" Όλο το κύρος, η τακτική και η επινοητικότητα δεν αντικαθιστούν ούτε στο ελάχιστο την πεποίθηση στην υπηρεσία της αλήθειας. Αυτή την κοινή παραδοχή θαρρώ ότι την έχω βελτιώσει.
Αν ο άνθρωπος δεν έκλεινε καμμιά φορά τα μάτια κυριαρχικά, θα κατέληγε να μη βλέπει ό,τι αξίζει να ιδωθεί.
Καμμιά διαθήκη δεν προηγήθηκε της κληρονομιάς μας.
Μάχεται κανείς καλά μονάχα για τα αίτια που πλάθει ο ίδιος και καθώς ταυτίζεται μαζί τους καίγεται.
Αν αποδεχτώ αυτή τη φοβία που επιβάλλει στη ζωή τη δειλία της, δημιουργώ την ίδια στιγμή πλήθος από τυπικές φιλίες που σπεύδουν σε βοήθειά μου.
Η συγκατάθεση φωτίζει το πρόσωπο. Η άρνηση του δίνει το κάλλος.
Η αιωνιότητα δεν έχει απαραιτήτως μεγαλύτερη διάρκεια από τη ζωή.
Ο καρπός είναι τυφλός. Το δέντρο είναι που βλέπει.
Είναι η ώρα όπου τα παράθυρα ξεφεύγουν από τα σπίτια για να φωτιστούν στην άκρη του κόσμου, εκεί όπου θα ανατείλει ο δικός μας κόσμος.
Να επιζητείς το άλμα. Όχι ό,τι ακολουθεί, το ξεφάντωμα.
Βυθίσου στο άγνωστο που ανοίγει όρυγμα. Ανάγκασε τον εαυτό σου να συστραφεί."
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου