνεύσεις και καταργήσεις φορέων, μετατάξεις υπαλλήλων, ενώ έχει αρχίσει δειλά και μια γενική συζήτηση περί απολύσεων, την οποία, όμως, η κυβέρνηση προσπαθεί να ξορκίσει.
ΟΜΩΣ και τα άλλα μέτρα που εξετάζονται μόνο ανώδυνα δεν είναι. Περαιτέρω περικοπές θα γίνουν στις δαπάνες των νοσοκομείων και των ασφαλιστικών ταμείων, γεγονός που δεν μπορεί να αφήσει ανεπηρέαστη την ιατροφαρμακευτική περίθαλψη μεγάλων ομάδων ασφαλισμένων. Ηδη έχουν κοπεί δεκάδες εξετάσεις για τους ασφαλισμένους του Οργανισμού των δημοσίων υπαλλήλων.
ΤΗΝ ίδια στιγμή, η αγορά είναι βυθισμένη στην ύφεση, η οποία φέρνει λουκέτα και πολλαπλασιάζει την ανεργία, το ύψος της οποίας αναπροσαρμόζεται μήνα με το μήνα και οι προβλέψεις για το 2011 προκαλούν τρόμο.
Ο ΠΡΩΘΥΠΟΥΡΓΟΣ έχει δηλώσει ότι το 2011 θα είναι το τελευταίο έτος της ύφεσης και ότι από το 2012 η χώρα θα αρχίσει να εισέρχεται, έστω δειλά, στη φάση της ανάπτυξης. Ομως, ούτε το εσωτερικό ούτε το διεθνές κλίμα επιτρέπουν τέτοια αισιοδοξία. Ηδη άλλες αδύναμες χώρες της ευρωζώνης βρίσκονται στη δίνη του κυκλώνα (ο μηχανισμός στήριξης ετοιμάζεται και για την Ιρλανδία). Την ίδια στιγμή η Γερμανία δεν συζητεί καν το ενδεχόμενο κάποιας χαλάρωσης της ασφυκτικής περιοριστικής πολιτικής.
ΚΑΙ με τη Γερμανία αμετάπειστη, η επαναδιαπραγμάτευση όρων του Μνημονίου εντάσσεται απλώς στη σφαίρα των επιθυμιών...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου