Αλ. Τσίπρας :" Διαγραφή των χρεών των νοικοκυριών από τις τράπεζες και επανακαθορισμός του ύψους των επιτοκίων των δανείων"

Συνέντευξη τύπου παραχώρησε η ΚΟ του ΣΥΡΙΖΑ, κατά την οποία τον λόγο πήρε ο
πρόεδρος της ΚΟ του ΣΥΡΙΖΑ Αλέξης Τσίπρας, ο οποίος τόνισε μεταξύ άλλων τα εξής:



"Τη συνέντευξη αυτή τη δίνουμε σήμερα γιατί ήταν προγραμματισμένη την ίδια ώρα μια αντίστοιχη επίκαιρη ερώτησή μου προς τον Πρωθυπουργό, τον κ. Παπαδήμο, για αυτό το θέμα.
Όπως αντιλαμβάνεστε, όμως, σε ένα πολιτικό σύστημα που η ίδια η δημοκρατία είναι περιττή πολυτέλεια, η κοινοβουλευτική διαδικασία περισσεύει.
Όπως δεν έγινε ποτέ η συζήτηση που είχαμε ζητήσει, για το PSI, προ ημερησίας διάταξης, αναβλήθηκε μια μέρα πριν και πήγε στις καλένδες, έτσι και ο Πρωθυπουργός έχει να έλθει να μου απαντήσει σε ερωτήσεις που καταθέτω στην Ολομέλεια -στην περιβόητη ώρα του Πρωθυπουργού- πάνω από δύο μήνες. Ίσως θα έπρεπε να την καταργήσουν αυτή την ώρα αφού ο Πρωθυπουργός έρχεται στη Βουλή μόνο όταν πρόκειται να ψηφιστεί κάποιο πακέτο σκληρών μέτρων για να βγάλει μία προετοιμασμένη, από τους συνεργάτες του, ομιλία, όχι όμως για να απαντήσει στα ερωτήματα των Προέδρων των Κοινοβουλευτικών Ομάδων. [...]


Το πολιτικό σύστημα δίνει αφειδώς δισεκατομμύρια στις τράπεζες για να σωθούν οι τραπεζίτες και αυτοί με τη σειρά τους ενισχύουν στοχευμένα, συγκεκριμένα μέσα μαζικής ενημέρωσης που είναι στην τρίτη γωνία του τριγώνου της αμαρτίας τα οποία με τη σειρά τους στηρίζουν το ετοιμόρροπο πολιτικό σύστημα.

Ποτέ στο παρελθόν τα συμφέροντα των τραπεζιτών δεν ήταν τόσο ασύμβατα με το γενικό κοινωνικό συμφέρον. Και οι προτάσεις που θα σας καταθέσω, ευθύς αμέσως, είναι προτάσεις που απελευθερώνουν από τη διαγραφή χρεών των νοικοκυριών προς τις τράπεζες, πόρους που θα διοχετευθούν στην κατανάλωση, δηλαδή, στην αναζωογόνηση της οικονομίας.

Έρχομαι στην ουσία των προτάσεων που καταθέτουμε. Ο Συνασπισμός Ριζοσπαστικής Αριστεράς καταθέτει μία πρόταση, άμεσα εφαρμόσιμη. Δεν έχει να κάνει με το συνολικό μας σχεδιασμό τον οποίο έχουμε καταθέσει δημόσια και αφορά την κοινωνικοποίηση του χρηματοπιστωτικού συστήματος, ένα στόχο τον οποίο πιστεύουμε ότι μπορούμε να υλοποιήσει ένας νέος συνασπισμός εξουσίας με διαφορετικούς κοινωνικούς και πολιτικούς συσχετισμούς. Αφορά μία άμεση παρέμβαση, ώστε να σταματήσει αυτό το σκάνδαλο πρώτου μεγέθους, αυτή η μεγάλη κοινωνική αδικία που διαπράττεται με τον πακτωλό δημόσιου χρήματος στις τράπεζες την ίδια στιγμή που αυτές συνεχίζουν να εκβιάζουν και να κυνηγούν τους δανειολήπτες, δηλαδή τη συντριπτική πλειοψηφία των νοικοκυριών.

Πρώτον, η πρότασή μας, λοιπόν, αφορά τη ρύθμιση των δανειακών υποχρεώσεων των νοικοκυριών προς τις τράπεζες και περιλαμβάνει κάθε μορφής δανειακή υποχρέωση, ξεχωριστά δηλαδή, στεγαστικά δάνεια, επισκευαστικά δάνεια, καταναλωτικά - προσωπικά δάνεια, πιστωτικές κάρτες και όρια υπεραναλήψεως.
Η πρότασή μας αυτή γίνεται με δεδομένο ότι ήδη οι προβλέψεις για τις επισφάλειες που έχουν υπολογισθεί από τις ίδιες τις τράπεζες καθώς επίσης και επιπρόσθετες που υπολογίσθηκαν από την BlackRock περιέχουν τα δάνεια που δε θα αποπληρωθούν από τα νοικοκυριά λόγω της μείωσης των εισοδημάτων που έχει προκαλέσει η μνημονιακή πολιτική.

Δεύτερο, ακόμη, και στην περίπτωση που δε θα προχωρήσουν άμεσα σε διαγραφές των μη εξυπηρετούμενων δανείων, θα αναγκαστούν, σε μικρό χρονικό διάστημα να το κάνουν, επειδή δεν μπορούν να εμφανίζουν στα χαρτοφυλάκια δανείων τους τα επισφαλή δάνεια.

Και τρίτο, διότι όπως προείπα, οι τράπεζες θα ανακεφαλαιοποιηθούν για τις επισφάλειές τους αυτές με μέρος από το πακέτο των 50 δις.

Προτείνουμε, λοιπόν:

· Την ολική διαγραφή των χρεών προς τις τράπεζες όσων δανειοληπτών το ατομικό ή οικογενειακό εισόδημα είναι κάτω από το όριο της φτώχειας (με βάση τα τελευταία επίσημα στοιχεία - Δελτίο Τύπου της ΕΛ.ΣΤΑΤ/ 3/1/2012- το χρηματικό όριο της φτώχειας ανέρχεται στο ετήσιο ποσό των 7.178 ευρώ κατά άτομο και σε 15.073 ευρώ για νοικοκυριά με δύο ενήλικες και δύο εξαρτώμενα παιδιά).

· Τη μείωση των συνολικών δανειακών υποχρεώσεων προς τις τράπεζες ενός δανειολήπτη ή μιας οικογένειας, ώστε η μηνιαία καταβολή δόσεων σε όλες τις τράπεζες, να μην υπερβαίνει το 30% των μηνιαίων ατομικών ή οικογενειακών αποδοχών. Οι μειώσεις αυτές να γίνονται σε ετήσια βάση και να αναθεωρούνται στο τέλος του έτους έτσι ώστε να περιλαμβάνονται τυχόν μεταβολές στο συνολικό ετήσιο εισόδημα. 

· Για κάθε οικογενειακό εισόδημα που προέρχεται από σχέση μισθωτής εργασίας (πλήρους ή μερικής), συντάξεις και επιδόματα ανεργίας και το οποίο μειώθηκε εξαιτίας απόλυσης, απώλειας της οποιασδήποτε μορφής εργασίας ακουσίως, (κλείσιμο επιχειρήσεων, συγχώνευση κ.α.), άσκησης δημοσιονομικών περιοριστικών πολιτικών, κατάργησης επιδομάτων ανεργίας, μονομερούς νομοθετικής ή εργοδοτικής πρωτοβουλίας (μείωση ημερών εργασίας) να γίνεται απομείωση των δανειακών τους υποχρεώσεων σε ετήσια ή μηνιαία βάση αντίστοιχη της μείωσης των αποδοχών τους. Και για να το πω πιο κατανοητά, αν ένας δανειολήπτης έχει ξεκινήσει τη διαδικασία δανεισμού του, για παράδειγμα το 2007, το 2008, θα λαμβάνεται υπόψη η ονομαστική μείωση του εισοδήματός του από τη χρονολογία που πήρε το δάνειο μέχρι σήμερα και αντίστοιχου μεγέθους κούρεμα να γίνεται και στις δανειακές του υποχρεώσεις.

· Και, τέλος, προτείνουμε, την εκλογίκευση των επιτοκίων, κυρίως στα καταναλωτικά/προσωπικά δάνεια, στις πιστωτικές κάρτες και στα όρια υπεραναλήψεως διότι είναι τουλάχιστον προκλητικό αυτό που συμβαίνει. Αυτοί που έχουν πάρει πάνω από 30 δις μέχρι σήμερα, από το 2008, να κυνηγάνε με εξευτελιστικούς όρους τους πολίτες για χρέη της τάξης των 150 ευρώ και να στέλνουν sms στα κινητά και να παίρνουν διαρκώς τηλέφωνα στα σπίτια και να εξευτελίζουν τους ανθρώπους για χρέη, και δεν αναφέρομαι σε μεγαλύτερα χρέη φυσικά όπου εκεί δεν είναι μόνο το θέμα της αξιοπρέπειας, είναι το θέμα της επιβίωσης.

Πρέπει να αποφασίσουμε ή θέλουμε μια κοινωνία όπου θα επιβιώνουν οι τραπεζίτες με το δημόσιο χρήμα και θα ορίζουν την πολιτική, κοινωνική και οικονομική ζωή του τόπου και θα διαλύσουν τον κοινωνικό ιστό ή θέλουμε να επιβιώσει η κοινωνία ρίχνοντας τα βάρη σ’ αυτούς που δημιούργησαν την κρίση."