"Έφυγε" σήμερα το πρωί σε ηλικία 84 ετών ο καλύτερος άνθρωπος της Ελλάδας ο ηθοποιός Θανάσης Βέγγος. Ο σπουδαίος κωμικός του θεάτρου και του κινηματογράφου άφησε την τελευταία του πνοή στον Ερυθρό Σταυρό, όπου νοσηλευόταν το τελευταίο διάστημα.
Ο Θανάσης Βέγγος γεννήθηκε στο Νέο Φάληρο το 1927. Κατάγεται από τα Θολάρια της Αιγιάλης από την πλευρά της μητέρας του Ευδοκίας, του γένους Ιωάννη Σμυρνή. Η γιαγιά του η Μαρουλιώ ήταν πρακτική μαία στα Θολάρια της Αμοργού (Τα στοιχεία καταγωγής προέρχονται από την έκδοση «Επιφανείς Αμοργίνοι» 1983 του Συνδέσμου Αμοργίνων). Ηταν το μοναχοπαίδι του κυρ Βασίλη και της κυρα-Ευδοκίας που κατάφεραν να δώσουν στον Θανάση μόνο τις εγκύκλιες σπουδές. Ο πατέρας Βέγγος, υπάλληλος στο εργοστάσιο της Ηλεκτρικής Εταιρίας στο Φάληρο, αγωνίστηκε επί Κατοχής για να το σώσει από την ανατίναξη που σχεδίαζαν οι Γερμανοί οι μαρτυρίες λένε πως το εργοστάσιο σώθηκε χάρη στις προσπάθειες αυτού ακριβώς του ανθρώπου, ο οποίος στη συνέχεια απολύθηκε από τη δουλειά του εξαιτίας των αριστερών φρονημάτων του. Αλλά και ο Θανάσης αντιμετώπισε την εκδικητικότητα του κράτους: βρέθηκε στη Μακρόνησο, το κολαστήριο και τόπο μαρτυρίου για χιλιάδες αριστερούς φαντάρους αλλά και πολίτες.
Εκεί, στον κατ' ευφημισμόν «νέο Παρθενώνα», ο νεαρός Θανάσης βίωσε τον εξευτελισμό, έμαθε να υπομένει, υιοθέτησε την αξιοπρέπεια ως στάση ζωής και ταυτόχρονα γνώρισε τη συντροφική αλληλεγγύη. Εκεί επίσης συνδέθηκε φιλικά με τον Νίκο Κούνδουρο, τον άνθρωπο που θα άλλαζε την πορεία της ζωής του.
Ήταν το 1953 όταν τον κάλεσε ο Κούνδουρος να παίξει στη «Μαγική πόληι», την πρώτη ταινία της καριέρας του: υποδύεται τον πωλητή λεμονιών στη λαχαναγορά, μέλος μιας παρέας νεαρών βιοπαλαιστών. Ο ήρωας λέγεται Θανάσης ; ο Βέγγος παίζει τον εαυτό του ;, όνομα που θα τον ακολουθεί στη συνέχεια σε πολλές άλλες ταινίες και θα μπαίνει αργότερα και στους τίτλους των ταινιών του («Ο Θανάσης, η Ιουλιέτα και τα λουκάνικα», «Τι έκανες στον πόλεμο, Θανάση;», «Θανάση, πάρε τ' όπλο σου», «Δικτάτωρ καλεί Θανάση», «Ο Θανάσης στη χώρα της σφαλιάρας» κτλ.), όταν βέβαια δεν μπαίνει το επώνυμό του («Είναι ένας τρελός τρελός Βέγγος», «Δόκτωρ Ζι-Βέγγος», «Ενας Βέγγος για όλες τις δουλειές»).
