Σε μια κλωστή

Κορυφαίος υπουργός της κυβέρνησης, ο οποίος έχει κεντρικό,καθοδηγητικό και ουσιαστικό ρόλο στην χάραξη,στην στρατηγική αλλά και στην εφαρμογή της πολιτικής του Μνημονίου συνεχίζει να επιμένει εδώ και δύο μήνες με αλλεπάλληλες εισηγήσεις του στον πρωθυπουργό, πως η πρόωρη προσφυγή στις κάλπες είναι ο ενδεδειγμένος δρόμος και η καλύτερη δυνατή λύση για την επανεκκίνηση του κυβερνητικού έργου με μηδενισμό του κοντέρ αλλά και κυρίως με οριστική παραπομπή στις καλένδες όλων των παλιών προεκλογικών υποσχέσεων του ΠΑΣΟΚ που λειτουργούν ωσάν βαρίδια στην επικοινωνιακή στρατηγική που θέλει να χαράξει τόσο αυτός όσο και άλλοι υπουργοί μαζί με  κορυφαία στελέχη απέναντι στα άλλα κόμματα και στην κοινωνία γενικότερα.






Ο Γιώργος Παπανδρέου δεν έδειχνε να υποκύπτει σε αυτές τις εισηγήσεις, με συγκεκριμενοποίηση της επιχειρηματολογίας του σε δύο κυρίως άξονες, ο πρώτος ήταν το ότι από τις δημοσκοπήσεις έβγαζε αθροιστικά  πως μια μερίδα της κοινής γνώμης του έδινε την το πρόκριμα να βγάλει την χώρα από το οικονομικό αδιέξοδο και δεύτερον το στήριγμα που έβρισκε από διεθνείς παράγοντες θα το είχε μόνο με προσήλωση στο πρόγραμμα του Μνημονίου χωρίς εκλογικές περιπέτειες.


Ο πρωθυπουργός μέσω των δημοσκοπήσεων, που διεξάγονται αυτό τον καιρό από πολιτικά γραφεία, βλέπει πως χάνει ταχέως το λαϊκό έρεισμα και αρχίζει να αντιλαμβάνεται ότι αυτό που του πίστωνε η κοινή γνώμη, η προσπάθεια δηλ. που κάνει να βγάλει τη χώρα από το αδιέξοδο, αρχίζει να γυρίζει μπούμερανγκ εναντίον του, καθώς οι συνεχιζόμενες παλινωδίες της κυβέρνησης έχουν φτάσει την κοινωνία σε οριακό σημείο πλέον και τον ίδιον όμηρο των ευθυνών του, σημειώνουμε το  
κλιμακούμενο δυσάρεστο κλίμα ανάμεσα στους υπουργούς που δεν μπορούν πλέον να δικαιολογούν εξακολουθητικά τα αδικαιολόγητα.


Το δεύτερο επιχείρημα που μέχρι τώρα κατέθετε καταρρέει καθώς γνωρίζει καλά ότι η διεθνής υποστήριξη που έχει αυτή τη στιγμή συνδέεται απόλυτα με την αφοσίωσή του στην πολιτική του Μνημονίου και από εκεί αρχίζουν τα ακόμα πιο δύσκολα ,καθώς οι προϊστάμενοι της τρόϊκας βλέπουν πως αργεί να πάρει τις αποφάσεις αυτές που θα δυσαρεστήσουν τους " τοπικούς " εις βάρος των "διεθνών" δανειστών, κατάσταση που θα επιφέρει αργά ή γρήγορα την οριστική ρήξη, μεταξύ του πρωθυπουργού και των διεθνών υποστηρικτών του, με ότι αυτό συνεπάγεται για τις μετέπειτα φιλοδοξίες του πρώτου.


Όλα από σήμερα το βράδυ κρέμονται σε μια κλωστή και όπως είμαστε σε θέση να γνωρίζουμε η κλωστή αυτή είναι made in Brussels...