Πέθανε ο Λεωνίδας Κύρκος

Απεβίωσε μετά τις 6 τα ξημερώματα, σε ηλικία 87 ετών, ο ιστορικός ηγέτης της Ανανεωτικής Αριστεράς, Λεωνίδας Κύρκος. Ο Λ. Κύρκος τον τελευταίο καιρό αντιμετώπιζε σοβαρά προβλήματα υγείας.

Η κηδεία του θα γίνει από το Α’ Νεκροταφείο Αθηνών, την Τετάρτη στις 5 το απόγευμα.

 Ο Λεωνίδας Κύρκος (1924 - 28 Αυγούστου 2011), ήταν Έλληνας πολιτικός της Αριστεράς, και είχε εκλεγεί πολλές φορές βουλευτής. Ήταν πρόεδρος του ΚΚΕ Εσωτερικού και της Ελληνικής Αριστεράς.

Γεννήθηκε τον Οκτώβριο του 1924 στο Ηράκλειο της Κρήτης. Γιος του πολιτικού Μιχαήλ Κύρκου, ο οποίος μαζί με τον Ιωάννη Πασαλίδη και με άλλες προσωπικότητες από τον χώρο της Αριστεράς ίδρυσαν την Ενιαία Δημοκρατική Αριστερά (ΕΔΑ). Φοίτησε στην Ιατρική Σχολή στο Πανεπιστήμιο Αθηνών αλλά ποτέ δεν ολοκλήρωσε τις σπουδές του λόγω των επανειλημμένων πολιτικών διώξεων. Κατά την περίοδο του Εμφυλίου Πολέμου φυλακίστηκε κατ' επανάληψη: το 1946 για 8 μήνες και το 1948 (φυλακίστηκε εκ νέου). Το 1949 καταδικάστηκε σε θάνατο. Η απόφαση του Εκτάκτου Στρατοδικείου δεν εκτελέστηκε λόγω της διεθνούς αντίδρασης διότι μεταξύ των καταδικασθέντων ήταν και ο Μανόλης Γλέζος. Αποφυλακίσθηκε το 1953.

Εργάστηκε για πολλά χρόνια στην πολιτική αριστερή εφημερίδα Αυγή, πρώτα ως ρεπόρτερ και αργότερα ως διευθυντής (1958-1961).

Ο Λεωνίδας Κύρκος μπήκε στην πολιτική και εκλέχτηκε μέλος του Ελληνικού Κοινοβουλίου το 1961, 1963 και 1964 με την ΕΔΑ. Με την διάσπαση του ΚΚΕ, πήρε το μέρος των λεγόμενων ανανεωτικών δυνάμεων και βοήθησε στην καθιέρωση του ευρωκομμουνιστικού ΚΚΕ Εσωτερικού. Στις 21 Απριλίου 1967 συνελήφθη και παρέμεινε στη φυλακή για 5 χρόνια.

Μετά την μεταπολίτευση εκλέχτηκε βουλευτής, το 1974 και το 1977, και ευρωβουλευτής το 1981 και το 1985. Ο Κύρκος ήταν Πρόεδρος και γενικός γραμματέας του ΚΚΕ Εσωτ. μέχρι τον Απρίλιο του 1987, οπότε εντάχθηκε στην Ελληνική Αριστερά (Ε.ΑΡ.) της οποίας εκλέχτηκε Πρόεδρος. Μαζί με τον Χαρίλαο Φλωράκη, ίδρυσε τον Συνασπισμό της Αριστεράς και της Προόδου, του οποίου υπήρξε γραμματέας μέχρι τον Μάρτιο του 1991. Από το 1989 μέχρι το 1993 ήταν βουλευτής με τον Συνασπισμό. Έγινε στόχος σφοδρής κριτικής από το χώρο του ΠΑΣΟΚ για την συμμετοχή του Συνασπισμού στην κυβέρνηση Τζανετάκη.

To 2000 προτάθηκε τιμητικά από το κόμμα του Συνασπισμού για το αξίωμα του Προέδρου της Δημοκρατίας, όμως η Βουλή εξέλεξε τον ανθυποψήφιό του, Κωνσταντίνο Στεφανόπουλο.

Το 2010, με επιστολή του δήλωσε στήριξή στο νέο κόμμα Δημοκρατική Αριστερά. Το τελευταίο διάστημα λόγω των προβλημάτων με την υγεία του είχε αποστασιοποιηθεί από την ενεργή πολιτική, αν και συχνά κατέθετε την άποψή του δημόσια. Είχε δύο γιους.