Πρωτοεμφανίστηκε στην ταινία του Νίκου Κούνδουρου "Μαγική Πόλη" (1954). Πρώτη εμφάνιση στο θέατρο το 1954 σε επιθεώρηση του θεάτρου "Περοκέ". Έχει παίξει σε 120 κινηματογραφικές ταινίες, σε 52 από τις οποίες ως πρωταγωνιστής και από αυτές έχει σκηνοθετήσει (πρωταγωνιστώντας ταυτόχρονα) επτά ταινίες. Επίσης γύρισε 7 βιντεοταινίες , 2 τηλεταινίες και έχει πάρει μέρος σε 7 τηλεοπτικές σειρές.
Στην δεκαετία του '60 ίδρυσε δική του εταιρεία και παρήγαγε πλήθος ταινιών που τις σκηνοθετούσε ο ίδιος ή ο Ντίνος Κατσουρίδης.
Οι ταινίες αυτές δημιούργησαν τον θρύλο του που τον έκαναν τον πρώτο ακραιφνή ηθοποιό κωμωδίας του ελληνικού κινηματογράφου. Δημιούργησε τον τύπο του κατατρεγμένου λαϊκού ανθρώπου, του πολυτεχνίτη και ερημοσπίτη, του καλοκάγαθου και πρόθυμου, του ονειροπόλου και προδομένου, του αιώνιου θύματος με την απεριόριστη αισιοδοξία.
Θεωρείται ένας από τους πιο δημοφιλείς κωμικούς του ελληνικού κινηματογράφου, ενώ συνεχίζει μέχρι σήμερα να εμφανίζεται σε ταινίες, τηλεόραση και θέατρο.
Ο Βέγγος εισήγαγε στον κινηματογράφο ένα ιδιαίτερα δικό του στυλ, γεμάτο κωμικό οίστρο, αεικίνητο, ασθμαίνον.
Με τον Βέγγο ο ελληνικός κινηματογράφος, ο λεγόμενος λαϊκός, βρήκε τον ιδανικότερο τύπο του, μια μοντέρνα εκδοχή του Καραγκιόζη. Ο πρώτος του μεγάλος ρόλος-μετά τις ιστορικές ταινίες που προαναφέραμε-είναι στην ταινία "Οι δοσατζήδες" του 1960, με το Νίκο Σταυρίδη.
Το 1959 πήρε άδεια ασκήσεως επαγγέλματος ηθοποιού ως εξαιρετικό ταλέντο με εξετάσεις σε ειδική επιτροπή, χωρίς να έχει αποφοιτήσει από δραματική σχολή. Η πρώτη του θεατρική παράσταση ήταν στην επιθεώρηση "Ομόνοια πλάτς πλούτς" δίπλα στους Νίκο Ρίζο και Γιάννη Γκιωνάκη, επίσης το 1959.
Τα επόμενα χρόνια, συνεργαζόμενος κυρίως με τον σκηνοθέτη Πάνο Γλυκοφρύδη, αναπτύσσει τον τύπο του νευρικού, αεικίνητου τύπου που τον καθιέρωσε και αρχίζει να γίνεται δημοφιλής. Με ταινίες όπως "Ψηλά τα χέρια", "Χίτλερ", "Μην είδατε τον Παναή", "Ζήτω η τρέλα", "Πολυτεχνίτης και ερημοσπίτης" έγινε ιδιαίτερα αγαπητός στο Ελληνικό κοινό.
Η στενή σχέση του με τον σκηνοθέτη Ντίνο Κατσουρίδη τον οδηγεί στον θρίαμβο στο Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης, το 1971 με την ταινία "Τι έκανες στον πόλεμο, Θανάση;" Κοινό και κριτική τον αποθεώνουν και αποσπά το βραβείο Α΄ανδρικού ρόλου.
Έναν χρόνο μετά, ο ρόλος του στην ταινία "Θανάση , πάρε το όπλο σου!" του χαρίζει ένα ακόμη βραβείο Α΄ ανδρικού ρόλου.
Την δεκαετία του '80 αποσύρεται από το σινεμά, κάνει λίγες βιντεοταινίες και εμφανίζεται στην τηλεοπτική σειρά "Τα Βεγγαλικά". Το 1990, πρωταγωνιστεί στη σειρά "Αστυνόμος Θανάσης Παπαθανάσης" στον ΑΝΤ-1.
Ο Παντελής Βούλγαρης φέρνει ξανά τον ηθοποιό στη μεγάλη οθόνη με το "'Ησυχες μέρες του Αυγούστου" και το "Όλα είναι δρόμος" σε σενάριο Γιώργου Σκαμπαρδώνη.
ΘΕΑΤΡΟ:
Το 1997 ερμηνεύει τον Δικαιόπολι, στους "Αχαρνής" και το 2001 στην "Ειρήνη" του Αριστοφάνη, με εξαιρετικές κριτικές που κάνουν λόγο για τον αριστοφανικό Βέγγο.
ΤΗΛΕΟΡΑΣΗ:
Το 2002 πρωταγωνιστεί στην τηλεοπτική σειρά "Περί Ανέμων και Υδάτων".
Την ίδια χρονιά, ο Δήμος Κορυδαλλού τίμησε τον ηθοποιό δίνοντας το όνομά του στο, 1900 θέσεων, δημοτικό αμφιθέατρο. Τον Οκτώβριο του 2008 ο Δήμος Πειραιά μετονόμασε την πλατεία Ευαγγελισμού στο Νέο Φάληρο, γενέτειρα του Θανάση, σε πλατεία Θανάση Βέγγου.
Μέλος του Σωματείου Ελλήνων Ηθοποιών και του Σωματείου Παραγωγών. Παντρεύτηκε την Ασημίνα με την οποία απέκτησε δυο γιούς.
Από σήμερα στις 07:15, ο Θανάσης Βέγγος, δεν είναι μαζί μας, ΘΑ ΕΙΝΑΙ ΓΙΑ ΠΑΝΤΑ ΜΑΖΙ ΜΑΣ όμως, για να μας θυμίζει, που και που, πως είναι, ΝΑ ΕΙΣΑΙ ΑΝΘΡΩΠΟΣ.
Ο Θανάσης Βέγγος γεννήθηκε στο Νέο Φάληρο το 1927. Κατάγεται από τα Θολάρια της Αιγιάλης από την πλευρά της μητέρας του Ευδοκίας, του γένους Ιωάννη Σμυρνή. Η γιαγιά του η Μαρουλιώ ήταν πρακτική μαία στα Θολάρια της Αμοργού (Τα στοιχεία καταγωγής προέρχονται από την έκδοση «Επιφανείς Αμοργίνοι» 1983 του Συνδέσμου Αμοργίνων). Ηταν το μοναχοπαίδι του κυρ Βασίλη και της κυρα-Ευδοκίας που κατάφεραν να δώσουν στον Θανάση μόνο τις εγκύκλιες σπουδές. Ο πατέρας Βέγγος, υπάλληλος στο εργοστάσιο της Ηλεκτρικής Εταιρίας στο Φάληρο, αγωνίστηκε επί Κατοχής για να το σώσει από την ανατίναξη που σχεδίαζαν οι Γερμανοί οι μαρτυρίες λένε πως το εργοστάσιο σώθηκε χάρη στις προσπάθειες αυτού ακριβώς του ανθρώπου, ο οποίος στη συνέχεια απολύθηκε από τη δουλειά του εξαιτίας των αριστερών φρονημάτων του. Αλλά και ο Θανάσης αντιμετώπισε την εκδικητικότητα του κράτους: βρέθηκε στη Μακρόνησο, το κολαστήριο και τόπο μαρτυρίου για χιλιάδες αριστερούς φαντάρους αλλά και πολίτες.
Εκεί, στον κατ' ευφημισμόν «νέο Παρθενώνα», ο νεαρός Θανάσης βίωσε τον εξευτελισμό, έμαθε να υπομένει, υιοθέτησε την αξιοπρέπεια ως στάση ζωής και ταυτόχρονα γνώρισε τη συντροφική αλληλεγγύη. Εκεί επίσης συνδέθηκε φιλικά με τον Νίκο Κούνδουρο, τον άνθρωπο που θα άλλαζε την πορεία της ζωής του.
Ήταν το 1953 όταν τον κάλεσε ο Κούνδουρος να παίξει στη «Μαγική πόληι», την πρώτη ταινία της καριέρας του: υποδύεται τον πωλητή λεμονιών στη λαχαναγορά, μέλος μιας παρέας νεαρών βιοπαλαιστών. Ο ήρωας λέγεται Θανάσης ; ο Βέγγος παίζει τον εαυτό του ;, όνομα που θα τον ακολουθεί στη συνέχεια σε πολλές άλλες ταινίες και θα μπαίνει αργότερα και στους τίτλους των ταινιών του («Ο Θανάσης, η Ιουλιέτα και τα λουκάνικα», «Τι έκανες στον πόλεμο, Θανάση;», «Θανάση, πάρε τ' όπλο σου», «Δικτάτωρ καλεί Θανάση», «Ο Θανάσης στη χώρα της σφαλιάρας» κτλ.), όταν βέβαια δεν μπαίνει το επώνυμό του («Είναι ένας τρελός τρελός Βέγγος», «Δόκτωρ Ζι-Βέγγος», «Ενας Βέγγος για όλες τις δουλειές»).
Πρωτοεμφανίστηκε στην ταινία του Νίκου Κούνδουρου "Μαγική Πόλη" (1954). Πρώτη εμφάνιση στο θέατρο το 1954 σε επιθεώρηση του θεάτρου "Περοκέ". Έχει παίξει σε 120 κινηματογραφικές ταινίες, σε 52 από τις οποίες ως πρωταγωνιστής και από αυτές έχει σκηνοθετήσει (πρωταγωνιστώντας ταυτόχρονα) επτά ταινίες. Επίσης γύρισε 7 βιντεοταινίες , 2 τηλεταινίες και έχει πάρει μέρος σε 7 τηλεοπτικές σειρές.
Στην δεκαετία του '60 ίδρυσε δική του εταιρεία και παρήγαγε πλήθος ταινιών που τις σκηνοθετούσε ο ίδιος ή ο Ντίνος Κατσουρίδης.
Οι ταινίες αυτές δημιούργησαν τον θρύλο του που τον έκαναν τον πρώτο ακραιφνή ηθοποιό κωμωδίας του ελληνικού κινηματογράφου. Δημιούργησε τον τύπο του κατατρεγμένου λαϊκού ανθρώπου, του πολυτεχνίτη και ερημοσπίτη, του καλοκάγαθου και πρόθυμου, του ονειροπόλου και προδομένου, του αιώνιου θύματος με την απεριόριστη αισιοδοξία.
Θεωρείται ένας από τους πιο δημοφιλείς κωμικούς του ελληνικού κινηματογράφου, ενώ συνεχίζει μέχρι σήμερα να εμφανίζεται σε ταινίες, τηλεόραση και θέατρο.
Ο Βέγγος εισήγαγε στον κινηματογράφο ένα ιδιαίτερα δικό του στυλ, γεμάτο κωμικό οίστρο, αεικίνητο, ασθμαίνον.
Με τον Βέγγο ο ελληνικός κινηματογράφος, ο λεγόμενος λαϊκός, βρήκε τον ιδανικότερο τύπο του, μια μοντέρνα εκδοχή του Καραγκιόζη. Ο πρώτος του μεγάλος ρόλος-μετά τις ιστορικές ταινίες που προαναφέραμε-είναι στην ταινία "Οι δοσατζήδες" του 1960, με το Νίκο Σταυρίδη.
Το 1959 πήρε άδεια ασκήσεως επαγγέλματος ηθοποιού ως εξαιρετικό ταλέντο με εξετάσεις σε ειδική επιτροπή, χωρίς να έχει αποφοιτήσει από δραματική σχολή. Η πρώτη του θεατρική παράσταση ήταν στην επιθεώρηση "Ομόνοια πλάτς πλούτς" δίπλα στους Νίκο Ρίζο και Γιάννη Γκιωνάκη, επίσης το 1959.
Τα επόμενα χρόνια, συνεργαζόμενος κυρίως με τον σκηνοθέτη Πάνο Γλυκοφρύδη, αναπτύσσει τον τύπο του νευρικού, αεικίνητου τύπου που τον καθιέρωσε και αρχίζει να γίνεται δημοφιλής. Με ταινίες όπως "Ψηλά τα χέρια", "Χίτλερ", "Μην είδατε τον Παναή", "Ζήτω η τρέλα", "Πολυτεχνίτης και ερημοσπίτης" έγινε ιδιαίτερα αγαπητός στο Ελληνικό κοινό.
Η στενή σχέση του με τον σκηνοθέτη Ντίνο Κατσουρίδη τον οδηγεί στον θρίαμβο στο Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης, το 1971 με την ταινία "Τι έκανες στον πόλεμο, Θανάση;" Κοινό και κριτική τον αποθεώνουν και αποσπά το βραβείο Α΄ανδρικού ρόλου.
Έναν χρόνο μετά, ο ρόλος του στην ταινία "Θανάση , πάρε το όπλο σου!" του χαρίζει ένα ακόμη βραβείο Α΄ ανδρικού ρόλου.
Την δεκαετία του '80 αποσύρεται από το σινεμά, κάνει λίγες βιντεοταινίες και εμφανίζεται στην τηλεοπτική σειρά "Τα Βεγγαλικά". Το 1990, πρωταγωνιστεί στη σειρά "Αστυνόμος Θανάσης Παπαθανάσης" στον ΑΝΤ-1.
Ο Παντελής Βούλγαρης φέρνει ξανά τον ηθοποιό στη μεγάλη οθόνη με το "'Ησυχες μέρες του Αυγούστου" και το "Όλα είναι δρόμος" σε σενάριο Γιώργου Σκαμπαρδώνη.
ΘΕΑΤΡΟ:
Το 1997 ερμηνεύει τον Δικαιόπολι, στους "Αχαρνής" και το 2001 στην "Ειρήνη" του Αριστοφάνη, με εξαιρετικές κριτικές που κάνουν λόγο για τον αριστοφανικό Βέγγο.
ΤΗΛΕΟΡΑΣΗ:
Το 2002 πρωταγωνιστεί στην τηλεοπτική σειρά "Περί Ανέμων και Υδάτων".
Την ίδια χρονιά, ο Δήμος Κορυδαλλού τίμησε τον ηθοποιό δίνοντας το όνομά του στο, 1900 θέσεων, δημοτικό αμφιθέατρο. Τον Οκτώβριο του 2008 ο Δήμος Πειραιά μετονόμασε την πλατεία Ευαγγελισμού στο Νέο Φάληρο, γενέτειρα του Θανάση, σε πλατεία Θανάση Βέγγου.
Μέλος του Σωματείου Ελλήνων Ηθοποιών και του Σωματείου Παραγωγών. Παντρεύτηκε την Ασημίνα με την οποία απέκτησε δυο γιούς.
Από σήμερα στις 07:15, ο Θανάσης Βέγγος, δεν είναι μαζί μας, ΘΑ ΕΙΝΑΙ ΓΙΑ ΠΑΝΤΑ ΜΑΖΙ ΜΑΣ όμως, για να μας θυμίζει, που και που, πως είναι, ΝΑ ΕΙΣΑΙ ΑΝΘΡΩΠΟΣ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου