Ο πολυδιάστατος σκηνοθέτης, θεατρικός συγγραφέας και ηθοποιός, τον οποίο οι Ρώσοι κριτικοί έχουν χαρακτηρίσει «φαινόμενο», έρχεται πρώτη φορά στην χώρα για να ανεβάσει τον δικό του Σαίξπηρ, καταρρίπτοντας τα κλισέ της εικόνας, αποδομώντας τα κείμενα και ερμηνεύοντας τα με τον δικό του τρόπο,προκειμένου να δημιουργήσει επί σκηνής μία ατμόσφαιρα που έχει χαρακτηριστεί από πρωτοποριακή έως κιτς.
Το σκηνικό, ένα παζάρι φτιαγμένο από κόκαλα βοδιών, άδειες κονσέρβες γατοτροφής, κουβάδες γεμάτους φελλούς, από τους οποίους κάθε ηθοποιός παίρνει έναν, τον βάζει στο στόμα του και τον προσφέρει στον διπλανό του μ' ένα φιλί... Δεκάδες αντίγραφα της Τζοκόντας κι άλλοι μισοκατεστραμμένοι πίνακες κακής ζωγραφικής κρέμονται από τους τοίχους. Το φάντασμα του νεκρού πατέρα του Αμλετ, που ερμηνεύει ο ίδιος ο σκηνοθέτης, είναι ένας άγγελος με κιτς φωτοστέφανο. Αυτός σηκώνει κάποια στιγμή το νεκρό κορμί της Οφηλίας, που πολύ γρήγορα θάβεται κάτω από ένα βουνό κουρελιών.
Ο ρώσος δημιουργός τοποθετεί το έργο του Σαίξπηρ σ' ένα περιβάλλον παγανιστικής γιορτής, σε μια εποχή πρωτόγονη. Χρησιμοποιώντας δύο διαχρονικούς μύθους της τέχνης στον δυτικό πολιτισμό, την Τζοκόντα και τον Αμλετ, τους βάζει να συνομιλούν μέσα σ' ένα ξέφρενο σουρεαλιστικό θεατρικό πανηγύρι χορών και ψαλμωδιών. Οι λέξεις του κειμένου δεν ακούγονται όλες. Στ' αφτιά μας οι στίχοι φτάνουν άτακτα, ελλειπτικά.
Στην παράσταση του «Άμλετ», ερμηνεύονται αποσπάσματα του Σαιξπηρικού κειμένου ενώ εμφανίζεται επί σκηνής και ο ίδιος ο 54χρονος σκηνοθέτης.
Ο «Άμλετ», του Νικολάι Κολιάντα θα επαναληφθεί στις 8 και 9 του μηνός.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου