Ο κόσμος δε θέλει τρόϊκα, θέλει ….περεστρόϊκα

Η οικονομική κρίση έχει προκαλέσει χίλια κακά (μεταξύ αυτών αποκάλυψε και την αδυναμία της κυβέρνησης να διαχειριστεί ένα τόσο μεγάλο διακύβευμα) αλλά έκανε κι ένα καλό.

Έβαλε τους Έλληνες να σκεφτούν διαφορετικά. Τους έβαλε να δουν και την άλλη πλευρά του φεγγαριού κι ότι δεν είναι όλα τόσο ρόδινα και πλούσια.

Οι πολίτες, οι περισσότεροι τουλάχιστον, έχουν καταλάβει ότι δεν μπορεί να υπάρχει στο εξής Ελλάδα που να ζει με δανεικά. Οι μέρες της αφθονίας μας με δανεικό χρήμα τέλειωσαν.

Οι πολίτες σκέφτονται πλέον ότι δεν μπορεί να συνεχίζεται επ’ αορίστω το μοντέλο της κρατικοδίαιτης οικονομίας που όλοι περιμένουν τις επιδοτήσεις, τα επιδόματα, τα δημόσια έργα, το μοίρασμα της κρατικής πίτας. Ανάπτυξη και ευημερία χωρίς δουλειά δεν υπάρχει, και οι περισσότεροι από εμάς το έχουμε ξεχάσει. Το γεγονός ότι οι αγρότες επιστρέφουν στα χωράφια που μέχρι τώρα τα καλλιεργούσαν οι αλλοδαποί είναι ένα σημάδι.

Ξεχάσαμε και τώρα αρχίσαμε να ξανασκεφτόμαστε ότι πρέπει να παράγουμε και κάτι. Να προσφέρουμε στους εαυτούς μας και στην κοινωνία.

Έχουμε αρχίσει να ανακαλύπτουμε την έννοια της δημιουργίας που βασίζεται αποκλειστικά σε εμάς και δεν στηρίζεται στο… δημόσιο.

Έχουμε αρχίσει να καταλαβαίνουμε ότι δεν έχει ούτε νόημα, ούτε μέλλον να γίνουμε όλοι δημόσιοι υπάλληλοι. Άβουλα ανθρωπάκια βολεμένα που δεν ξέρουν τι θα πει αγώνας για την επιβίωση διότι ξέρουν ότι έχουν σίγουρο το μισθό τους. Και, προς θεού, δεν αναφερόμαστε σε όλους τους δημόσιους υπαλλήλους καθώς υπάρχουν τομείς και άνθρωποι που έχουν προσφέρει πάρα πολλά.

«Κάθε μέρα τρως αγγούρι και το Σάββατο είσαι μούρη». Ωραίο σύνθημα για τις συνήθειες των Νεοελλήνων. Τώρα καταλάβαμε ότι δεν μπορεί να το παίζουμε νεόπλουτοι με πιστωτικές, εορτοδάνεια, διακοποδάνεια και κάθε λογής δάνεια. Έχουμε αρχίσει και αντιλαμβανόμαστε τη σημασία της εργασίας, του χρήματος αλλά το κυριότερο των ανθρώπινων σχέσεων.

Βεβαίως, δεν είναι όλα ρόδινα, δεν άλλαξε ξαφνικά η ελληνική κοινωνία και δεν ξέχασε τις κακές της συνήθειες. Ίσως η κρίση μας κάνει να βάλουμε ο καθένας το δικό του λιθαράκι στην αλλαγή.

Ο κόσμος αντιλαμβάνεται ότι δε θέλει τρόϊκα, θέλει περεστρόϊκα.

Το μεγάλο ερώτημα είναι αν το υπάρχον πολιτικό προσωπικό μπορεί να υποστηρίξει αυτή την αλλαγή. Η κυβέρνηση έχει αποδείξει ότι δεν είναι ικανή να το κάνει. Οι πολίτες πρέπει να βρουν αυτούς που θα ξαναγεννήσουν από τις στάχτες της την Ελλάδα.

 


Αριστερός Ψάλτης