Η ώρα για τις «πολυπόθητες» εκλογές σήμανε και η κοινωνία αλλά και τα κόμματα ετοιμάζονται να ζήσουν την
πιο σκοτεινή προεκλογική περίοδο των τελευταίων δεκαετιών. Πάνω κάτω ο κυρίαρχος εκβιασμός λέει ότι αν το χαρτάκι που θα ρίξει ο ψηφοφόρος στην κάλπη την 6η Μαϊου δεν έχει τη «σωστή» κομματική στάμπα, θα απελευθερωθούν οι δυνάμεις του κακού πάραυτα, θα ανοίξουν οι ουρανοί, θα πέσουν στη χώρα κεραυνοί, πλημμύρες και αρρώστιες κι εν ριπή οφθαλμού θα αφανιστεί από το πρόσωπο της ανθρωπότητας.
Η αριστερά που τις ζήτησε μετ’ επιτάσεως δεν τις φοβάται λιγότερο από ό,τι το απονομιμοποιημένο σύστημα εξουσίας, καθώς γνωρίζει τις συνθήκες εκβιασμού και τρομοκρατίας μέσα στις οποίες αυτές διεξάγονται.
Την ίδια ώρα δεν φιλοδοξεί λιγότερο από πριν – πριν την ιστορικών διαστάσεων κρίση εννοείται – να αναπαράξει τους κομματικούς της μηχανισμούς με την ενίσχυσή τους στο κοινοβούλιο, ενώ οι ανταγωνισμοί για την ηγεμονία σε επίπεδο εκλογικής δύναμης κι επιρροής αλλά και πολιτικού σχεδίου είναι εμφανείς.
Το ερώτημα με το οποίο αναμετράται και η ίδια η αριστερά σε αυτές τις εκλογές, είναι προφανώς όχι πια δύναμη έχει την πιο «αριστερή» εκφώνηση, αλλά πια δύναμη προσφέρει στους ανθρώπους πραγματικά την προοπτική να μην φτάσουν να ζήσουν τα επόμενα χρόνια – σε αυτή τη ζωή - σαν εξαθλιωμένοι δούλοι στην ίδια τους τη χώρα. Με αυτό το κριτήριο θα ψηφίσουν οι περισσότεροι ψηφοφόροι, όσοι τουλάχιστον δεν αναδιπλωθούν από το φόβο της επόμενης μέρας και όχι στο όνομα μια κάποιας καλύτερης Ευρωπαϊκής Ένωσης ή της ανατροπής του καπιταλισμού, τα οποία αμφότερα τοποθετούνται στο μακρινό μέλλον, ή εν πάσει περιπτώσει όταν για τους περισσότερους θα έχουν σαρωθεί, και στην πράξη, τα πάντα- μισθοί, δικαιώματα, ιδιοκτησία, επιβίωση…
topontiki.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου