Αγωνία για το μέλλον του ελληνικού κινηματογράφου από το σύνολο των κινηματογραφιστών.

Για πόσο ακόμα θα παράγονται ταινίες με "αντάρτικο'' τρόπο και μόνη στήριξη την αλληλεγγύη των φίλων; Το ερώτημα αυτό τέθηκε σήμερα στην συζήτηση Ελλήνων σκηνοθετών και εκπροσώπων της Πανελλήνιας Ένωσης Κριτικών Κινηματογράφου (ΠΕΚΚ) για το μέλλον του ελληνικού κινηματογράφου που διοργανώθηκε από το 24ο Πανόραμα Ευρωπαϊκού Κινηματογράφου.

Οι σκηνοθέτες σηκώνουν τα χέρια ψηλά, μπροστά στην "απίστευτη απαξία του ελληνικού κινηματογράφου'' που βιώνουν "τόσο από το κράτος όσο και από ιδιώτες οι οποίοι, σύμφωνα με το νέο νόμο του κινηματογράφου είναι και οι κατεξοχήν πιθανοί χρηματοδότες του", λέει ο σκηνοθέτης Γιάννης Οικονομίδης.

''Νεκρές οι αγορές στην Ελλάδα του μνημονίου, "νεκρό" το ελληνικό Κέντρο Κινηματογράφου, νεκρός λοιπόν και ο νέος νόμος " υποστηρίζουν οι Γιάννης Φάγκρας, Ανδρέας Τύρος και Νίκος Τριανταφυλλίδης.


Τα ζητήματα που τέθηκαν στην συζήτηση, ήταν αυτά της παραγωγής και διανομής των ελληνικών ταινιών, της ανάγκης να οργανωθούν οι σκηνοθέτες σε κολεκτίβες, και ακόμα η ενδεχόμενη αλλαγή θεματικής των ελληνικών ταινιών που θα προκύψει μέσα από την ίδια την κρίση. Πάνω απ΄ όλα όμως η κοινή παραδοχή ότι "για να κάνεις κινηματογράφο χρειάζονται χρήματα".

Από την δεκαετία του 70 και τον επονομαζόμενο "νέο ελληνικό" κινηματογράφο περάσαμε φάσεις", είπε ο βετεράνος σκηνοθέτης και φετινός τιμώμενος του Πανοράματος, Βασίλης Βαφέας. «Στην αρχή ήμασταν μικρομηκάδες γιατί με δυσκολία βρίσκαμε χρήματα και σε καμία περίπτωση από το κράτος ή φορείς. Όσοι αντέξαμε το φορτίο κάναμε μία ή δύο μεγάλου μήκους κι ύστερα εμφανίστηκε ο κρατικοδίαιτος κινηματογράφος και μετά η ελεύθερη οικονομία".

Πάνω και πέρα απ όλα, "ο κινηματογράφος θέλει λεφτά" τόνισε ο σκηνοθέτης Γιάννης Οικονομίδης.