Στο άρθρο υπό τον τίτλο «Για τις ανοησίες είμαστε συνυπεύθυνοι» ο κ. Ντελόρ παραδέχεται ότι «η ΟΝΕ γεννήθηκε με δύο δομικά λάθη: Την ανισότητα ανάμεσα στην οικονομική και νομισματική πολιτική, που προκλήθηκε λόγω του ελλιπούς συντονισμού, και την ανισορροπία στις σχέσεις μεταξύ των κρατών - μελών της ΟΝΕ και της Ε.Ε. Το πρώτο λάθος, η ανισότητα ανάμεσα στη νομισματική και την οικονομική πολιτική της ΟΝΕ, δεν εξομαλύνθηκε, όπως προέβλεπε ήδη η έκθεση της Επιτροπής Ντελόρ του 1989. Εκείνο που με εκπλήσσει είναι η αντίδραση ορισμένων κρατών - μελών στην κρίση χρέους της ευρωζώνης, τα οποία μόλις ξέσπασε η κρίση υποστήριξαν ότι: "Δεν είμαστε υπεύθυνοι για τις ανοησίες των άλλων". Σε αυτό, λοιπόν, τους απαντώ: Τότε τι νόημα έχει το περίφημο Eurogroup; Γιατί η ΕΚΤ, που είναι προσηλωμένη μόνο στον πληθωρισμό, δεν έκρουσε τον κώδωνα του κινδύνου; Η ελλιπής αντίδραση των ευρωπαϊκών θεσμών από το 2006 ισοδυναμεί με συλλογική ευθύνη».
Συνεχίζοντας την παρέμβασή του ο κ. Ντελόρ υποστηρίζει ότι «το δεύτερο λάθος είναι η ανισορροπία στις σχέσεις των 17 κρατών - μελών της ευρωζώνης και των 27 της Ε.Ε. Η κοινή λογική προϋποθέτει ότι οι χώρες με το ίδιο νόμισμα πρέπει να έχουν διευρυμένα δικαιώματα αλλά και υποχρεώσεις σε σχέση με τις υπόλοιπες που ανήκουν μόνο στην Ε.Ε. Ενα είναι σίγουρο από τώρα: εάν δεν υπάρξει οποιαδήποτε πρόοδος, πρέπει να δρομολογήσουμε μια θεσμική αλλαγή στην ΟΝΕ για να μπορέσουμε να λύσουμε τα χέρια των πολιτικών».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου