του Διονύση Σωτηρόπουλου
Στο τελευταίο δελτίο τύπου της κίνηση μας "Συνεργασία Πολιτών για Δημοκρατική Μαχητική Αυτοδιοίκηση" στον Δήμο Ωρωπού, αναφέρεται «Η σημαία μας δεν είναι λευκή», ναι δεν είναι και εγώ θα προσπαθήσω να την χρωματίσω λίγο.
Είμαστε μέλη μιας κίνησης πολιτών για το
Δήμο, μιας κίνησης που κατά την γνώμη μου πρέπει να κινείται στα ΑΡΙΣΤΕΡΑ και αυτό θα πρέπει να λέγεται. Να μη φοβόμαστε να πούμε ότι είμαστε στα αριστερά με το σκεπτικό μη χάσουμε κάποιους ψήφους, γιατί και η λέξη αριστερά από μόνη της σηματοδοτεί ορισμένα ουσιαστικά πράγματα. Λέγοντας αριστερός δεν χρειάζεται να εξηγηθεί ότι αυτός είναι ενάντια στη εκμετάλλευση των ανθρώπων, ενάντια στο φασισμό, ενάντια στο κεφάλαιο, υπέρ της δημοκρατίας, υπέρ της συμμετοχής κ.λ.π.
Έτσι δεν μας ενδιαφέρουν γενικά οι ψήφοι. Μας ενδιαφέρουν οι ψηφοφόροι, η συνειδητή και ενεργή τοποθέτηση αυτών σε αυτό το χώρο. Διαφορετικά δεν θα μπορέσουμε να οικοδομήσουμε αυτό που θέλουμε. Γιατί η αλλαγή στο Δήμο μας και στη κοινωνία δεν είναι θέμα μερικών προσώπων αλλά ολόκληρου του λαού και του κινήματος του. Δεν συμμεριζόμαστε την άποψη της ανάθεσης σε κάποιους που θα μας λύσουν τα προβλήματα.
Μέσα στα μνημονιακά πλαίσια και στις νόρμες που επιβάλλει η τρόικα δεν φαίνεται να μπορεί να κάνει και πολλά ο Δήμαρχος. Δεν θα μπορεί να εφαρμόσει όσα εμείς θέλουμε και επιδιώκουμε όπως θα εκφραστούν στο πρόγραμμα μας- αφού δεν υπάρχει ουσιαστική χρηματοδότηση και πόρους από την κεντρική εξουσία. Αντίθετα η τρόικα και η κυβέρνηση έχουν επιβάλει τέτοιο νομικό πλαίσιο και θα επιβάλουν και χειρότερο όπως ισοσκελισμένους προϋπολογισμούς –χωρίς κεντρική χρηματοδότηση- πράγμα που σημαίνει επιπλέον δημοτικά τέλη και φόρους και μια σειρά διατάξεις που απορρέουν από τον «Καλλικράτη» και τα μνημόνια.
Αυτή ακριβώς την πολιτική θα έχει να αντιμετωπίσει ο νέος Δήμαρχος και θα την αντιμετωπίσει - αν δεν θέλει να γίνει απλός ένας διαχειριστής του συστήματος- μαζί με όλους μας, με όλο τον κόσμο δίπλα του, ενάντια σε ¨Καλλικράτη», μνημόνια και τρόικα με ότι αυτή εκφράζει ( τράπεζες, κεφάλαιο, ξένο παράγοντα, Δ.Ν.Τ., Ε.Ε. κ.λ.π)
Μέσα σε αυτό το πλαίσιο:
Δεν μπορώ να φανταστώ ότι ο Δήμαρχος μας δεν θα υπερασπίζεται τους συνδημότες μας και τις συλλογικότητες που αγωνίζονται ενάντια σε αυτά.
Δεν μπορώ να φανταστώ ότι ο Δήμαρχος μας θα υπερασπίζεται το «δικαίωμα στην εργασία» όπως εύσχημα λέγεται σήμερα ο απεργοσπαστισμός, ενάντια σε απεργούς που περιφρουρούν την απεργία τους.
Δεν μπορώ να φανταστώ ότι ο Δήμαρχος μας θα μοιράζει το βράδυ συσσίτια σε ανέργους ενώ το πρωί ήταν ενάντια στην απεργία τους για την προάσπιση της εργασία και του εισοδήματος τους.
Δεν μπορώ να φανταστώ το Δήμαρχος μας να είναι ενάντια σε απεργία εργαζομένων π.χ. στην καθαριότητα , με πρόσχημα ότι αυτή εγκυμονεί κινδύνους στην υγεία ή ότι γίνεται μέσα στις γιορτές.
Γιατί από πότε οι εργαζόμενοι θα λαμβάνουν υπόψη τους την γνώμη της εργοδοσίας για το πότε θα κάνουν απεργία. Αυτοί έχουν υποχρέωση να πετύχουν την μεγαλύτερη δυνατή συσπείρωση των συναδέλφων τους και να επιλέξουν το χρόνο που θα έχει τη μεγαλύτερη δυνατή πίεση στην εργοδοσία. Φανταστείτε τους εργαζόμενους π.χ. στον εκχιονισμό των δρόμων να κάνουν απεργία τον Αύγουστο τι αποτέλεσμα θα είχε η απεργία τους ακόμη και αν απεργούσαν και 2 μήνες.
Αντίθετα:
Είναι δικός μας ο Δήμαρχος που θα πρωτοστατεί στον αγώνα ενάντια στους πλειστηριασμούς.
Είναι δικός μας ο Δήμαρχος που θα πρωτοστατεί στον αγώνα ενάντια στο κόψιμο του ρεύματος και του νερού.
Είναι δικός μας ο Δήμαρχος που θα πρωτοστατεί στον αγώνα ενάντια στη μόλυνση του Ασωπού, στον αγώνα ενάντια στα διόδια κ.λ.π.
Με άλλα λόγια ο Δήμαρχος μας πρέπει να είναι αγωνιστής να έχει την διάθεση να διεκδικήσει.
Με αυτές τις σκέψεις θέλω να ακούσω τους υποψηφίους, επικεφαλείς θα πω –και όχι αρχηγούς μιας και η λέξη αυτή παραπέμπει στην «ενός ανδρός αρχή», γιατί ναι μεν οι αποφάσεις θα παίρνονται εδώ, αλλά πολλές φορές θα χρειαστεί να τοποθετηθεί άμεσα σε διάφορα όργανα και σε θέματα που δεν θα έχουν συζητηθεί και επομένως πρέπει να έχει μια τέτοια αντίληψη και κουλτούρα που θα εξασφαλίζει ότι αυτή θα είναι προς τη σωστή κατεύθυνση όπως την εννοούμε εμείς, κοντά στις απόψεις της κίνησης μας.
Ένας τέτοιος Δήμαρχος που θα δρα μαζί με τον λαό, εμπνέει και εμπνέεται από αυτόν, μπορεί να γίνει ο ηγέτης της τοπικής κοινωνίας.
Γιατί οι ηγέτες αναδεικνύονται μέσα στους αγώνες και καταξιώνονται με αυτούς.
Εμείς δεν θέλουμε Δήμαρχους Διαχειριστές,
θέλουμε Δήμαρχους Αγωνιστές.
Η κοινωνία αλλάζει.
Ας την αλλάξουμε όλοι εμείς προς μια κατεύθυνση που θα εξασφαλίζει το συμφέρον και τις ανάγκες όλων μας.
Αφίδνες 13-1-14
Στο τελευταίο δελτίο τύπου της κίνηση μας "Συνεργασία Πολιτών για Δημοκρατική Μαχητική Αυτοδιοίκηση" στον Δήμο Ωρωπού, αναφέρεται «Η σημαία μας δεν είναι λευκή», ναι δεν είναι και εγώ θα προσπαθήσω να την χρωματίσω λίγο.
Είμαστε μέλη μιας κίνησης πολιτών για το
Δήμο, μιας κίνησης που κατά την γνώμη μου πρέπει να κινείται στα ΑΡΙΣΤΕΡΑ και αυτό θα πρέπει να λέγεται. Να μη φοβόμαστε να πούμε ότι είμαστε στα αριστερά με το σκεπτικό μη χάσουμε κάποιους ψήφους, γιατί και η λέξη αριστερά από μόνη της σηματοδοτεί ορισμένα ουσιαστικά πράγματα. Λέγοντας αριστερός δεν χρειάζεται να εξηγηθεί ότι αυτός είναι ενάντια στη εκμετάλλευση των ανθρώπων, ενάντια στο φασισμό, ενάντια στο κεφάλαιο, υπέρ της δημοκρατίας, υπέρ της συμμετοχής κ.λ.π.
Έτσι δεν μας ενδιαφέρουν γενικά οι ψήφοι. Μας ενδιαφέρουν οι ψηφοφόροι, η συνειδητή και ενεργή τοποθέτηση αυτών σε αυτό το χώρο. Διαφορετικά δεν θα μπορέσουμε να οικοδομήσουμε αυτό που θέλουμε. Γιατί η αλλαγή στο Δήμο μας και στη κοινωνία δεν είναι θέμα μερικών προσώπων αλλά ολόκληρου του λαού και του κινήματος του. Δεν συμμεριζόμαστε την άποψη της ανάθεσης σε κάποιους που θα μας λύσουν τα προβλήματα.
Μέσα στα μνημονιακά πλαίσια και στις νόρμες που επιβάλλει η τρόικα δεν φαίνεται να μπορεί να κάνει και πολλά ο Δήμαρχος. Δεν θα μπορεί να εφαρμόσει όσα εμείς θέλουμε και επιδιώκουμε όπως θα εκφραστούν στο πρόγραμμα μας- αφού δεν υπάρχει ουσιαστική χρηματοδότηση και πόρους από την κεντρική εξουσία. Αντίθετα η τρόικα και η κυβέρνηση έχουν επιβάλει τέτοιο νομικό πλαίσιο και θα επιβάλουν και χειρότερο όπως ισοσκελισμένους προϋπολογισμούς –χωρίς κεντρική χρηματοδότηση- πράγμα που σημαίνει επιπλέον δημοτικά τέλη και φόρους και μια σειρά διατάξεις που απορρέουν από τον «Καλλικράτη» και τα μνημόνια.
Αυτή ακριβώς την πολιτική θα έχει να αντιμετωπίσει ο νέος Δήμαρχος και θα την αντιμετωπίσει - αν δεν θέλει να γίνει απλός ένας διαχειριστής του συστήματος- μαζί με όλους μας, με όλο τον κόσμο δίπλα του, ενάντια σε ¨Καλλικράτη», μνημόνια και τρόικα με ότι αυτή εκφράζει ( τράπεζες, κεφάλαιο, ξένο παράγοντα, Δ.Ν.Τ., Ε.Ε. κ.λ.π)
Μέσα σε αυτό το πλαίσιο:
Δεν μπορώ να φανταστώ ότι ο Δήμαρχος μας δεν θα υπερασπίζεται τους συνδημότες μας και τις συλλογικότητες που αγωνίζονται ενάντια σε αυτά.
Δεν μπορώ να φανταστώ ότι ο Δήμαρχος μας θα υπερασπίζεται το «δικαίωμα στην εργασία» όπως εύσχημα λέγεται σήμερα ο απεργοσπαστισμός, ενάντια σε απεργούς που περιφρουρούν την απεργία τους.
Δεν μπορώ να φανταστώ ότι ο Δήμαρχος μας θα μοιράζει το βράδυ συσσίτια σε ανέργους ενώ το πρωί ήταν ενάντια στην απεργία τους για την προάσπιση της εργασία και του εισοδήματος τους.
Δεν μπορώ να φανταστώ το Δήμαρχος μας να είναι ενάντια σε απεργία εργαζομένων π.χ. στην καθαριότητα , με πρόσχημα ότι αυτή εγκυμονεί κινδύνους στην υγεία ή ότι γίνεται μέσα στις γιορτές.
Γιατί από πότε οι εργαζόμενοι θα λαμβάνουν υπόψη τους την γνώμη της εργοδοσίας για το πότε θα κάνουν απεργία. Αυτοί έχουν υποχρέωση να πετύχουν την μεγαλύτερη δυνατή συσπείρωση των συναδέλφων τους και να επιλέξουν το χρόνο που θα έχει τη μεγαλύτερη δυνατή πίεση στην εργοδοσία. Φανταστείτε τους εργαζόμενους π.χ. στον εκχιονισμό των δρόμων να κάνουν απεργία τον Αύγουστο τι αποτέλεσμα θα είχε η απεργία τους ακόμη και αν απεργούσαν και 2 μήνες.
Αντίθετα:
Είναι δικός μας ο Δήμαρχος που θα πρωτοστατεί στον αγώνα ενάντια στους πλειστηριασμούς.
Είναι δικός μας ο Δήμαρχος που θα πρωτοστατεί στον αγώνα ενάντια στο κόψιμο του ρεύματος και του νερού.
Είναι δικός μας ο Δήμαρχος που θα πρωτοστατεί στον αγώνα ενάντια στη μόλυνση του Ασωπού, στον αγώνα ενάντια στα διόδια κ.λ.π.
Με άλλα λόγια ο Δήμαρχος μας πρέπει να είναι αγωνιστής να έχει την διάθεση να διεκδικήσει.
Με αυτές τις σκέψεις θέλω να ακούσω τους υποψηφίους, επικεφαλείς θα πω –και όχι αρχηγούς μιας και η λέξη αυτή παραπέμπει στην «ενός ανδρός αρχή», γιατί ναι μεν οι αποφάσεις θα παίρνονται εδώ, αλλά πολλές φορές θα χρειαστεί να τοποθετηθεί άμεσα σε διάφορα όργανα και σε θέματα που δεν θα έχουν συζητηθεί και επομένως πρέπει να έχει μια τέτοια αντίληψη και κουλτούρα που θα εξασφαλίζει ότι αυτή θα είναι προς τη σωστή κατεύθυνση όπως την εννοούμε εμείς, κοντά στις απόψεις της κίνησης μας.
Ένας τέτοιος Δήμαρχος που θα δρα μαζί με τον λαό, εμπνέει και εμπνέεται από αυτόν, μπορεί να γίνει ο ηγέτης της τοπικής κοινωνίας.
Γιατί οι ηγέτες αναδεικνύονται μέσα στους αγώνες και καταξιώνονται με αυτούς.
Εμείς δεν θέλουμε Δήμαρχους Διαχειριστές,
θέλουμε Δήμαρχους Αγωνιστές.
Η κοινωνία αλλάζει.
Ας την αλλάξουμε όλοι εμείς προς μια κατεύθυνση που θα εξασφαλίζει το συμφέρον και τις ανάγκες όλων μας.
Αφίδνες 13-1-14

Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου