Ανακοίνωση Θ.Πάγκαλου για την ματαίωση της προβολής της ταινίας «Ζ» στο Παρίσι

Η χθεσινή τρομοκρατικού χαρακτήρα παρέμβαση Γάλλων αναρχικών και Ελλήνων οπαδών του ΣΥΡΙΖΑ στο Ελληνικό Σπίτι της Πανεπιστημιούπολης του Παρισιού, παρεμπόδισε και τελικά ματαίωσε την προβολή του αντιδικτατορικού αριστουργήματος του Κώστα Γαβρά «Ζ». Ο ίδιος ο σκηνοθέτης και άλλοι παράγοντες του φιλμ που παρίσταντο και επρόκειτο να τιμηθούν, εξαναγκάστηκαν να αποχωρήσουν διαμαρτυρόμενοι για τα επεισόδια.

Μαζί τους απεχώρησε μεγάλος αριθμός θεατών που ήταν επίσης παρόντες για να τιμήσουν τον Κώστα Γαβρά, ανάμεσά τους και ο Αντιπρόεδρος της Κυβέρνησης, Θεόδωρος Πάγκαλος, προσωπικός φίλος του σκηνοθέτη, εμπνευστής του πολιτικού συνθήματος «Ζ» και παλαιός κάτοικος του Ελληνικού Σπιτιού.

Οι ισχυρισμοί των αναρχικών και των στελεχών του ΣΥΡΙΖΑ ότι η παρουσία της Κυβέρνησης ήταν αυτή που τους ερέθισε είναι παντελώς ψευδείς, αφού οι ίδιοι ομολογούν σε ένα από τα blogs τους ότι δε γνώριζαν ότι ο Αντιπρόεδρος της Κυβέρνησης θα ήταν παρών, αλλά –προφανώς θέλοντας να εκμεταλλευτούν την απήχηση του Κώστα Γαβρά στην Ελλάδα και τη Γαλλία- είχαν σχεδιάσει την δια της βίας απαγόρευση προβολής του «Ζ» με την ταυτόχρονη προβολή άλλης ταινίας του, με τον τίτλο: «Παράδεισος στη Δύση» με κεντρικό ήρωα έναν λαθρομετανάστη, ώστε να αναδείξουν το θέμα των λαθρομεταναστών-απεργών πείνας στην Αθήνα.

Η πρωτοφανής αποδοκιμασία του αντιδικτατορικού φιλμ «Ζ» έχει βαθιά πολιτική σημασία και δείχνει για μια ακόμα φορά ότι οι δυνάμεις αυτές ουδέποτε αποδέχθηκαν την κοινοβουλευτική δημοκρατία που με τόσο αίμα κερδήθηκε από τον ελληνικό λαό.

Δείχνει επίσης και την αντίληψή τους για τον πολιτισμό, την τέχνη και τους δημιουργούς θυμίζοντας τις χειρότερες εποχές των κάθε είδους απολυταρχικών καθεστώτων όταν οι δημιουργοί χαρακτηρίζονταν «εχθροί του λαού» ή «εχθροί του έθνους» και βασίλευε η λογοκρισία και οι διώξεις. Από την άποψη αυτή η προσβολή που διέπραξαν προς τον Κώστα Γαβρά είναι ξεκάθαρη απειλή για την ελευθερία της έκφρασης.

Πώς η δημοκρατία θα προστατέψει αυτή την ελευθερία εντός και εκτός πανεπιστημιακών χώρων απέναντι στη φασιστική αντίληψη των αναρχικών και των οπαδών του ΣΥΡΙΖΑ, οι οποίοι πιστεύουν ότι έχουν το δικαίωμα «στο όνομα του λαού» να καθορίζουν ποιες εκδηλώσεις θα γίνονται και ποιοι ομιλητές μπορούν να μιλήσουν, χρησιμοποιώντας κάθε είδους απειλές, υβριστικούς χαρακτηρισμούς και προ πάντων, σωματική βία;

Είναι δυνατόν μια τέτοια συμπεριφορά απέναντι στον Κώστα Γαβρά και την ταινία του «Ζ» να μην καταδικαστεί ξεκάθαρα από το σύνολο του πολιτικού κόσμου αλλά και τους πνευματικούς ανθρώπους της χώρας μας;

Δεν υπάρχει πια καμία αμφιβολία ότι η ελληνική κοινωνία βρίσκεται αντιμέτωπη με μια οργανωμένη προσπάθεια που, δυστυχώς, έχει πολιτική κάλυψη από κοινοβουλευτικά –δηλαδή συστημικά- κόμματα, να κατρακυλήσει στη βία και την αστάθεια.

Όσα έγιναν στο Παρίσι, όπως και όσα έγιναν στο Βερολίνο ή θα γίνουν αύριο στο Λονδίνο και τη Ρώμη, υπονομεύουν την διεθνή εικόνα της χώρας και την προσπάθειά της να εξέλθει από την κρίση. Ποιος θέλει η Ελλάδα να βυθισθεί στο χάος;