Της Τζένης Κ.
Όχι…, για να δούνε οι απανταχού προπέτες πόσο άδικο είχανε εχθές που πέσανε να κατασπαράξουνε τον Παγκαλίνο μου, το τραμπουκοπουρό μου, το αθυροπρογουλίνι μου, το γαργαντουοφλασάκια μου…, το μεταεγκεφαλικοερυθροδερμοαλλοπροσαλλούλη μου… (ρισκάροντας από την κακία τους να πάθουνε εφάπαξ τοξική δηλητηρίαση), επειδή αποκάλεσε τους Έλληνες αγανακτισμένους: κομουνιστές- φασίστες- μαλάκες…
Χάδι ήτανε το επίμαχο τρίπτυχο, αν θέλετε και να ξέρετε. Ανώδυνη ιστορικοϊδεολογική αναφορά. Σαν το «ισότης- αδελφότης- ελευθερία». Διότι μπορεί να μας έκανε, εκεί πέρα έναν παρορμητικό χαρακτηρισμό ο φρανκοφόν «βις πρεμιέ μινίστρ» …αλλά τη ζωή μας τουλάχιστον, μας τη χάρισε. Κρατήθηκε σε ένα κόσμιο και εγκόσμιο επίπεδο. Πάτησε το κλάξον και το κλάσον της κριτικής αλλά με μέτρο…
Δεν έγινε Τζέρεμι Κλάρκσον. Ποιος είναι ο Τζέρεμι Κλάρκσον;
Βρετανός παρουσιαστής του BBC ο οποίος εξέφρασε κατά τη διάρκεια εκπομπής που μεταδίδεται σε ζώνη υψηλής τηλεθέασης κι έχει και ανήλικο κοινό, την εξής άποψη: «Οι απεργοί πρέπει να τουφεκίζονται μπροστά στις οικογένειές τους»…
Και μετά, έχουμε το θράσος εμείς, να βγαίνουμε και να ισχυριζόμαστε ότι έχει φασιστέψει στη χώρα μας το σύμπαν κι ότι βαλλόμαστε πανταχόθεν. Στα ώπα- ώπα μας έχουνε. Με το τριαντάφυλλο μας μπατσίζουνε. Με το βαμβάκι μας σφάζουνε. Με τους φόρους μας θωπεύουνε…
Και ουδέποτε διανοήθηκε κανείς συστημικός δικός μας (από κυβερνητικό στέλεχος, μέχρι Μπάμπης ή Πάσχος) να προτείνει να μας ξαπλώνουνε κάτω άμα τη εμφανίσει στη διαδήλωση. Είναι άνθρωποι με το Μ κεφαλαίο. Είναι αλτρουιστές με το Π κεφαλαίο. Είναι ψυχούλες με τα Ψ μικρό (επειδή είναι μικρές, τρυφερές ψυχούλες). Κι από σήμερα εγώ, όταν ακούω Θόδωρος Πάγκαλος, θα κάμω το σταυρό μου.
Και θα επιδίδομαι σε επαναλαμβανόμενες γαργάρες με λήστεριν πριν πιάσω το όνομά του στο στόμα μου επί ματαίω. Κι ο Θεός των δικτατορίσκων να βάλει το χέρι του και να μην του ανέβει καμιά μέρα το ζάχαρο (γιατί είναι και πολύ γλυκός) και δώσει καμιά εντολή πουθενά που θα τον υπακούσουνε και μας μακελέψουνε α λα Κλάρκσον. Γιατί στο παγκόσμιο χωριό, από το Λονδίνο μέχρι την Αθήνα, είναι ένα γάζωμα (πολυβολικό) δρόμος.
Όχι…, για να δούνε οι απανταχού προπέτες πόσο άδικο είχανε εχθές που πέσανε να κατασπαράξουνε τον Παγκαλίνο μου, το τραμπουκοπουρό μου, το αθυροπρογουλίνι μου, το γαργαντουοφλασάκια μου…, το μεταεγκεφαλικοερυθροδερμοαλλοπροσαλλούλη μου… (ρισκάροντας από την κακία τους να πάθουνε εφάπαξ τοξική δηλητηρίαση), επειδή αποκάλεσε τους Έλληνες αγανακτισμένους: κομουνιστές- φασίστες- μαλάκες…
Χάδι ήτανε το επίμαχο τρίπτυχο, αν θέλετε και να ξέρετε. Ανώδυνη ιστορικοϊδεολογική αναφορά. Σαν το «ισότης- αδελφότης- ελευθερία». Διότι μπορεί να μας έκανε, εκεί πέρα έναν παρορμητικό χαρακτηρισμό ο φρανκοφόν «βις πρεμιέ μινίστρ» …αλλά τη ζωή μας τουλάχιστον, μας τη χάρισε. Κρατήθηκε σε ένα κόσμιο και εγκόσμιο επίπεδο. Πάτησε το κλάξον και το κλάσον της κριτικής αλλά με μέτρο…
Δεν έγινε Τζέρεμι Κλάρκσον. Ποιος είναι ο Τζέρεμι Κλάρκσον;
Βρετανός παρουσιαστής του BBC ο οποίος εξέφρασε κατά τη διάρκεια εκπομπής που μεταδίδεται σε ζώνη υψηλής τηλεθέασης κι έχει και ανήλικο κοινό, την εξής άποψη: «Οι απεργοί πρέπει να τουφεκίζονται μπροστά στις οικογένειές τους»…
Και μετά, έχουμε το θράσος εμείς, να βγαίνουμε και να ισχυριζόμαστε ότι έχει φασιστέψει στη χώρα μας το σύμπαν κι ότι βαλλόμαστε πανταχόθεν. Στα ώπα- ώπα μας έχουνε. Με το τριαντάφυλλο μας μπατσίζουνε. Με το βαμβάκι μας σφάζουνε. Με τους φόρους μας θωπεύουνε…
Και ουδέποτε διανοήθηκε κανείς συστημικός δικός μας (από κυβερνητικό στέλεχος, μέχρι Μπάμπης ή Πάσχος) να προτείνει να μας ξαπλώνουνε κάτω άμα τη εμφανίσει στη διαδήλωση. Είναι άνθρωποι με το Μ κεφαλαίο. Είναι αλτρουιστές με το Π κεφαλαίο. Είναι ψυχούλες με τα Ψ μικρό (επειδή είναι μικρές, τρυφερές ψυχούλες). Κι από σήμερα εγώ, όταν ακούω Θόδωρος Πάγκαλος, θα κάμω το σταυρό μου.
Και θα επιδίδομαι σε επαναλαμβανόμενες γαργάρες με λήστεριν πριν πιάσω το όνομά του στο στόμα μου επί ματαίω. Κι ο Θεός των δικτατορίσκων να βάλει το χέρι του και να μην του ανέβει καμιά μέρα το ζάχαρο (γιατί είναι και πολύ γλυκός) και δώσει καμιά εντολή πουθενά που θα τον υπακούσουνε και μας μακελέψουνε α λα Κλάρκσον. Γιατί στο παγκόσμιο χωριό, από το Λονδίνο μέχρι την Αθήνα, είναι ένα γάζωμα (πολυβολικό) δρόμος.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου