Σαββατόβραδα με νόημα στο Θέατρο Κωφών Ελλάδος

Οι ηθοποιοί και οι συντελεστές του ενός και μοναδικού εδώ και 26 χρόνια Θεάτρου Κωφών Ελλάδος απαιτούν την προσοχή όλων. Την δικαιούνται. Κυρίως διότι δεν ανήκουν σε κείνη την κατηγορία των προσώπων ή φορέων που αρέσκονται στις φλύαρες δημόσιες σχέσεις. Αντίθετα, ζητούν να λάβουν τον λόγο σπάνια, μόνο όταν νιώθουν ότι έχουν κάτι πραγματικά σημαντικό να δημοσιοποιήσουν.

Από σήμερα  Σάββατο 12 Φεβρουαρίου και κάθε Σάββατο μέχρι τις 2 Απριλίου 2011, διεκδικούνε την παρουσία σας στον φιλόξενο χώρο του θεάτρου (Σαχτούρη 8-10, Πλατεία Κουμουνδούρου) στις 8:30 μμ – 01:30πμ. Κάθε βράδυ μας θέλουνε μαζί τους , ενεργούς θεατές με νόημα, για κάμποσες ώρες γεμάτες νόημα.
 
Όπως αναφέρουν και στο δελτίο τύπου τους :

"Μετά από δύσκολη προσπάθεια, μη επικουρούμενη από υψηλές γνωριμίες και δημόσιες σχέσεις που διευκολύνουν την ζωή, κατορθώσαμε να εξασφαλίσουμε την συνεργασία σημαντικών δημιουργών με άποψη. Η παρουσίαση επιλεγμένων ντοκιμαντέρ και ταινιών μυθοπλασίας θα αποτελεί το κυρίως θέμα, το κύριο σώμα, της σαββατιάτικης συνάντησης που σας προτείνουμε. Δεν θα είναι το μόνο. Μετά το πέρας των προβολών και με τη συμμετοχή των δημιουργών ή/και των πρωταγωνιστών των ταινιών, το πρόγραμμα προβλέπει συζήτηση. Για τους μύθους και τα στερεότυπα που εδραιώνουν τον ρατσισμό μέσα μας. Για τους ορατούς και αόρατους φράκτες που κτίζουμε ή μας κτίζουν στο όνομα της ασφάλειας και που εντέλει είναι τα βαθιά σύμβολα της καθημερινής μας ανασφάλειας. Για όσα τεχνητά μας χωρίζουν. Ώστε να ανακαλύψουμε και να αποκαλύψουμε όσα φυσικά και αυτονόητα μας ενώνουν.

Προχωρημένες ταινίες και κατόπιν εξίσου προχωρημένη συζήτηση; Αυτό είναι όλο; Τόσοι και τόσοι δεν το προτείνουν; Γιατί να είναι η δική μας πρόταση κάτι το διαφορετικό, το ιδιαίτερο, το πιο θελκτικό; Είναι;

Είναι! Διότι η τέχνη μας, το θέατρο Κωφών, είναι βαθύτερα όλων συνδεδεμένη με την αναγνώριση, απόδοση και εμβάθυνση του κάθε νοήματος, είναι εξ’ ορισμού και εξ’ ολοκλήρου νοηματική τέχνη. Διότι η “δουλειά” μας, η “δουλειά” όσων επί 26 χρόνια υπηρέτησαν το θέατρο Κωφών και όσων σήμερα το υπηρετούν, ήταν και είναι το πάντρεμα της προσωπικής μητρικής νοηματικής γλώσσας με την παγκόσμια εκφραστική θεατρική γλώσσα. Διότι ξέροντας να επικοινωνούμε το νόημα, ξέρουμε και να νοηματοδοτούμε την επικοινωνία με τον πλέον φυσικό τρόπο.

Οι μέρες που διανύουμε μόνο μέρες νηνεμίας δεν είναι για το θέατρο Κωφών. Ακριβώς το αντίθετο ισχύει. Στην σημερινή Ελλάδα της πολύπλευρης κρίσης, το θέατρο Κωφών απειλείται περισσότερο από ποτέ, ακόμα και με οριστική… εξαφάνιση! Ουδέν το αξιοπερίεργο. Σε εποχές στερημένες νοημάτων, η νοηματική προσέγγιση της έκφρασης, η αποθεωτική συνύπαρξη επί σκηνής Κωφών και ακουόντων που αφοπλίζει καταλυτικά χρόνιες ρατσιστικές προκαταλήψεις και στερεότυπα, θα ήταν παράλογο να μην απειλείται. Η απειλή, όχι απλώς δεν μας αποθαρρύνει, αλλά αντίθετα μας πεισμώνει, μας υπενθυμίζει βιωματικά πλέον το νόημα ζωής που μια ζωή υπηρετήσαμε και μια ζωή θα υπηρετούμε. Ζωή χωρίς τεχνητούς φραγμούς και φράκτες, όπως του ρατσιστικού νόμου που αποκλείει τους “μη αρτιμελείς” από την θεατρική εκπαίδευση.

Η εκ βαθέων εξομολόγηση και συνάμα υπενθύμιση του βαθύτατου της ζωής νοήματος, είναι το “μήνυμα” που επιδιώκουμε να μοιραστούμε και επικοινωνήσουμε στις συναντήσεις των Σαββατόβραδων. Είναι το μόνο νόημα ζωής, το μόνο μήνυμα, υπέρ του οποίου είμαστε βαθιά προκατειλημμένοι. Γι′ αυτό και κατά κύριο λόγο απευθυνόμαστε σε όσους/όσες μοιράζονται μαζί μας αυτή – τη μία και μοναδική – προκατάληψη. Τους θέλουμε, σας θέλουμε όλους/όλες. Για να αλωθούν τα τείχη των προκαταλήψεων που μοιάζουν σήμερα απόρθητα, το μόνο που νοηματικά απαιτείται είναι να καταφέρουμε να συντονιστούμε όλοι/όλες μαζί. Ελάτε να κάνουμε μια αρχή, σας προσκαλούμε να το προσπαθήσουμε…"