«Δεν πάει άλλο. Απεργία μέχρι τέλους. Δουλεύουμε μέσα σε άθλιες συνθήκες με άθλια μεροκάματα και η εργοδοσία θέλει να μας οδηγήσει στην απόλυτη εξαθλίωση. Δεν υπάρχει άλλος δρόμος από τον αγώνα μας», τονίζουν μεταξύ άλλων οι 400 εργαζόμενοι της «Χαλυβουργίας Ελλάδος» στον Ασπρόπυργο, οι οποίοι πραγματοποιούν εδώ και περίπου έναν μήνα 24ωρες επαναλαμβανόμενες απεργιακές κινητοποιήσεις.
Η πρώτη απεργία κηρύχθηκε από το επιχειρησιακό σωματείο των χαλυβουργών τη Δευτέρα 31.10.11, καθώς την ίδια ημέρα πραγματοποιήθηκαν 19 απολύσεις – ακολούθησαν ακόμη 15 απολύσεις την Τρίτη 1.11.11 – μετά την άρνηση του σωματείου να υπογράψει νέα σύμβαση εργασίας με μείωση του ωραρίου και περικοπές μισθών έως και 40%.
Αύξηση της παραγωγής
Οι εργαζόμενοι από την πρώτη κιόλας μέρα της απεργίας έδωσαν ξεκάθαρο μήνυμα ότι δεν πρόκειται να υποκύψουν, να αποδεχτούν τις μειώσεις και τις απολύσεις, αγνοώντας επιδεικτικά τα εξώδικα που τους έστειλε η εργοδοσία καλώντας τους να επιστρέψουν στην εργασία τους.
Στη γενική συνέλευση που πραγματοποίησαν τόνισαν μάλιστα ότι δεν θα γυρίσουν για «δουλειά μέσα στη φωτιά και το σίδερο για 500 ευρώ» και θα αγωνιστούν για να παρθούν πίσω οι 34 απολύσεις αλλά και για να μην πραγματοποιηθούν άλλες 180 που σχεδιάζει η επιχείρηση το επόμενο διάστημα λόγω μείωσης των πωλήσεων…
Η επιχείρηση βέβαια, σύμφωνα με τον πρόεδρο του σωματείου Γιώργο Σιφωνιό, έχει αυξήσει σε μεγάλο βαθμό την παραγωγή λόγω των πολλών εξαγωγών. Σύμφωνα με τα στοιχεία που έδωσε στη δημοσιότητα, η παραγωγή από 194.600 τόνους σιδήρου το 2009 αυξήθηκε σε 231.000 το 2010, με το χυτήριο μάλιστα κλειστό για δύο μήνες λόγω θανατηφόρου εργατικού ατυχήματος. Φέτος η παραγωγή έχει φτάσει ήδη τους 266.000 τόνους, ενώ ο τζίρος της επιχείρησης ανήλθε το 2010 στα 227 εκατ. ευρώ.
Έπειτα από 11 συνεχείς ημέρες απεργίας οι εργαζόμενοι συναντήθηκαν με τον Ν. Μάνεση, ιδιοκτήτη του εργοστασίου, στα γραφεία της εταιρείας στην Κηφισιά προκειμένου να συζητήσουν εκ νέου για το εργασιακό τους μέλλον.
Παρά λοιπόν την αύξηση της παραγωγής, ο εργοδότης ανέφερε στους χαλυβουργούς ότι θα κλείσει το εργοστάσιο αν δεν αποδεχτούν εκ περιτροπής εργασία ή 5ωρη εργασία με μείωση αποδοχών ή μαζικές απολύσεις, γεγονός το οποίο έκανε τους απεργούς χαλυβουργούς να του δώσουν ξανά την ίδια απάντηση ότι «δεν κάνουμε πίσω. Θα συνεχίσουμε μέχρι την επαναπρόσληψη των 34 απολυμένων. Δεν μπορούμε να επιβιώσουμε με μισθούς 500 ευρώ», και δήλωσαν ακόμα πιο αποφασιστικά ότι θα δώσουν τη μάχη στην πύλη του εργοστασίου.
Ύστερα από 5 ημέρες και ενώ οι χαλυβουργοί ήταν στην 16η ημέρα απεργίας, πραγματοποιήθηκε τριμερής συνάντηση στο υπουργείο Εργασίας όπου κατά τη διάρκειά της ο ιδιοκτήτης της επιχείρησης Ν. Μάνεσης επέμεινε να αποδεχτούν οι εργαζόμενοι την εκ περιτροπής εργασία ή 5ωρη εργασία και ταυτόχρονη μείωση μισθών ή μαζικές απολύσεις, ενώ, σύμφωνα με τον πρόεδρο του σωματείου Γιώργο Σιφωνιό, ο ιδιοκτήτης τού ανέφερε ότι «δεν είχαμε καταλάβει ότι θα υπήρχε τόσο μεγάλη αντίδραση από το σωματείο» καθώς, σύμφωνα με τον πρόεδρο, «ο Μάνεσης πίστευε, προφανώς, ότι θα μπορούσε, όπως έκανε και στο αντίστοιχο εργοστάσιο του Βόλου, με τη βοήθεια της πλειοψηφίας (ΠΑΣΚΕ - ΔΑΚΕ) του εκεί σωματείου να περάσει τα μέτρα χωρίς ουσιαστική αντίσταση».
Παράλληλα, ο πρόεδρος του σωματείου μετά το τέλος της συνάντησης μιλώντας στους συγκεντρωμένους έξω από το υπουργείο τόνισε ότι «πρέπει να ξέρει η εργοδοσία ότι χωρίς εμάς δεν θα γυρίσει γρανάζι στο ‘‘Χαλυβουργείο’’. Θα συνεχίσουμε τον αγώνα μέχρι να γυρίσουμε στο εργοστάσιο με ψηλά το κεφάλι, με αξιοπρεπή μισθό, ανοίγοντας δρόμους σε όλη την εργατική τάξη».
Πλέον, οι πύλες του εργοστασίου έχουν μετατραπεί σε ολοήμερο βήμα έκφρασης έμπρακτης αλληλεγγύης, καθώς δεκάδες εργαζόμενοι, άνεργοι, συνταξιούχοι, μαθητές, φοιτητές από το υστέρημά τους ενισχύουν τον αγώνα των 400 χαλυβουργών δίνοντας θάρρος στους απεργούς και υψώνοντας ένα ισχυρό φράγμα αντίστασης στις «ορέξεις» της επιχείρησης.
Σιωπή στα ΜΜΕ...
Αν και οι μηχανές στο εργοστάσιο της «Χαλυβουργίας Ελλάδος» έχουν νεκρώσει εδώ και 26 μέρες, το εργοστάσιο είναι πιο ζωντανό από ποτέ. Πλησιάζοντας την πύλη επί της Αθηνών - Κορίνθου αντιλαμβάνεσαι πως κάτι συμβαίνει κι ας μην έχεις ακούσει τίποτα στα δελτία των 8.
Η μάντρα του εργοστασίου είναι γεμάτη με πανό του Σωματείου των εργαζομένων της Χαλυβουργίας, του ΠΑΜΕ αλλά και άλλων σωματείων και φορέων που βρίσκονται στο πλευρό των χαλυβουργών από την πρώτη στιγμή. Απεργοί στέκονται και κουβεντιάζουν γύρω από βαρέλια με φωτιά. Ανάμεσά τους και πολλοί που ήρθαν να συμπαρασταθούν, όπως συμβαίνει σχεδόν έναν μήνα τώρα. Ο καπνός ανεβαίνει και συναντά τις μαύρες σημαίες που έχουν κρεμάσει οι χαλυβουργοί πάνω απ’ την πύλη. Διερχόμενα φορτηγά, λεωφορεία αλλά και Ι .Χ. κορνάρουν ρυθμικά με το που περνάνε από το εργοστάσιο.
Η μουσική από τη μικροφωνική διακόπτεται για να διαβαστεί άλλο ένα μήνυμα αλληλεγγύης. Εργαζόμενοι από τα Ναυπηγεία Ελευσίνας συγκέντρωσαν χρήματα για τους απεργούς της Χαλυβουργίας. Χειροκροτήματα. Το ποσό δεν είναι μεγάλο, αλλά μοιάζει τεράστιο, γιατί συγκεντρώθηκε από ανθρώπους που παραμένουν απλήρωτοι εδώ και έναν χρόνο… Είναι χρήματα που μαζεύτηκαν κυριολεκτικά ευρώ το ευρώ.
Οι απεργοί δεν μένουν μόνοι ούτε για μια ώρα. Μας λένε πως συνεχώς καταφθάνουν εργαζόμενοι όχι μόνο από την Αττική, αλλά από κάθε γωνιά της Ελλάδας. Κανείς δεν έρχεται με… άδεια χέρια: Αγρότες φέρνουν κηπευτικά, εκπαιδευτικοί προσφέρονται να κάνουν δωρεάν μαθήματα στα παιδιά των απεργών, εργαζόμενοι και σωματεία συγκεντρώνουν τρόφιμα και χρήματα για να στηρίξουν έναν αγώνα που έχει βγει έξω από τα όρια της μάντρας του εργοστασίου στον Ασπρόπυργο. Ψηφίσματα και αποφάσεις στήριξης φτάνουν και απ’ το εξωτερικό. Από το Περού, την Αργεντινή, τις Φιλιππίνες, τη Ρωσία.
Μπαίνουμε στο «στρατηγείο» των απεργών για να κουβεντιάσουμε με τον πρόεδρο του εργοστασιακού σωματείου Γιώργο Σιφωνιό. Είναι ένα μικρό καμαράκι δίπλα στην πύλη. Εκεί βγάζουν τις βάρδιες για την περιφρούρηση της απεργίας, οργανώνουν τη διανομή των τροφίμων, ετοιμάζουν τις ανακοινώσεις τους. Ο πρόεδρος μαζί με τον ταμία του σωματείου Δημήτρη Λιάκο μας μιλούν για τις συνθήκες δουλειάς στη Χαλυβουργία. Μας λένε τι σημαίνει να είσαι χαλυβουργός. Για τα εργατικά ατυχήματα, από τα θανατηφόρα μέχρι και τα… πταίσματα που είναι στην ημερήσια διάταξη και που προκαλούν ανατριχίλα: Μερική κώφωση λόγω του θορύβου, παθήσεις στο αναπνευστικό, ακρωτηριασμοί και εγκαύματα…
Μιλούν για τους πάνω από 30 πολύτεκνους συναδέλφους τους, τους οποίους ο Μάνεσης, ο ιδιοκτήτης του εργοστασίου, καλεί κι αυτούς να ζήσουν με 500 ευρώ τον μήνα, τη στιγμή που ο τζίρος του ομίλου για το 2010 έφτασε τα 277 εκατομμύρια. Μιλάμε για την εργοδοτική τρομοκρατία και για τους 34 απολυμένους που είναι κι αυτοί εκεί στο εργοστάσιο και περιφρουρούν την απεργία.
Η κουβέντα έρχεται και στα ΜΜΕ που έχουν θάψει την απεργία. Δεν τους κάνει εντύπωση, ούτε βγάζουν πίκρα, γιατί γνωρίζουν καλά τι ακριβώς «παίζει». Ξέρουν από πού έχουν να περιμένουν στήριξη κι από πού φτύσιμο. Με το υπουργείο Εργασίας δεν βγήκε άκρη. Και πώς να βγει, άλλωστε, αφού, όπως λέει ο Γιώργος Σιφωνιός, είναι υπουργείο Εργοδοσίας! Όσο για τα κόμματα, ο πρόεδρος μας λέει ότι το θέμα έφερε στη Βουλή με επερώτηση το ΚΚΕ, τονίζοντας πως απ’ την πρώτη στιγμή είναι στο πλευρό τους με κάθε τρόπο.
Κερνάνε τσίπουρο και κουβεντιάζουμε για το πρωτοφανές κύμα αλληλεγγύης που έρχεται από παντού. Ακόμα και οι ίδιοι δεν περίμεναν τόση στήριξη από τον κόσμο. Την ώρα που μιλάει ο Δημήτρης, χτυπάει το τηλέφωνο του προέδρου. Είναι μια φουρνάρισσα από την Ελευσίνα που μαγειρεύει εθελοντικά κάθε τόσο για τους απεργούς. Συνεννοούνται για το φαγητό του Σαββάτου, μέρα που το εργοστάσιο θα είχε πολύ κόσμο.
Προσέχουν το εργοστάσιο σαν τα μάτια τους για να μην δώσουν λαβές σε όσους θελήσουν ενδεχομένως να τους συκοφαντήσουν. Προσωπικό ασφαλείας ελέγχει και συντηρεί καθημερινά τα μηχανήματα, ενώ οι συγκεντρωμένοι προσέχουν να μην κλείσει η κυκλοφορία στην Εθνική.
Δηλώνουν ξεκάθαρα πως δεν θα υποχωρήσουν αν δεν δικαιωθούν και πως το ηθικό τους παραμένει ακμαίο, παρά τη δεδομένη κούραση της πολυήμερης απεργίας. Δεν πρόκειται να επιστρέψουν στη δουλειά για 500 ευρώ. Ο Δημήτρης γελώντας μας λέει πως ετοιμάζονται να κάνουν Χριστούγεννα στο εργοστάσιο αν χρειαστεί. Ποιος ξέρει, ίσως τότε να τους αφιερώσει δυο λεπτά κάποιο δελτίο των 8.
(Επισκεφτήκαμε την «Χαλυβουργία Ελλάδος» το βράδυ της Παρασκευής 25 Νοέμβρη. Οι εργαζόμενοι ήταν στην 26η μέρα απεργίας. Την ώρα που διαβάζετε αυτό το κείμενο οι χαλυ-βουργοί κλείνουν 32 μέρες απεργίας).
Ποντίκι
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου