Από το Μαρικάκι
Το κίνημα Occupy Wall Street θυμίζει το ποσοστό των Ελλήνων που δηλώνουν απαισιόδοξοι για
την κατάσταση της οικονομίας στη χώρα. Σύμφωνα με το Ευρωβαρόμετρο το ποσοστό αυτό ανέρχεται στο 99% που σημαίνει ότι οι Έλληνες σχεδόν ομόθυμα πια κρίνουν ότι η κατάσταση της οικονομίας επιδεινώνεται δραματικά και δεν βλέπουν φως στο τούνελ. Άραγε μέσα σε αυτό το 99% έχουν προστεθεί και οι όψιμοι αρνητές του μνημονίου, υπουργοί και δελφίνοι του ΠΑΣΟΚ; Και ποιοι άραγε αποτελούν αυτό το 1%. Χωράει η πολιτική και οικονομική ελίτ της χώρας μέσα σε αυτό το ποσοστό ή ακόμη και κάποιοι εξ αυτών έχουν αρχίσει να βλέπουν την πραγματικότητα που δημιούργησαν;
Η «απαισιοδοξία» ρεκόρ – δυστυχώς απολύτως βάσιμη με τα σημερινά δεδομένα – είναι η υψηλότερη στην Ευρώπη πάνω και από αυτή των Ιρλανδών και των Ισπανών που δηλώνουν ότι τα βλέπουν πολύ σκούρα σε ποσοστό (96%) ενώ οι Βούλγαροι έπονται με 94% και οι Πορτογάλοι με 92%. Οι πιο «αραχτοί» είναι οι Σουηδοί από τους οποίους μόνο το 14% δηλώνει απαισιόδοξο, οι Λουξεμβούργιοι με 15% και οι Γερμανοί με 20%. Ο μέσος όρος απαισιοδοξίας στην ΕΕ ανέρχεται διαμορφώνεται στο 68%.
Σε σχέση με το εργασιακό τους καθεστώς το 76% των Ελλήνων απαντά ότι τα χειρότερα δεν έχουν έρθει ακόμη στην αγορά εργασίας. Ανάλογα είναι τα ποσοστά των Γάλλων και των Ολλανδών ενώ από τους πιο απαισιόδοξους όσον αφορά ειδικά το εργασιακό είναι οι Πορτογάλοι (84%), οι Κύπριοι (80%) και οι Βρετανοί (79%), με μέσο όρο στην ΕΕ το 68%.
Σε επίπεδο νοικοκυριού το 76% των Ελλήνων βλέπει ότι η κατάσταση επιδεινώθηκε, σε αντίθεση με το 24% (Νοέμβριος) που νιώθει ότι τα πράγματα είναι ικανοποιητικά (το χαμηλότερο ποσοστό στην ΕΕ), σύνθηκη που όμως ίσχυε για το 36% των Ελλήνων μόλις το Σεπτέμβριο. Μέσα σε δυο μήνες δηλαδή οι θετικές γνώμες των πολιτών για την κατάσταση του νοικοκυριού τους έπεσαν κατά 12 μονάδες.
Το ερώτημα βέβαια που πρέπει να απασχολήσει τους συγκυβερνώντες - όχι για να μας λυπηθούν και να αλλάξουνε τροπάρι αλλά για να αρχίσουν να ανησυχούνε – είναι αν η απαισιοδοξία απ' άκρου εις άκρον εις τα Ευρώπας είναι ένας εγγενής ιός μιζέριας και οπισθοδρομισμού που διαδόθηκε από τους Έλληνες, ειδικά τους νέο – μετανάστες, προσβάλλοντας τους λαούς με τους οποίους ήρθαν σε επαφή ή αν είναι μια πεποίθηση που βασίζεται σε μια ρεαλιστική ανάγνωση της πραγματικότητας.
Το κίνημα Occupy Wall Street θυμίζει το ποσοστό των Ελλήνων που δηλώνουν απαισιόδοξοι για
την κατάσταση της οικονομίας στη χώρα. Σύμφωνα με το Ευρωβαρόμετρο το ποσοστό αυτό ανέρχεται στο 99% που σημαίνει ότι οι Έλληνες σχεδόν ομόθυμα πια κρίνουν ότι η κατάσταση της οικονομίας επιδεινώνεται δραματικά και δεν βλέπουν φως στο τούνελ. Άραγε μέσα σε αυτό το 99% έχουν προστεθεί και οι όψιμοι αρνητές του μνημονίου, υπουργοί και δελφίνοι του ΠΑΣΟΚ; Και ποιοι άραγε αποτελούν αυτό το 1%. Χωράει η πολιτική και οικονομική ελίτ της χώρας μέσα σε αυτό το ποσοστό ή ακόμη και κάποιοι εξ αυτών έχουν αρχίσει να βλέπουν την πραγματικότητα που δημιούργησαν;
Η «απαισιοδοξία» ρεκόρ – δυστυχώς απολύτως βάσιμη με τα σημερινά δεδομένα – είναι η υψηλότερη στην Ευρώπη πάνω και από αυτή των Ιρλανδών και των Ισπανών που δηλώνουν ότι τα βλέπουν πολύ σκούρα σε ποσοστό (96%) ενώ οι Βούλγαροι έπονται με 94% και οι Πορτογάλοι με 92%. Οι πιο «αραχτοί» είναι οι Σουηδοί από τους οποίους μόνο το 14% δηλώνει απαισιόδοξο, οι Λουξεμβούργιοι με 15% και οι Γερμανοί με 20%. Ο μέσος όρος απαισιοδοξίας στην ΕΕ ανέρχεται διαμορφώνεται στο 68%.
Σε σχέση με το εργασιακό τους καθεστώς το 76% των Ελλήνων απαντά ότι τα χειρότερα δεν έχουν έρθει ακόμη στην αγορά εργασίας. Ανάλογα είναι τα ποσοστά των Γάλλων και των Ολλανδών ενώ από τους πιο απαισιόδοξους όσον αφορά ειδικά το εργασιακό είναι οι Πορτογάλοι (84%), οι Κύπριοι (80%) και οι Βρετανοί (79%), με μέσο όρο στην ΕΕ το 68%.
Σε επίπεδο νοικοκυριού το 76% των Ελλήνων βλέπει ότι η κατάσταση επιδεινώθηκε, σε αντίθεση με το 24% (Νοέμβριος) που νιώθει ότι τα πράγματα είναι ικανοποιητικά (το χαμηλότερο ποσοστό στην ΕΕ), σύνθηκη που όμως ίσχυε για το 36% των Ελλήνων μόλις το Σεπτέμβριο. Μέσα σε δυο μήνες δηλαδή οι θετικές γνώμες των πολιτών για την κατάσταση του νοικοκυριού τους έπεσαν κατά 12 μονάδες.
Το ερώτημα βέβαια που πρέπει να απασχολήσει τους συγκυβερνώντες - όχι για να μας λυπηθούν και να αλλάξουνε τροπάρι αλλά για να αρχίσουν να ανησυχούνε – είναι αν η απαισιοδοξία απ' άκρου εις άκρον εις τα Ευρώπας είναι ένας εγγενής ιός μιζέριας και οπισθοδρομισμού που διαδόθηκε από τους Έλληνες, ειδικά τους νέο – μετανάστες, προσβάλλοντας τους λαούς με τους οποίους ήρθαν σε επαφή ή αν είναι μια πεποίθηση που βασίζεται σε μια ρεαλιστική ανάγνωση της πραγματικότητας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου