Tου Γιάννη Τριάντη
Παντού τριγύρω αριθμοί δυναστικοί και συνοφρυωμένες λέξεις, δίπλα σε πανηγυρτζίδικες φθαρμένες ρητορείες μιας αλφαβήτου ετοιμόρροπης που στάζει χρεωκοπία... Αλλά προπάντων το άγριο φονικό στην άμαθη Νορβηγία. Από αυτό ράγισε το Σαββατοκύριακο και σκοτείνιασε ο κόσμος
Με μια ντρίμπλα -από αυτές που συνηθίζει η επιβιωτική αμηχανία- πίσω στην απόφαση της Συνόδου, που κατασκήνωσε από την Παρασκευή στα μήντια της οικουμένης...
Καταστροφή; Οχι βέβαια.
Θρίαμβος; Μονάχα στα μυαλά της ιλαρής προπαγάνδας. Η οποία μιλά για «σκληρή διαπραγμάτευση» και προσωπική επιτυχία του πρωθυπουργού! (Αλλά γι' αυτήν -την ασύστολη προπαγάνδα- θα πούμε παρακάτω)...
Εκείνο που προκύπτει ευκρινώς είναι μια ένεση ζωής και ένα χλωμό εν δυνάμει, έγκλειστο σε εγγενείς αντιφάσεις του Προγράμματος. Δηλαδή, με σκληρή λιτότητα πώς θα ξεφύγει η χώρα από το λάσο της ύφεσης; Εν πάση περιπτώσει, τα δικά μας -δύσκολα, βαριά και προβληματικά- βρίσκονται σε άμεση συνάρτηση με τις εξελίξεις στην υπόλοιπη Ευρώπη. Ενας κλυδωνισμός στην Ιταλία, και θ' αρχίσουν πάλι τα SOS από το καράβι της Ευρωζώνης
Ψάξαμε λοιπόν παντού. Ουδαμού γίνεται λόγος για σκληρή διαπραγμάτευση εκ μέρους του κ. Παπανδρέου. Πόσω μάλλον για προσωπική επιτυχία του. (Εξαίρεση, δύο ενυπόγραφα ρεπορτάζ στα «Νέα» και στην «Καθημερινή»). Ολοι μιλούν για γαλλογερμανικό σχέδιο (και συμβιβασμό), καθώς και για καθοριστική συμβολή των τραπεζιτών (Ακερμαν και σία). Εκείνοι δέχθηκαν την επιμήκυνση στα 30 χρόνια και τη δεκαετή περίοδο χάριτος. Από την πρώτη στιγμή κατέστη σαφές ότι ο ρόλος της Ελλάδος στις διαπραγματεύσεις ήταν περιθωριακός. Αν, τώρα, αποκαλυφθεί ότι έχουν αλλιώς τα πράγματα -και ενέδωσε ο άξονας στις πιέσεις του Ελληνα πρωθυπουργού- εδώ είμαστε...
«Το τελικό ανακοινωθέν μπορεί να αποδέχθηκε τα πάντα, ακόμη και την περιφρόνηση των διεθνών οίκων αξιολόγησης, αλλά τελικώς η φρασεολογία του κάθε άλλο παρά τιμά το σύγχρονο ελληνικό κράτος»...
Ο Μανώλης Σπινθουράκης στο «Βήμα»:
- «Ειδικότερα αναφέρεται ότι η Ελλάδα αποτελεί "μοναδική περίπτωση" και ότι τα άλλα κράτη της ζώνης του ευρώ δεσμεύονται "να τιμήσουν πλήρως την οικεία κρατική υπογραφή τους". Με άλλα λόγια, με την απόφαση της Συνόδου Κορυφής ναι μεν η χώρα διασώθηκε οικονομικώς, για τουλάχιστον τρία χρόνια, πλην όμως μετατρέπεται σταδιακώς σε κράτος της ευρωζώνης δεύτερης κατηγορίας. Τα περιθώρια παραστρατημάτων και μη υλοποίησης των όποιων συμπεφωνημένων με την Ευρώπη είναι πλέον ανύπαρκτα, αφού η Ελλάδα με τη διαβάθμισή της στην κατηγορία των έστω και μερικώς χρεοκοπημένων κρατών βρίσκεται πλέον ένα βήμα πριν από την άβυσσο, όπως και αν ο καθείς την εννοεί».
Παντού τριγύρω αριθμοί δυναστικοί και συνοφρυωμένες λέξεις, δίπλα σε πανηγυρτζίδικες φθαρμένες ρητορείες μιας αλφαβήτου ετοιμόρροπης που στάζει χρεωκοπία... Αλλά προπάντων το άγριο φονικό στην άμαθη Νορβηγία. Από αυτό ράγισε το Σαββατοκύριακο και σκοτείνιασε ο κόσμος
Με μια ντρίμπλα -από αυτές που συνηθίζει η επιβιωτική αμηχανία- πίσω στην απόφαση της Συνόδου, που κατασκήνωσε από την Παρασκευή στα μήντια της οικουμένης...
Καταστροφή; Οχι βέβαια.
Θρίαμβος; Μονάχα στα μυαλά της ιλαρής προπαγάνδας. Η οποία μιλά για «σκληρή διαπραγμάτευση» και προσωπική επιτυχία του πρωθυπουργού! (Αλλά γι' αυτήν -την ασύστολη προπαγάνδα- θα πούμε παρακάτω)...
Εκείνο που προκύπτει ευκρινώς είναι μια ένεση ζωής και ένα χλωμό εν δυνάμει, έγκλειστο σε εγγενείς αντιφάσεις του Προγράμματος. Δηλαδή, με σκληρή λιτότητα πώς θα ξεφύγει η χώρα από το λάσο της ύφεσης; Εν πάση περιπτώσει, τα δικά μας -δύσκολα, βαριά και προβληματικά- βρίσκονται σε άμεση συνάρτηση με τις εξελίξεις στην υπόλοιπη Ευρώπη. Ενας κλυδωνισμός στην Ιταλία, και θ' αρχίσουν πάλι τα SOS από το καράβι της Ευρωζώνης
Ψάξαμε λοιπόν παντού. Ουδαμού γίνεται λόγος για σκληρή διαπραγμάτευση εκ μέρους του κ. Παπανδρέου. Πόσω μάλλον για προσωπική επιτυχία του. (Εξαίρεση, δύο ενυπόγραφα ρεπορτάζ στα «Νέα» και στην «Καθημερινή»). Ολοι μιλούν για γαλλογερμανικό σχέδιο (και συμβιβασμό), καθώς και για καθοριστική συμβολή των τραπεζιτών (Ακερμαν και σία). Εκείνοι δέχθηκαν την επιμήκυνση στα 30 χρόνια και τη δεκαετή περίοδο χάριτος. Από την πρώτη στιγμή κατέστη σαφές ότι ο ρόλος της Ελλάδος στις διαπραγματεύσεις ήταν περιθωριακός. Αν, τώρα, αποκαλυφθεί ότι έχουν αλλιώς τα πράγματα -και ενέδωσε ο άξονας στις πιέσεις του Ελληνα πρωθυπουργού- εδώ είμαστε...
«Το τελικό ανακοινωθέν μπορεί να αποδέχθηκε τα πάντα, ακόμη και την περιφρόνηση των διεθνών οίκων αξιολόγησης, αλλά τελικώς η φρασεολογία του κάθε άλλο παρά τιμά το σύγχρονο ελληνικό κράτος»...
Ο Μανώλης Σπινθουράκης στο «Βήμα»:
- «Ειδικότερα αναφέρεται ότι η Ελλάδα αποτελεί "μοναδική περίπτωση" και ότι τα άλλα κράτη της ζώνης του ευρώ δεσμεύονται "να τιμήσουν πλήρως την οικεία κρατική υπογραφή τους". Με άλλα λόγια, με την απόφαση της Συνόδου Κορυφής ναι μεν η χώρα διασώθηκε οικονομικώς, για τουλάχιστον τρία χρόνια, πλην όμως μετατρέπεται σταδιακώς σε κράτος της ευρωζώνης δεύτερης κατηγορίας. Τα περιθώρια παραστρατημάτων και μη υλοποίησης των όποιων συμπεφωνημένων με την Ευρώπη είναι πλέον ανύπαρκτα, αφού η Ελλάδα με τη διαβάθμισή της στην κατηγορία των έστω και μερικώς χρεοκοπημένων κρατών βρίσκεται πλέον ένα βήμα πριν από την άβυσσο, όπως και αν ο καθείς την εννοεί».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου