Δύο απόψεις και ένα σχόλιο μαζί με μια απορία για το γιαούρτωμα του Νταλάρα

Παραθέτουμε δύο απόψεις και ένα σχόλιο μαζί με μια απορία, για το χθεσινό γιαούρτωμα του
τραγουδιστή Γιώργου Νταλάρα στη συναυλία στο Ίλιον.


Η μια άποψη είναι του Κώστα Γιαννακίδη που σε άρθρο του στο citi-zen.gr αναφέρει περί μαγκιάς του Νταλάρα ο οποίος παρά τις καρέκλες, τα γιαούρτια και τους καφέδες που εκτοξεύονταν εναντίον του "αρνείται να υποχωρήσει μπροστά στην ανώνυμη αλητεία, στον άθλιο τσαμπουκά που θέλει να ιδιοποιηθεί τον χαρακτηρισμό της δίκαιης οργής για να διεκδικήσει αποδοχή".

Η άλλη είναι του Στάθη Τσαγκαρουσιάνου στη LiFO o οποίος αφενός τονίζει το γεγονός ότι μπήκαμε στην κόλαση της αυτοδικίας και της βαρβαρότητας καθώς αναφέρει ότι " η κοινωνία που πεινά και στριμώχνεται γίνεται επικίνδυνη και πρώτα επιτίθεται στα (αμφιλεγόμενα) σύμβολά της και μετά τρώει τις σάρκες της", εντούτοις όμως αναρωτιέται:
"Ο Νταλάρας δεν ήξερε ότι σε έναν κόσμο που πεινά πρέπει να προσέχεις διπλά όταν μιλάς; Ιδίως όταν έχεις διαπλακεί με όλα όσα υποτίθεται κρίνεις; (τους πολιτικούς, την πλουτοκρατία, την μεγάλη ζωή, την εξουσία;). Κι όταν είναι νωπή ακόμα η μεγάλη συζήτηση για τις «εθνικές σου προσφορές» και το πόσο δωρεάν είναι οι δωρεάν συναυλίες σου;"

Το σχόλιο μαζί με την απορία τα καταθέτει ο Zaphod στο galaxyarchis.wordpress.com ο οποίος αφού γράφει εισαγωγικά πως με το που γιαουρτώθηκε ο Νταλάρας στο Ίλιον, άρχισε πάλι η παραφιλολογία του ρεσώ και η πολιτική ανάλυση της ομελέτας σχολιάζει και απορεί αναφέροντας πως " δεν ενοχληθήκατε με την απομείωση της δημοκρατίας. Αποδεχτήκατε διορισμένες κυβερνήσεις λόγω “έκτακτης ανάγκης”. Πορευτήκατε σε διαχειριστικούς μονόδρομους. Συμφωνήσατε με τις λογικές των συλλογικών ευθυνών. Αδιαφορήσατε για τη φωνή της “πλέμπας”. Τώρα έχετε το θράσος να γκρινιάζετε για τον εκφασισμό της μάζας;
Ιστορία πότε θα μάθετε;"