Από το Μαρικάκι
Η μετάβαση από την κυβέρνηση ΠΑΣΟΚ υπό τον Γ. Παπανδρέου στην συγκυβέρνηση ΠΑΣΟΚ – ΝΔ – ΛΑΟΣ σηματοδοτεί ουσιαστικά τη μετάβαση σε μια νέα …πολιτική φάση.
Αν μπορεί δηλαδή κανείς να μιλήσει για πολιτική αφού αυτό ακριβώς που απαιτούν οι δανειστές και η Ευρώπη, είναι η μη πολιτική, η συγχώνευση του κυρίαρχου πολιτικού συστήματος (όλα σε ένα νοικοκυρεμένα) και η πλήρης ευθυγράμμισή του, σε βαθμό αφομοιώσεως, με τις επιταγές της Γερμανίας, της Κομισιόν και του ΔΝΤ.
Η νέα αυτή φάση λοιπόν δεν αφήνει πια και πολλά περιθώρια για συγκαλυμμένη στήριξη των μνημονίων και των δανειακών συμβάσεων, που συνθέτουν τα όπλα της «νέας κατοχής», με τοποθετήσεις τύπου «ολίγον έγκυος», δηλαδή ναι σε όλα και διαφοροποίηση με ολίγη κριτική σε ανούσια… επιμέρους. Πρώτος και καλύτερος το ένιωσε ο Σαμαράς, αλλά δεν είναι ο μόνος.
Η δήθεν εκκρεμότητα της 6ης δόσης και της υπογραφής της νέας δανειακής όσο μένει μετέωρη τόσο πιέζει όλες τις πλευρές του κυρίαρχου πολιτικού συστήματος να ανοίξουν τα χαρτιά τους.
Οι παρενέργειες είναι φανερές και στο κόμμα του Φώτη Κουβέλη. Το πρώτο, φανερό προς τα έξω, εσωτερικό ρήγμα ήρθε με την απόφαση για τη συγκυβέρνηση: η επίσημη γραμμή περί μη στήριξης της κυβέρνησης Παπαδήμου, ύστερα από ολιγοήμερη αμφιταλάντευση σε επίπεδο δηλώσεων, σημείωσε απώλειες που έφτασαν ως του σημείου των παραιτήσεων από την Κεντρική Επιτροπή και την ανάδειξη μιας άτυπης αλλά καθαρά «μνημονιακής» τάσης (χωρίς ήξεις αφήξεις) στο εσωτερικό της Δημοκρατικής Αριστεράς.
Ένα δεύτερο κρούσμα, και ίσως πιο οξύ, σημειώθηκε χθες:
Ο πρόεδρος της Δημοκρατικής Αριστεράς, καλούσε το πρωί, σε ραδιοφωνικές του δηλώσεις, τον Αντώνη Σαμαρά να μην δώσει τις γραπτές εγγυήσεις που του ζητούναι. Όπως σημείωνε:
«Είναι υπερβολή των ηγέτιδων δυνάμεων της ΕΕ να υπογραφεί ειδική επιστολή, πέραν της ψήφου εμπιστοσύνης που έδωσαν στην κυβέρνηση το ΠΑΣΟΚ, η ΝΔ και ο Λαϊκός Ορθόδοξος Συναγερμός και των δημόσιων δεσμεύσεων που έχουν αναλάβει.
Ο κ. Σαμαράς, εγκλωβισμένος στην αντιφατικότητα των ενεργειών του, εκτιμώ ότι θα αναζητήσει λύση, που, ίσως, δεν θα είναι ακριβώς η επιστολή που ζητείται, για να ισορροπήσει εν μέσω αντίρροπων δυνάμεων του κόμματός του και της αμφισβήτησής του από την Ευρώπη».
Λίγες ώρες αργότερα τρία μέλη της Εκτελεστικής Επιτροπής του κόμματος (Γ. Γεωργάτος, Στ. Λιβαδάς Σταύρος, Χρ. Χωμενίδης) εξέφραζαν την έντονη διαφοροποίησή τους με επίσημη ανακοίνωσή τους, με την οποία καλούσαν τον Σαμαρά να υπογράψει, δημιουργώντας ταυτόχρονα αίσθηση ευθείας αμφισβήτησης του Φώτη Κουβέλη.
Ιδού ολόκληρη η ανακοίνωσή τους η οποία φέρει τον τίτλο «Υπογράψτε επιτέλους κ. Σαμαρά»:
«Σε μια εξαιρετικά κρίσιμη στιγμή για τη χώρα, όπου η λειτουργία του κράτους, που την έχουν περισσότερο ανάγκη τα πιο αδύναμα κοινωνικά στρώματα, κρέμεται στην κυριολεξία από την εκταμίευση της 6ης δόσης, ο κ. Σαμαράς επιδίδεται σε ασκήσεις ανευθυνότητας. Απέναντι σε αυτή την κατάσταση δεν χωρούν ούτε ανοχή ούτε αμφισημίες. Η πορεία της χώρας και η καταβολή μισθών και συντάξεων δεν μπορεί να εξαρτάται από τις εσωκομματικές ισορροπίες και τις εκλογικές σκοπιμότητες της ΝΔ και του αρχηγού της, καλυπτόμενες υποκριτικά πίσω από το μανδύα της προσωπικής αξιοπρέπειας και ενός ανερμάτιστου πατριωτισμού. Δεν συμμεριζόμαστε ούτε στο ελάχιστο τις απόψεις και την πολιτική της ΝΔ. Για την αριστερά της ευθύνης υπεύθυνη και πατριωτική στάση είναι η ταχύτερη εκταμίευση της 6ης δόσης και η παραμονή της Ελλάδας στην ευρωζώνη και στο ευρωπαϊκό πλαίσιο πραγματοποιώντας τις αναγκαίες μεταρρυθμίσεις και αγωνιζόμενη για προοδευτικότερες εξελίξεις. Γι` αυτό, η μόνη υπευθυνότητα που θα μπορούσε να επιδείξει ο κ. Σαμαράς είναι να καταθέσει χωρίς υπεκφυγές την υπογραφή του».
Πλέον η Δημοκρατική Αριστερά, καλείται από τα πράγματα να επανεξετάσει την τακτική των ίσων αποστάσεων και της μη ανάληψης ευθύνης (αν και "Αριστερά της ευθύνης") μιας ξεκάθαρης τοποθέτησης αφού πλέον η κατάσταση δεν επιδέχεται "ίσως" αλλά μόνο "ναί" ΄όχι".
Το ερώτημα που μένει να απαντηθεί στο εξής είναι αν τα ρήγματα που προκαλεί στους διάφορους πολιτικούς χώρους η νέα διακυβέρνηση είναι σε θέση να μπαλωθούν …
Η μετάβαση από την κυβέρνηση ΠΑΣΟΚ υπό τον Γ. Παπανδρέου στην συγκυβέρνηση ΠΑΣΟΚ – ΝΔ – ΛΑΟΣ σηματοδοτεί ουσιαστικά τη μετάβαση σε μια νέα …πολιτική φάση.
Αν μπορεί δηλαδή κανείς να μιλήσει για πολιτική αφού αυτό ακριβώς που απαιτούν οι δανειστές και η Ευρώπη, είναι η μη πολιτική, η συγχώνευση του κυρίαρχου πολιτικού συστήματος (όλα σε ένα νοικοκυρεμένα) και η πλήρης ευθυγράμμισή του, σε βαθμό αφομοιώσεως, με τις επιταγές της Γερμανίας, της Κομισιόν και του ΔΝΤ.
Η νέα αυτή φάση λοιπόν δεν αφήνει πια και πολλά περιθώρια για συγκαλυμμένη στήριξη των μνημονίων και των δανειακών συμβάσεων, που συνθέτουν τα όπλα της «νέας κατοχής», με τοποθετήσεις τύπου «ολίγον έγκυος», δηλαδή ναι σε όλα και διαφοροποίηση με ολίγη κριτική σε ανούσια… επιμέρους. Πρώτος και καλύτερος το ένιωσε ο Σαμαράς, αλλά δεν είναι ο μόνος.
Η δήθεν εκκρεμότητα της 6ης δόσης και της υπογραφής της νέας δανειακής όσο μένει μετέωρη τόσο πιέζει όλες τις πλευρές του κυρίαρχου πολιτικού συστήματος να ανοίξουν τα χαρτιά τους.
Οι παρενέργειες είναι φανερές και στο κόμμα του Φώτη Κουβέλη. Το πρώτο, φανερό προς τα έξω, εσωτερικό ρήγμα ήρθε με την απόφαση για τη συγκυβέρνηση: η επίσημη γραμμή περί μη στήριξης της κυβέρνησης Παπαδήμου, ύστερα από ολιγοήμερη αμφιταλάντευση σε επίπεδο δηλώσεων, σημείωσε απώλειες που έφτασαν ως του σημείου των παραιτήσεων από την Κεντρική Επιτροπή και την ανάδειξη μιας άτυπης αλλά καθαρά «μνημονιακής» τάσης (χωρίς ήξεις αφήξεις) στο εσωτερικό της Δημοκρατικής Αριστεράς.
Ένα δεύτερο κρούσμα, και ίσως πιο οξύ, σημειώθηκε χθες:
Ο πρόεδρος της Δημοκρατικής Αριστεράς, καλούσε το πρωί, σε ραδιοφωνικές του δηλώσεις, τον Αντώνη Σαμαρά να μην δώσει τις γραπτές εγγυήσεις που του ζητούναι. Όπως σημείωνε:
«Είναι υπερβολή των ηγέτιδων δυνάμεων της ΕΕ να υπογραφεί ειδική επιστολή, πέραν της ψήφου εμπιστοσύνης που έδωσαν στην κυβέρνηση το ΠΑΣΟΚ, η ΝΔ και ο Λαϊκός Ορθόδοξος Συναγερμός και των δημόσιων δεσμεύσεων που έχουν αναλάβει.
Ο κ. Σαμαράς, εγκλωβισμένος στην αντιφατικότητα των ενεργειών του, εκτιμώ ότι θα αναζητήσει λύση, που, ίσως, δεν θα είναι ακριβώς η επιστολή που ζητείται, για να ισορροπήσει εν μέσω αντίρροπων δυνάμεων του κόμματός του και της αμφισβήτησής του από την Ευρώπη».
Λίγες ώρες αργότερα τρία μέλη της Εκτελεστικής Επιτροπής του κόμματος (Γ. Γεωργάτος, Στ. Λιβαδάς Σταύρος, Χρ. Χωμενίδης) εξέφραζαν την έντονη διαφοροποίησή τους με επίσημη ανακοίνωσή τους, με την οποία καλούσαν τον Σαμαρά να υπογράψει, δημιουργώντας ταυτόχρονα αίσθηση ευθείας αμφισβήτησης του Φώτη Κουβέλη.
Ιδού ολόκληρη η ανακοίνωσή τους η οποία φέρει τον τίτλο «Υπογράψτε επιτέλους κ. Σαμαρά»:
«Σε μια εξαιρετικά κρίσιμη στιγμή για τη χώρα, όπου η λειτουργία του κράτους, που την έχουν περισσότερο ανάγκη τα πιο αδύναμα κοινωνικά στρώματα, κρέμεται στην κυριολεξία από την εκταμίευση της 6ης δόσης, ο κ. Σαμαράς επιδίδεται σε ασκήσεις ανευθυνότητας. Απέναντι σε αυτή την κατάσταση δεν χωρούν ούτε ανοχή ούτε αμφισημίες. Η πορεία της χώρας και η καταβολή μισθών και συντάξεων δεν μπορεί να εξαρτάται από τις εσωκομματικές ισορροπίες και τις εκλογικές σκοπιμότητες της ΝΔ και του αρχηγού της, καλυπτόμενες υποκριτικά πίσω από το μανδύα της προσωπικής αξιοπρέπειας και ενός ανερμάτιστου πατριωτισμού. Δεν συμμεριζόμαστε ούτε στο ελάχιστο τις απόψεις και την πολιτική της ΝΔ. Για την αριστερά της ευθύνης υπεύθυνη και πατριωτική στάση είναι η ταχύτερη εκταμίευση της 6ης δόσης και η παραμονή της Ελλάδας στην ευρωζώνη και στο ευρωπαϊκό πλαίσιο πραγματοποιώντας τις αναγκαίες μεταρρυθμίσεις και αγωνιζόμενη για προοδευτικότερες εξελίξεις. Γι` αυτό, η μόνη υπευθυνότητα που θα μπορούσε να επιδείξει ο κ. Σαμαράς είναι να καταθέσει χωρίς υπεκφυγές την υπογραφή του».
Πλέον η Δημοκρατική Αριστερά, καλείται από τα πράγματα να επανεξετάσει την τακτική των ίσων αποστάσεων και της μη ανάληψης ευθύνης (αν και "Αριστερά της ευθύνης") μιας ξεκάθαρης τοποθέτησης αφού πλέον η κατάσταση δεν επιδέχεται "ίσως" αλλά μόνο "ναί" ΄όχι".
Το ερώτημα που μένει να απαντηθεί στο εξής είναι αν τα ρήγματα που προκαλεί στους διάφορους πολιτικούς χώρους η νέα διακυβέρνηση είναι σε θέση να μπαλωθούν …
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου