Σύνταγμα

                  Του  Κώστα Σκηνιώτη

Και ξαφνικά ο κόσμος βρέθηκε στον δρόμο. Αυτός ο ίδιος κόσμος, που μόλις πριν από λίγο καιρό λέγαμε ότι είναι βολεμένος, ότι είναι εκπαιδευμένος να κάθεται στον καναπέ, ότι δεν ενδιαφέρεται για τίποτε πια. Κάποιες συγκεκριμένες περιόδους είναι αλήθεια ότι όλοι μας αναρωτηθήκαμε αν πράγματι είχαμε βυθιστεί στη ραστώνη του εύκολου, του γρήγορου, του άκοπου και καμιά φορά του μη σύννομου.

Είναι αλήθεια ότι οι ιδιότητες αυτές δεν ταιριάζουν, δεν ανήκουν και δεν αρμόζουν σε ένα λαό σαν τον ελληνικό λαό που αν κανείς κοιτάξει την ιστορία του διαχρονικά, διαπιστώνει ότι είναι ιστορία κοινωνικών αγώνων γραμμένων με αίμα, με ιδρώτα, με εξορίες, με μετανάστευση.

Είναι αλήθεια ότι τα προηγούμενα αρκετά χρόνια έγιναν όλα τα αναγκαία και απαραίτητα από τους Κυβερνώντες και τους μηχανισμούς που αποφασίζουν με οικονομικούς όρους κυρίως, για να βρεθούμε σ’ αυτή τη σημερινή θέση. Η ύπαιθρος αποσαθρώθηκε και η αγροτική παραγωγή συρρικνώθηκε για να διευκολύνει τις εισαγωγές, η βιομηχανία της χώρας ουσιαστικά εκδιώχθηκε ή έκλεισε αφήνοντας για άλλους μηχανισμούς την αξία που αφήνει σε μια χώρα η παραγωγή. Ο άκρατος καταναλωτισμός που βασιζόταν κυρίως στις εισαγωγές και στον δανεισμό, οι συστηματικές φούσκες που στηρίχτηκαν και επιδιώχθηκαν από το τραπεζικό σύστημα φάνηκε ότι ήταν ικανές να αλλοιώσουν οριστικά την ταξική και πολιτική συνείδηση της κοινωνίας. Έγινε προσπάθεια να δημιουργηθεί ένα μη παραγωγικό πρότυπο για να στηριχθεί πάνω του ένα συγκεκριμένου τύπου καταναλωτικό πρότυπο.

Η βαθιά κρίση του Καπιταλιστικού Συστήματος, έφερε με απίστευτα γοργό τρόπο στην επιφάνεια τα οδυνηρά προβλήματα της ελληνικής οικονομίας.

Και ξαφνικά εκεί που έμοιαζε ότι πλέον η μιζέρια, η κατάθλιψη και η κοινωνική καταχνιά είχαν πέσει πάνω σε όλους μας, οι πόρτες άνοιξαν και ο κόσμος βρέθηκε στον δρόμο και στο Σύνταγμα.

Είναι αλήθεια ότι γύρω από το φαινόμενο μπορούν να γίνουν πολλές αναλύσεις, και είναι αλήθεια επίσης ότι το φαινόμενο αυτό που είναι καταλυτικό και σημαντικό δεν μπορεί να σβήσει την τεράστια σημασία των θεσμικών εκπροσωπήσεων της κοινωνίας όπως είναι πέραν άλλων, τα κόμματα και τα συνδικάτα. Είναι οι εκπροσωπήσεις στις οποίες ο λαός στηρίζει πάντα την πολιτική και συνδικαλιστική έκφραση των προσπαθειών και των μαχών του για ένα καλύτερο μέλλον.

Όμως πρέπει κανείς να δει ότι στο φαινόμενο Σύνταγμα συμπυκνώνονται μερικές μεγάλες αξίες της ελληνικής κοινωνίας που κοντεύαμε να ξεχάσουμε, οι αξίες αυτές αναδεικνύονται από τον τρόπο με τον οποίο χιλιάδες πολίτες της χώρας, συγκεντρώνονται, διαδηλώνουν, συντηρούν αποχωρούν και επανέρχονται στον χώρο της πλατείας. Μερικές από τις σημαντικές αυτές αξίες που αναδεικνύονται και πάλι είναι: Συνέπεια, Υπευθυνότητα, Νουνέχεια Τάξη, Αξιοπρέπεια, Γενναιότητα, Μαζικότητα, Αλληλεγγύη.

Η μαζική αυτή έξοδος των πολιτών στην πλατεία και στον δρόμο πέραν των άλλων δίνει μια νότα αισιοδοξίας κόντρα στην καταθλιπτικότητα της εποχής. Είναι βέβαιο ότι η κίνηση αυτή θα συμβάλει ουσιαστικά, ώστε στην πορεία των πραγμάτων και μαζί με τους θεσμικούς εκπροσώπους των πολιτών, να δημιουργηθεί ένα πλαίσιο διεκδίκησης υπεράσπισης και κατάκτησης σημαντικών δημοκρατικών οικονομικών και κοινωνικών δικαιωμάτων.


Ο Κώστας Σκηνιώτης είναι μέλος της Εταιρείας Ελλήνων Λογοτεχνών