Έξις...

Ξεκινούν κάτι καινούριο, κάτι κατά πολύ χειρότερο απ'όσο το περίμεναν.΄Ολοι σηκώνονται στο πόδι, ξεσηκώνονται τα τσιτάτα, και οι ρητορικές.

Περιμένουν να δουν. 
Μέρες, βδομάδες, μήνες και όλα ησυχάζουν ξανά.Το έχουνε συνηθίσει, το μυαλό τρέχει στα επόμενα χειρότερα και ηρεμούν από τα τωρινά τους παθήματα, και τότε μπορούν ανερυθρίαστα να συνεχίσουν την δουλειά που ξέρουν να κάνουν.΄Έχουν χρόνο,ξέρουν το κόλπο, περιμένουν μέχρι να συνηθίσουν, μέχρι να αφεθούν, μέχρι να πιστεύουν ότι ξέρουν τι συμβαίνει, να μην εντυπωσιάζονται πια, να λασκάρουν την επαγρύπνησή τους...
Δεν έχει σχέση για πόσο πολύ ή για πόσο λίγο ...
Φτάνει που ξέρουν να διαβάζουν σωστά τα σημάδια και τις συμπεριφορές, φτάνει που ξέρουν πως μοιάζουν σαν το ψάρι που συνηθίζει το δόλωμα...