...Σε τι ακριβώς έχει άδικο δεν κατάλαβα.
Οσο εξοργιστικά κι αν τα λέει ο Γιώργος Διαλεγμένος, τι να του αντιπαραθέσεις;
Τις συμμορίες από τη χώρα των Γεωργιανών Μπαλέτων που δέρναν και λήστευαν ηλικιωμένους στη Σαλονίκη, τις διάσημες μίνι Μαφίες των διαφόρων εθνικοτήτων που βρήκαν πρόσφορη κοπριά για να ανθίσουν ανάμεσά μας, την παραοικονομία που η Αριστερά αγνοεί (γιατί προέχει το λάγνο λεξιλόγιο περί... λαϊκής εξουσίας), την υποβάθμιση της Αθήνας και τη γενικότερη φιλοσοφία του αρουραίου σαν να μην έφτανε το χάλι μας; Με αφορμή τη συνέντευξη του θεατρικού συγγραφέα Γιώργου Διαλεγμένου στην αγαπητή μου Ιωάννα Κλεφτόγιαννη το περασμένο Σάββατο μεταφέρω την ερώτησή της και την απάντηση του Γ.Δ.
«ΕΡΩΤΗΣΗ:.. Στη συνέντευξη που πριν από δύο χρόνια μου δώσατε για την "Ε" μου είχατε πει: "Αν ήμουν εξουσία θα πέταγα όλους τους ξένους έξω". Συνεχίζετε να έχετε την ίδια ρατσιστική άποψη;
ΔΙΑΛΕΓΜΕΝΟΣ: Βεβαίως. Λέει "έχουνε χαρτιά". Ποιος τους τα έδωσε; Και γιατί τους τα έδωσε; Είχαμε ανάγκη από εργατικά χέρια; Εδώ η χώρα παρέλυσε. Την αφήσανε ξέφραγο αμπέλι. Και ήρθαν όλα τα αποβράσματα. Δεν ήρθε και κανένας άνθρωπος της τέχνης και του πνεύματος, κανένας Παναχί, να πω "να και κάποιος που ζήτησε άσυλο στην Ελλάδα". Εχουμε μαζέψει όλο το κατακάθι της Ανατολής και της Ασίας...».
Αυτά λέει ο Διαλεγμένος μέχρι παραξηγήσεως. Και καλά κάνει. Τι να του πεις; Οτι ΔΕΝ είναι αυτό που νομίζει; Αρκεί, για να μαλακώσει, το γεγονός πως ζουν μαζί μας και σωστοί μετανάστες; Πως το μπαλέτο της Λυρικής αλλά και οι πιο σοβαρές και αξιόλογες ορχήστρες θα ζορίζονταν αν δεν τις στελέχωναν ταλαντούχοι άνθρωποι από την αλλοδαπή; Αρκεί αυτό; Δυστυχώς το συγκεκριμένο θέμα «καίει» ποικιλοτρόπως, ΑΛΛΑ ευτυχώς το υπουργείο Προστασίας (χα,χα,χα) του Πολίτη (δηλαδή της μεσαίας τάξης κυρίως, που ποδοπατείται και συνθλίβεται σταθερά) φροντίζει να κοιμόμαστε ήσυχοι. Ευτυχώς, επίσης που το υπουργείο Εθνικής Αμυνας και λοιπών το ανέλαβε ο αντιπρόεδρος της Νέας Δημοκρατίας... Κάπως έτσι έχει η κατάσταση ενώ στην αγορά κυκλοφορούν μπόλικοι λωτοί, το φρούτο της λήθης. Στην Ελλάδα όμως ΟΛΑ τα φρούτα ενέχονται στην περιπέτεια της λήθης. Από τα μήλα-φιρίκια ώς την αμυγδαλόψυχα. Το μόνο καλό, πάντως, είναι πως η κυρία Παπαρήγα κατήργησε το έντονο μακιγιάζ για να διαφοροποιείται από εκείνο του Ιβάν του Τρομερού στο φιλμ του Αϊζενστάιν.
Οσο για τη χρησιμότητα των μεταναστών, μπορούν να μιλήσουν οι αγρότες μας. Η περήφανη αγροτιά που ΔΕΝ καταδέχεται να πάει στα χωράφια, που ΔΕΝ της έρχεται εύκολο να μαζέψει τις ελιές και τους άλλους καρπούς της ελληνικής γης.
... Κι ας μη μιλήσουμε για τους Πακιστανούς, απ' τους πρωτοπόρους πληβείους (σκλάβους) που ήρθαν για να δοξάσουν τα ζαρζαβατικά του Μαραθώνα και τις φράουλες της Μανωλάδας. Αργότερα τα καλά νέα, πως ΕΔΩ είναι η Γη της Επαγγελίας (και της Απαγγελίας), έφτασαν στα πέρατα της οικουμένης. Τα άκουσαν και οι σινεφίλ Νιγηριανοί και κατέφτασαν να προσφέρουν στην παραοικονομία της Εβδομης Τέχνης...
Ενδιαμέσως, ουκ ολίγοι έλιωσαν τα χέρια τους στο ολυμπιακό ιδεώδες του 2004. Από κει και πέρα χάσαμε εντελώς τον μπούσουλα όλοι μας.
Τελευταίο Σάββατο του Νοέμβρη, σήμερα γιορτάζουν οι Στέλλες και οι Στέλιοι, ενώ παίρνουμε πια σιγά σιγά το δρόμο για τα Χριστούγεννα. Χωρίς «δώρο» εννοείται. Ομως θα βγούμε να πούμε τα κάλαντα, ίσα ίσα για να τσοντάρουμε στα χαράτσια και τις εθνικές μας υποχρεώσεις, που προέκυψαν Θεού θέλοντος, μαλάκα επιτρέποντος».
Παρ' όλα αυτά, η ζωή συνεχίζεται και μάλιστα κάποιες φορές ενθουσιωδώς. Οι εκδότες βγάζουν βιβλία, οι θεατρίνοι ανεβαίνουν στη σκηνή (Πηγαίνετε να δείτε τον Αρη Σερβετάλη στο έργο. «Ο Ιβάν και τα σκυλιά» της Χάτι Νέιλορ, σε σκηνοθεσία Γιώργου Οικονόμου, στο θέατρο Προσκήνιο». Είναι συγκλονιστικός). Ανάμεσα στις πολλές εκδόσεις σημειώνω την «Αγνωστη τρομοκράτισσα» του Ρίτσαρντ Φλάναγκαν (μτφρ. Παλμύρα Ισμυρίδου, ΑΓΡΑ). Ενα άλλο πρόσωπο της σημερινής Αυστραλίας.
Στις ίδιες εκδόσεις και η ελεγεία του πινγκ πονγκ «Καυτά κοψίματα και διαβολεμένα φάλτσα» του Τζέρομ Τσάριν (μτφρ. Αντ. Καλοκύρη). Ενα χορταστικό μυθιστόρημα από τον Τζον Ιρβινγκ, γνωστό κι αγαπητό από τον «Κατά Γκαρπ κόσμο», στις εκδόσεις «Μελάνι». Τίτλος: «Χήρα για ένα χρόνο» (μτφρ. Κίκα Κραμβουσάνου).
Στον «Πατάκη» ο Τάκης Θεοδωρόπουλος μιλά για την «Επιδημία». Μυθολογικής αλληγορίας μυθιστόρημα, με πολύ χιούμορ και ήρωα ένα θεό τρίτης κατηγορίας, κάπου τριακοστό έκτο στην κατάταξη του Δωδεκάθεου... Στον «Πατάκη» ο Θάνος Μικρούτσικος αυτοβιογραφείται μέσα από 24 συναντήσεις με τον Οδυσσέα Ιωάννου. Συνομήλικός μου (όπως και με τον νυν πρωθυπουργό), εξηγεί ότι δεν είναι και τόσο μικρούτσικος.
Ο Δεκέμβρης έρχεται την Πέμπτη νωρίς το πρωί. Αυτά.
Γιάννης Ξανθούλης
 |
| Δεν ονομάζεται Στέλιος αλλά Πολ... Σημασία έχει πως... μάτια σαν και τα δικά του ΔΕΝ υπάρχουν στον ντουνιά κι όποιος τα γλυκοφιλήσει... κ.λπ. |
Τις συμμορίες από τη χώρα των Γεωργιανών Μπαλέτων που δέρναν και λήστευαν ηλικιωμένους στη Σαλονίκη, τις διάσημες μίνι Μαφίες των διαφόρων εθνικοτήτων που βρήκαν πρόσφορη κοπριά για να ανθίσουν ανάμεσά μας, την παραοικονομία που η Αριστερά αγνοεί (γιατί προέχει το λάγνο λεξιλόγιο περί... λαϊκής εξουσίας), την υποβάθμιση της Αθήνας και τη γενικότερη φιλοσοφία του αρουραίου σαν να μην έφτανε το χάλι μας; Με αφορμή τη συνέντευξη του θεατρικού συγγραφέα Γιώργου Διαλεγμένου στην αγαπητή μου Ιωάννα Κλεφτόγιαννη το περασμένο Σάββατο μεταφέρω την ερώτησή της και την απάντηση του Γ.Δ.
«ΕΡΩΤΗΣΗ:.. Στη συνέντευξη που πριν από δύο χρόνια μου δώσατε για την "Ε" μου είχατε πει: "Αν ήμουν εξουσία θα πέταγα όλους τους ξένους έξω". Συνεχίζετε να έχετε την ίδια ρατσιστική άποψη;
ΔΙΑΛΕΓΜΕΝΟΣ: Βεβαίως. Λέει "έχουνε χαρτιά". Ποιος τους τα έδωσε; Και γιατί τους τα έδωσε; Είχαμε ανάγκη από εργατικά χέρια; Εδώ η χώρα παρέλυσε. Την αφήσανε ξέφραγο αμπέλι. Και ήρθαν όλα τα αποβράσματα. Δεν ήρθε και κανένας άνθρωπος της τέχνης και του πνεύματος, κανένας Παναχί, να πω "να και κάποιος που ζήτησε άσυλο στην Ελλάδα". Εχουμε μαζέψει όλο το κατακάθι της Ανατολής και της Ασίας...».
Αυτά λέει ο Διαλεγμένος μέχρι παραξηγήσεως. Και καλά κάνει. Τι να του πεις; Οτι ΔΕΝ είναι αυτό που νομίζει; Αρκεί, για να μαλακώσει, το γεγονός πως ζουν μαζί μας και σωστοί μετανάστες; Πως το μπαλέτο της Λυρικής αλλά και οι πιο σοβαρές και αξιόλογες ορχήστρες θα ζορίζονταν αν δεν τις στελέχωναν ταλαντούχοι άνθρωποι από την αλλοδαπή; Αρκεί αυτό; Δυστυχώς το συγκεκριμένο θέμα «καίει» ποικιλοτρόπως, ΑΛΛΑ ευτυχώς το υπουργείο Προστασίας (χα,χα,χα) του Πολίτη (δηλαδή της μεσαίας τάξης κυρίως, που ποδοπατείται και συνθλίβεται σταθερά) φροντίζει να κοιμόμαστε ήσυχοι. Ευτυχώς, επίσης που το υπουργείο Εθνικής Αμυνας και λοιπών το ανέλαβε ο αντιπρόεδρος της Νέας Δημοκρατίας... Κάπως έτσι έχει η κατάσταση ενώ στην αγορά κυκλοφορούν μπόλικοι λωτοί, το φρούτο της λήθης. Στην Ελλάδα όμως ΟΛΑ τα φρούτα ενέχονται στην περιπέτεια της λήθης. Από τα μήλα-φιρίκια ώς την αμυγδαλόψυχα. Το μόνο καλό, πάντως, είναι πως η κυρία Παπαρήγα κατήργησε το έντονο μακιγιάζ για να διαφοροποιείται από εκείνο του Ιβάν του Τρομερού στο φιλμ του Αϊζενστάιν.
Οσο για τη χρησιμότητα των μεταναστών, μπορούν να μιλήσουν οι αγρότες μας. Η περήφανη αγροτιά που ΔΕΝ καταδέχεται να πάει στα χωράφια, που ΔΕΝ της έρχεται εύκολο να μαζέψει τις ελιές και τους άλλους καρπούς της ελληνικής γης.
... Κι ας μη μιλήσουμε για τους Πακιστανούς, απ' τους πρωτοπόρους πληβείους (σκλάβους) που ήρθαν για να δοξάσουν τα ζαρζαβατικά του Μαραθώνα και τις φράουλες της Μανωλάδας. Αργότερα τα καλά νέα, πως ΕΔΩ είναι η Γη της Επαγγελίας (και της Απαγγελίας), έφτασαν στα πέρατα της οικουμένης. Τα άκουσαν και οι σινεφίλ Νιγηριανοί και κατέφτασαν να προσφέρουν στην παραοικονομία της Εβδομης Τέχνης...
Ενδιαμέσως, ουκ ολίγοι έλιωσαν τα χέρια τους στο ολυμπιακό ιδεώδες του 2004. Από κει και πέρα χάσαμε εντελώς τον μπούσουλα όλοι μας.
Τελευταίο Σάββατο του Νοέμβρη, σήμερα γιορτάζουν οι Στέλλες και οι Στέλιοι, ενώ παίρνουμε πια σιγά σιγά το δρόμο για τα Χριστούγεννα. Χωρίς «δώρο» εννοείται. Ομως θα βγούμε να πούμε τα κάλαντα, ίσα ίσα για να τσοντάρουμε στα χαράτσια και τις εθνικές μας υποχρεώσεις, που προέκυψαν Θεού θέλοντος, μαλάκα επιτρέποντος».
Παρ' όλα αυτά, η ζωή συνεχίζεται και μάλιστα κάποιες φορές ενθουσιωδώς. Οι εκδότες βγάζουν βιβλία, οι θεατρίνοι ανεβαίνουν στη σκηνή (Πηγαίνετε να δείτε τον Αρη Σερβετάλη στο έργο. «Ο Ιβάν και τα σκυλιά» της Χάτι Νέιλορ, σε σκηνοθεσία Γιώργου Οικονόμου, στο θέατρο Προσκήνιο». Είναι συγκλονιστικός). Ανάμεσα στις πολλές εκδόσεις σημειώνω την «Αγνωστη τρομοκράτισσα» του Ρίτσαρντ Φλάναγκαν (μτφρ. Παλμύρα Ισμυρίδου, ΑΓΡΑ). Ενα άλλο πρόσωπο της σημερινής Αυστραλίας.
Στις ίδιες εκδόσεις και η ελεγεία του πινγκ πονγκ «Καυτά κοψίματα και διαβολεμένα φάλτσα» του Τζέρομ Τσάριν (μτφρ. Αντ. Καλοκύρη). Ενα χορταστικό μυθιστόρημα από τον Τζον Ιρβινγκ, γνωστό κι αγαπητό από τον «Κατά Γκαρπ κόσμο», στις εκδόσεις «Μελάνι». Τίτλος: «Χήρα για ένα χρόνο» (μτφρ. Κίκα Κραμβουσάνου).
Στον «Πατάκη» ο Τάκης Θεοδωρόπουλος μιλά για την «Επιδημία». Μυθολογικής αλληγορίας μυθιστόρημα, με πολύ χιούμορ και ήρωα ένα θεό τρίτης κατηγορίας, κάπου τριακοστό έκτο στην κατάταξη του Δωδεκάθεου... Στον «Πατάκη» ο Θάνος Μικρούτσικος αυτοβιογραφείται μέσα από 24 συναντήσεις με τον Οδυσσέα Ιωάννου. Συνομήλικός μου (όπως και με τον νυν πρωθυπουργό), εξηγεί ότι δεν είναι και τόσο μικρούτσικος.
Ο Δεκέμβρης έρχεται την Πέμπτη νωρίς το πρωί. Αυτά.
Γιάννης Ξανθούλης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου