Από κυβερνητική σταθερότητα, καλά πάμε

Για ακόμη μια φορά οι πολιτικές εξελίξεις επιταχύνονται και προς
το παρόν είναι άγνωστο που θα βγάλουν.

Είναι για παράδειγμα με ερωτηματικό η σταθερότητα της συγκυβέρνησης ύστερα από τα όσα έχουν γίνει το τελευταίο δεκαήμερο και μάλλον όσο και να ψάξει κανείς δεν θα βρει από πίσω το… «λόμπι της δραχμής». Η αποσταθεροποίηση του πολιτικού συστήματος διακυβέρνησης είναι αποκλειστικά δικό του έργο.

Παρά ταύτα είναι ένα ερώτημα, αν η παρακμιακή κατάσταση στο ΠΑΣΟΚ και το «κάψιμο» του ενός εκ των εταίρων της συγκυβέρνησης, θα συνεπιφέρει και το γκρέμισμα του Σαμαρά ή την ενίσχυσή του, δεδομένης και της στήριξης που απολαμβάνει από τους έξω.

Κι από την άλλη υπάρχει κι ένα ερώτημα τι θα κάνει ο Κουβέλης: ή που θα μείνει με τη «διεύρυνση» στα χέρια (τη διαδικασία σύγκλισης μεταξύ ΔΗΜΑΡ, ΠΑΣΟΚ και «αδέσποτων «σημιτικών») μέχρι να δουν οι ΠΑΣΟΚοι πως θα ανασυντάξουν τα κουρέλια τους ή που θα αναλάβει γρήγορα πρωτοβουλία και θα μπει να λεηλατήσει το «μαγαζί». Τι μπορείς να πάρεις όμως από το «θνήσκον ΠΑΣΟΚ» (που λέει και το ΒΗΜΑ) τη στιγμή της με πάταγο πτώσης του; Τι είδους ανασύνταξη του «κέντρου» θα κάνεις με τα υλικά της σαπίλας; Και σε ποιο «κέντρο» ακριβώς στοχεύει να απευθυνθεί η υπό διεύρυνση ΔΗΜΑΡ, σε εκείνο στο οποίο πετσοκόβονται οι μισθοί και οι συντάξεις για χάρη των «κόκκινων γραμμών» όπως η παραμονή στην ευρωζώνη και η αποτροπή κυβερνητικής κρίσης;

Μήπως ήρθε η ώρα και το πολιτικό σύστημα να νιώσει καυτή την ανάσα του αδιεξόδου που έχει επιβάλλει σε ολόκληρη την κοινωνία;



Μαρικάκι
topontiki.gr