Η Πόπη είναι η Αντιγόνη μας

Υπάρχουν άνθρωποι σε αυτή τη ζωή που αποτελούν ιστορία. Υπάρχουν κι άνθρωποι που είναι μύθος. Ένας τέτοιος άνθρωπος είναι η Αντιγόνη. 


Το μύθο της Αντιγόνης τον διδαχτήκαμε όλοι κατά τις βασικές εγκύκλιες σπουδές μας. Όλοι τον ξέρουμε και όλοι τον θυμόμαστε. Ίσως βέβαια κάποιοι δεν τον έχουμε καταλάβει.
 
Όσοι εντρύφησαν περισσότερο στις ανθρωπιστικές σπουδές, ίσως μας έλεγαν ότι η Αντιγόνη είναι το οικουμενικό και διαχρονικό σύμβολο του ανθρώπου που θεωρεί το ηθικό του χρέος ιερότερο και από την ίδια του τη ζωή. Ίσως μας έλεγαν ότι η Αντιγόνη συμβολίζει τον άνθρωπο που πιστός στον υπέρτατο ηθικό νόμο βρίσκεται ενάντια σε μια αδιάλλακτη, σκληρή, αναποτελεσματική εξουσία. Μια εξουσία που πέφτει εν τέλει τραγικό θύμα της ίδιας της, της μετριότητας.
 
Όσοι έχουν εντρυφήσει στις ανθρωπιστικές σπουδές ίσως μας έλεγαν ότι ο μύθος της Αντιγόνης δεν σταμάτησε στην αρχαία Θήβα. Ίσως μας έλεγαν ότι η Αντιγόνη ζει στη σύγχρονη μας ιστορία. Ότι υπάρχουν και τη σημερινή εποχή άνθρωποι που τιμούν το υπέρτατο χρέος τους έναντι κάθε είδους σκληρής, αδιάλλακτης ακόμα και ολοκληρωτικής εξουσίας. Οι ίδιοι άνθρωποι, ίσως μας έλεγαν ότι το υπέρτατο χρέος για κάποιον που ασκεί τη δημοσιογραφία είναι η Αλήθεια. Και ίσως μας έλεγαν ότι τη σημερινή εποχή η μόνη ελπίδα της κοινωνίας μας να βγει από το νεόκοπο Μεσαίωνά της είναι η δημοσιογραφία και η Αντιγόνη της.
 
Είναι απολύτως βέβαιο ότι υπάρχουν και σήμερα στη δημοσιογραφία άνθρωποι που τιμούν το υπέρτατο χρέος τους. Μπορεί να είναι βαπτισμένοι Θεμιστοκλής, Λουκάς, Αλκιβιάδης ή απλώς Πόπη. Είναι όμως η Αντιγόνη μας.
Όλα αυτά ίσως είναι εύκολα αντιληπτά στους ανθρώπους που εντρύφησαν στις ανθρωπιστικές σπουδές ή για εκείνους που απλώς κατάλαβαν όσα έμαθαν στις βασικές εγκύκλιες σπουδές τους. 

Έρχεται όμως μια ώρα που θα πρέπει όλοι να μάθουν ότι η Αντιγόνη, η κάθε Αντιγόνη, είναι μύθος. Και κανείς δεν μπορεί να ακυρώσει ένα μύθο. Γιατί οι μύθοι είναι το μοναδικό πράγμα που επιβιώνει στην ιστορία. Και συνεχίζουν να δρουν ενάντια σε όποιον επιχειρεί να τους σταματήσει. 

Γιατί τελικά είμαστε πολλοί που καταλάβαμε τουλάχιστον τις βασικές εγκύκλιες σπουδές μας. 

Και είμαστε πολλοί που ξεχωρίζουμε την Αντιγόνη.

Είμαστε πολλοί που θέλουμε σαν κι αυτή να ήμασταν. 

Και ακόμα κι όταν δεν μπορούμε να φτάσουμε στο ύψος της έχουμε τουλάχιστον τη δύναμη σε αυτή να υποκλινόμαστε. 

Εξάλλου όλοι μας ανεξαιρέτως θυμόμαστε από τα σχολειά μας την Αντιγόνη.

Ποιος θυμάται ποιος είναι ο Κρέων;


Αργυρώ Λύτρα