Με αγωγή που μας γνωστοποιήθηκε σήμερα, ο πρώην
υπουργός Πέτρος Δούκας, ζητάει το ποσό των 800.000 ευρώ, για τις δύο εκπομπές που κάναμε για το Βατοπέδι, τις οποίες θεωρεί συκοφαντικές. Δεν ξέρω αν ο κύριος Δούκας κρίνει από τα προσωπικά του εισοδήματα και διαμορφώνει τις οικονομικές του απαιτήσεις, αλλά σίγουρα έχει αρκετό θράσος.
Προστατευμένος πίσω από έναν νόμο περί ευθύνης υπουργών που δεν άφησε να καθίσει στο σκαμνί, εκπροσωπώντας μια ηθική που προφανώς του επιτρέπει να ζητάει και τα ρέστα, εκφράζει πάνω απ’ όλα μια πολιτική λογική που ανήκει σε άλλες εποχές: Ο Δούκας και οι ιθαγενείς.
Ναι, ο κύριος Δούκας θεωρεί ότι απευθύνεται σε ιθαγενείς και έτσι υποστηρίζει στην αγωγή (το κάνει και δημόσια σε κανάλια όπου οι συνάδελφοι δεν κάνουν τον κόπο να του απαντήσουν),πως η ελληνική Βουλή τον αθώωσε και δεν τον παρέπεμψε να δικαστεί. Ο κύριος Δούκας παραπέμφθηκε με το αδίκημα της κακουργηματικής απιστίας από την ελληνική Βουλή με ψήφους 156 υπέρ και 11 κατά, αφού η ΝΔ είχε αποχωρήσει. Μετά την απόφαση της Βουλής, με ανακοίνωσή του αν θυμάται, έκανε δηλώσεις για πολιτική δίωξη τύπου Ουγκάντας λέγοντας: «Είναι πρωτοφανές στα παγκόσμια κοινοβουλευτικά χρονικά να διώκεται ένας υπουργός, επειδή ακολούθησε ομόφωνες αποφάσεις συνταγματικά κατοχυρωμένων οργάνων, όπως είναι το Γνωμοδοτικό Συμβούλιο Δημοσίων Κτημάτων».
Το ότι υπήρξε λοιπόν δίωξη το καταλαβαίνουν (αν δεν το θυμούνται) ακόμη και οι «ιθαγενείς». Το ότι θέλει να μην το θυμούνται είναι άλλο θέμα. Ο κύριος Δούκας δεν κάθισε στο σκαμνί όπως θα συνέβαινε με κάθε άλλον Έλληνα, μη υπουργό, γιατί όπως γνωμοδότησε το Ανώτατο Δικαστικό Συμβούλιο στη συνέχεια, το αδίκημα με βάση το νόμο περί ευθύνης υπουργών, είχε παραγραφεί. Μια ακόμη επιτυχία του Βενιζέλου και του πολιτικού συστήματος.
Από την ανακριτική έρευνα προκύπτει (μπορεί να το δει παρακάτω στο βούλευμα ο κ. Δούκας αν δεν το θυμάται) πως ο πρώην υπουργός έδρασε με δόλο γιατί, ενώ ήξερε πως υπάρχει δικαστική απόφαση που δικαιώνει το ελληνικό Δημόσιο στην αντιδικία με το Βατοπέδι, δεν άφησε να υλοποιηθεί η απόφαση αλλά έδωσε τη Βιστωνίδα στη Μονή. Επίσης, ενώ το είχε κάνει αυτό, έλεγε ψέματα στους φορείς της περιοχής της Βιστωνίδας που τον επισκέπτονταν ζητώντας να βοηθήσει για μια δίκαιη έκβαση της υπόθεσης.
Τα αδικήματα του κυρίου Δούκα παραγράφηκαν, αλλά δεν παραγράφηκε και η αλήθεια. Αλλά δεν τον ενδιαφέρει η αλήθεια. Αυτός είναι και ο λόγος που ενώ είχε συμφωνήσει να μιλήσει στην εκπομπή τελικώς το ματαίωσε την τελευταία στιγμή όταν κατάλαβε πως δεν θα είναι μια εκπομπή τύπου ΣΚΑΙ (εκεί συμμετείχε, βεβαίως).
Ακόμη και τώρα- αν θέλει- του δίνουμε απεριόριστο χρόνο να πει την αλήθεια του. Μέχρι να το σκεφτεί του θυμίζω δύο πράγματα: Η ανεξάρτητη δημοσιογραφία δεν φιμώνεται με αγωγές και εκφοβισμούς και στη χώρα αυτή οι πολιτικοί «ιθαγενείς» είναι πια ελάχιστοι για να τους πουλάει χάντρες και καθρεφτάκια ως δούκας.
Κώστας Βαξεβάνης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου