Τι κι αν η αναστολή της απεργίας στις 15 Ιουνίου (χωρίς πρόβλεψη εναλλακτικής απεργιακής ενημέρωσης) έδωσε τη δυνατότητα στους καναλάρχες να παρουσιάσουν την απεργία χωρίς απεργούς (ελάχιστες έως καθόλου δηλώσεις εκπροσώπων συνδικάτων), να παρουσιάσουν ελληνικά σήριαλ σε επανάληψη, αντικολλητικά τηγάνια, μεσημεριανά κουτσομπολιά και ατελείωτες ώρες αερολογίας από όλους αυτούς που δυσκολεύονται να κυκλοφορήσουν στο δρόμο χωρίς να εισπράξουν τις διαμαρτυρίες του κόσμου.
Τι κι αν πιάστηκαν αδιάβαστοι, όταν αφιέρωναν ώρες στους «κουκουλοφόρους», όταν βλέπαμε τα ΜΑΤ να κακοποιούν απρόκλητα μέλος του γενικού συμβουλίου της ΠΟΕΣΥ.
Τι κι αν στο συνέδριο της ΠΟΕΣΥ πέρασε ψήφισμα που δηλώνει τη συμμετοχή του κλάδου στις απεργίες, με παράλληλα μέτρα ανάδειξης της απεργιακής-πολιτικής επικαιρότητας από απεργιακές επιτροπές με ευθύνη των συνδικάτων και όχι των καναλαρχών-επιχειρηματιών, μετά των παπαγάλων τους.
Η απόφαση των ομοσπονδιών για δύο 4ωρες στάσεις εργασίας την Τρίτη και την Τετάρτη από 11πμ έως 3μμ, δείχνει ότι η συνδικαλιστική γραφειοκρατία δεν αλλάζει και οι φιλοκυβερνητικές πλειοψηφίες (μετά των αριστερούτσικων συμμάχων τους) απλώς διεκπεραιώνουν την υποχρέωσή τους να αντιδράσουν, αντί να πρωτοστατήσουν για να ανατρέψουν τις τροϊκανές πολιτικές, αφήνοντας και το όπλο της απεργίας και το όπλο της ενημέρωσης (που την εκχωρούν στους εφαρμοστές των τροϊκανών πολιτικών μέσα στα κανάλια και τους συνήθεις τηλεεισαγγελείς κινητοποιήσεων).
Financial Crimes
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου