Μια Κυριακή με τις σκέψεις να αγωνιούν

Η σημερινή συνεύρεση στο Σύνταγμα ήταν κάτι το απίστευτο. Τόσο για το πλήθος της όσο και για το πάθος της. Έβλεπες πραγματικά όλες τις ηλικίες σε αυτήν την συγκέντρωση, από βρέφη μέχρι ηλικιωμένους. 


Πάρα πολλά τα συνθήματα και τα τύμπανα, και τα κατσαρολικά και τα κρουστά και τα κουτάλια και τα μπρίκια, άπειρες οι σφυρίχτρες, να σου παίρνουν τα αυτιά οι βουβουζέλες.

Κόσμος να αυτοοργανώνεται, να δημιουργεί, να συμμετέχει, να βοηθά και να βοηθιέται, αλληλέγγυα, αμεσοδημοκρατικά, περισσότερος από 8.000 στην Λαϊκή Συνέλευση να συζητά , να προτείνει, να  συμφωνεί, να διαφωνεί, να υπερψηφίζει , να καταψηφίζει αλλά το σημαντικότερο να ακούει και να συμμετέχει.

Ελπίζουμε οι συγκεντρώσεις να συνεχίσουν έτσι και καλύτερα, ευχόμαστε να τις αφήσουν να γίνουν προάγγελος μιας νέας ελληνικής πραγματικότητας, πιο δίκαιης, πιο τίμιας, αληθινά δημοκρατικής.

Το κατακάθι της συσσωρευμένης μας εμπειρίας στην αλληλεπίδραση γεγονότων και αλληλουχιών δεν μας καθιστά αισιόδοξους αλλά ας μην το σκεφτόμαστε, γιατί το σφίξιμο στα στήθη δυναμώνει...