Με τον χαριστικό τρόπο των συμβάσεων, που όλοι λίγο εώς πολύ γνωρίζουμε, η προηγούμενη κυβέρνηση αλλά και η τωρινή, σε αγαστή συνεργασία με τους μεγαλοεργολάβους των διοδίων έχουν μετατρέψει τους δρόμους του Δήμου Ωρωπού σε μια μονόπολυ, με τους δρόμους του να έχουν "χωριστεί" σε πολλά τετράγωνα και όλα να ανήκουν στους "παίχτες" εργολάβους και οι δημότες του να είναι οι υπόλοιποι παίχτες που δεν έχουν τίποτα και συνεπώς πληρώνουν σε οποιοδήποτε τετράγωνο και αν πέφτουν, με αποτέλεσμα να έχουν συνεχώς μειούμενο διαθέσιμο κεφάλαιο επιβίωσης και αυτό μέχρι να χρεωκοπήσουν.
Το ότι οι παίχτες που δεν έχουν τίποτα, αποφάσισαν κάποια στιγμή να αλλάξουν τους κανόνες σε αυτήν την καταφανή αδικία και να μην πληρώνουν, οδηγεί τώρα σε πιο σκληρά μέτρα ποινικοποίησης τέτοιου είδους συμπεριφορών από την πλευρά του κράτους .Εξάλλου, αν δεν λαμβάνουν το νοίκι τους, μετά γιατί να αγοράζουν τετραγωνάκια στη μονόπολυ; Το όλο νόημα του παιχνιδιού είναι να αγοράζεις τα πάντα, υπό την προυπόθεση όμως ότι αυτοί που χάνουν μην έχοντας τίποτα θα συνεχίσουν να πληρώνουν μέχρι τα χάσουν όλα, και το παιχνίδι να ολοκληρωθεί με εσένα νικητή και τους άλλους χαμένους.
Μόνο που εδώ δε μιλάμε για πλαστικά άβουλα πιόνια της μονόπολυς, αλλά για ανθρώπινα όντα, μια κοινωνία ανθρώπων που προφανώς δε δέχονται τόσο απλά τους όρους ενός "παιχνιδιού" που φαίνεται ολοένα και πιο ξεκάθαρα ότι οδηγεί νομοτελειακά στη δική τους εξαθλίωση, προς όφελος μιας μικρής ολιγαρχίας "στημένων παικτών".
Το ότι οι παίχτες που δεν έχουν τίποτα, αποφάσισαν κάποια στιγμή να αλλάξουν τους κανόνες σε αυτήν την καταφανή αδικία και να μην πληρώνουν, οδηγεί τώρα σε πιο σκληρά μέτρα ποινικοποίησης τέτοιου είδους συμπεριφορών από την πλευρά του κράτους .Εξάλλου, αν δεν λαμβάνουν το νοίκι τους, μετά γιατί να αγοράζουν τετραγωνάκια στη μονόπολυ; Το όλο νόημα του παιχνιδιού είναι να αγοράζεις τα πάντα, υπό την προυπόθεση όμως ότι αυτοί που χάνουν μην έχοντας τίποτα θα συνεχίσουν να πληρώνουν μέχρι τα χάσουν όλα, και το παιχνίδι να ολοκληρωθεί με εσένα νικητή και τους άλλους χαμένους.
Μόνο που εδώ δε μιλάμε για πλαστικά άβουλα πιόνια της μονόπολυς, αλλά για ανθρώπινα όντα, μια κοινωνία ανθρώπων που προφανώς δε δέχονται τόσο απλά τους όρους ενός "παιχνιδιού" που φαίνεται ολοένα και πιο ξεκάθαρα ότι οδηγεί νομοτελειακά στη δική τους εξαθλίωση, προς όφελος μιας μικρής ολιγαρχίας "στημένων παικτών".
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου