Ημέρα κατά του καπνίσματος σήμερα.

Η Σύμβαση- Πλαίσιο του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας (ΠΟΥ) για τον Έλεγχο του Καπνού, είναι το θέμα της φετινής Παγκόσμιας Ημέρας Κατά του Καπνίσματος. Ο Οργανισμός δίνει έμφαση στους κινδύνους για την υγεία που συνδέονται με τη χρήση καπνού, υποστηρίζοντας αποτελεσματικές πολιτικές για τον περιορισμό του καπνίσματος.

Η Σύμβαση Πλαίσιο του ΠΟΥ για τον έλεγχο του καπνού είναι το πρώτιστο εργαλείο ελέγχου του καπνού παγκοσμίως. Ως η πρώτη συνθήκη που έγινε αντικείμενο διαπραγμάτευσης στο πλαίσιο του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας, αποτελεί επίτευγμα - ορόσημο στην προαγωγή της δημόσιας υγείας. Βρίσκεται σε ισχύ μόλις από το 2005, ωστόσο είναι ήδη μία από τις ταχύτερα και ευρύτερα αποδεκτές συνθήκες στην ιστορία των Ηνωμένων Εθνών, με περισσότερα από 170 συμβαλλόμενα μέρη. Πρόκειται για συνθήκη που βασίζεται σε τεκμήρια και επιβεβαιώνει το δικαίωμα όλων των ανθρώπων για το ανώτατο επίπεδο υγείας παρέχοντας νέες νομικές διαστάσεις για συνεργασία στον έλεγχο του καπνού.

«Η χρήση του καπνού είναι η κύρια αιτία θανάτου», αναφέρει ο ΠΟΥ και προσθέτει: «Φέτος, πάνω από 5 εκατομμύρια άνθρωποι θα πεθάνουν από μία καρδιακή προσβολή, εγκεφαλικό, καρκίνο, πνευμονοπάθεια, ή άλλη ασθένεια, σχετική με το κάπνισμα. Σε αυτόν τον αριθμό δεν περιλαμβάνονται περισσότεροι από 600.000 άνθρωποι -πάνω από το ένα τέταρτο των οποίων είναι παιδιά- που θα πεθάνουν από την έκθεση στο παθητικό κάπνισμα. Το ετήσιο φορτίο θανάτου από την παγκόσμια επιδημία της χρήσης καπνού μπορεί να ανέλθει σε 8 εκατομμύρια άτομα μέχρι τι 2030, αφού έχει ήδη δολοφονήσει 100 εκατομμύρια ανθρώπους κατά τη διάρκεια του 20ου αιώνα, το κάπνισμα μπορεί να σκοτώσει ένα δισεκατομμύριο κατά τη διάρκεια του 21ου αιώνα.

Η Συνθήκη Πλαίσιο του ΠΟΥ για τον έλεγχο του καπνού επιφέρει νομικές υποχρεώσεις στα συμβαλλόμενα μέρη του, δηλαδή στις χώρες (και την Ευρωπαϊκή Ένωση) οι οποίες έχουν προσχωρήσει επίσημα σε αυτήν.

Μεταξύ αυτών των υποχρεώσεων είναι:

*Η προστασία των πολιτικών δημόσιας υγείας από τα εμπορικά και άλλα επενδυμένα συμφέροντα της καπνοβιομηχανίας.

*Η υιοθέτηση τιμολογιακών και φορολογικών μέτρων για τη μείωση της ζήτησης καπνού.

*Η προστασία των ανθρώπων από την έκθεση στον καπνό του τσιγάρου.

*Η ρύθμιση των περιεχομένων των προϊόντων καπνού.

*Η ρύθμιση των κοινοποιήσεων των προϊόντων καπνού.

*Η ρύθμιση της συσκευασίας και των ετικετών των προϊόντων καπνού.

*Η προειδοποίηση των ανθρώπων για τους κινδύνους από τον καπνό.

*Η απαγόρευση της διαφήμισης, προώθησης και χορηγίας του καπνού.

*Η προσφορά βοήθειας σε ανθρώπους για να απαλλαγούν από τον εθισμό τους στον καπνό

*Ο έλεγχος του παράνομου εμπορίου των προϊόντων καπνού.

*Η απαγόρευση των πωλήσεων από και προς τους ανήλικους.

*Η υποστήριξη οικονομικά βιώσιμων εναλλακτικών λύσεων έναντι της καπνοκαλλιέργειας

Η συνθήκη αναγνωρίζει, επίσης, τη σημασία της διεθνούς συνεργασίας και της βοήθειας προς χώρες χαμηλού και μετρίου εισοδήματος, έτσι ώστε να εκπληρώσουν τις συμβατικές υποχρεώσεις τους».

Πολύ περισσότερα πρέπει να γίνουν για τη συνθήκη, προκειμένου να έχει τη μέγιστη απόδοση της, όπως αναγνωρίζουν τα ίδια τα συμβαλλόμενα μέρη. Στην πρόσφατη συνάντησή τους στο Punta del Este της Ουρουγουάης, ζήτησαν από όλες τις χώρες να επικυρώσουν τη συνθήκη, για να εφαρμόσουν πλήρως τις διατάξεις της και να υιοθετήσουν τις οδηγίες της. Επιπλέον, επαναβεβαίωσαν τη δέσμευσή τους να δώσουν προτεραιότητα στην εφαρμογή υγειονομικών μέτρων με σκοπό τον έλεγχο της κατανάλωσης καπνού.

Κατά την Παγκόσμια Ημέρα Κατά του Καπνίσματος 2011 αλλά και καθόλη τη διάρκεια του επόμενου έτους, ο ΠΟΥ θα παροτρύνει τις χώρες να θέσουν τη συνθήκη στο επίκεντρο των προσπαθειών τους για τον έλεγχο της παγκόσμιας επιδημίας του καπνίσματος.

Η εκστρατεία θα εστιάσει στο βασικό μήνυμα: Οι χώρες πρέπει να εφαρμόσουν πλήρως τη συνθήκη για να προστατεύσουν τις σημερινές και τις αυριανές γενιές από την καταστροφή της υγείας, τις κοινωνικές, περιβαλλοντικές και οικονομικές συνέπειες από την κατανάλωση και την έκθεση στον καπνό του τσιγάρου.

Αν οι χώρες λάβουν σοβαρά υπόψη την προτροπή του ΠΟΥ, θα ενισχύσουν τη δυνατότητά τους να μειώσουν σε σημαντικό βαθμό το κόστος από τις ασθένειες και τους θανάτους, που σχετίζονται με τον καπνό.