Παρασκευή 11 Απριλίου 2014

Κάποτε στην Αφρική...


Κάποτε σε ένα μικρό χωριό της Αφρικής πλούσιο σε βλάστηση, με νερά τρεχούμενα και με μια υπέροχη λίμνη υπήρχε ένας ασυνείδητος ιδιοκτήτης εργοστασίου ο οποίος, για οικονομικό όφελος, έριχνε όλες τις ακαθαρσίες από αυτό το εργοστάσιο στη λίμνη του χωριού.
Οι κάτοικοι -πολλοί εξ αυτών ζούσαν από το ψάρεμα στη λίμνη- κατήγγειλαν αυτή την ασυνειδησία του εργοστασιάρχη στις αρχές.

Αξιοσημείωτο ήταν το γεγονός πως υπήρχαν και κάποιοι που είχαν την άποψη πως αυτοί οι κάτοικοι που στηλίτευαν τις ενέργειες του εργοστασιάρχη δεν αγαπούσαν το χωριό και διαλαλούσαν πως το χωριό το αγαπούσαν αυτοί που έδιναν στήριγμα στον ασυνείδητο εργοστασιάρχη που είχε καταστρέψει τον φυσικό πλούτο της λίμνης.

Το θέμα έφτασε στον "μάγο" του χωριού που δεν άργησε να καταλάβει πως όσοι ήταν με τον εργοστασιάρχη είχαν, με τον ένα ή με τον άλλον τρόπο, όφελος από αυτόν και εκεί στόχευαν, στο όφελος, ενώ οι κάτοικοι που υπενθύμιζαν συνεχώς τις βλαπτικές συνέπειες των πράξεων του εργοστασιάρχη ήταν εκείνοι που απαιτούσαν τη προστασία του φυσικού πλούτου του χωριού ως παρακαταθήκη για το μέλλον των επόμενων γενιών...

Έτσι ο μάγος πήρε στο άψε σβήσε απόφαση, αποκάλεσε ηλίθια επικίνδυνους όσους ισχυρίζονταν το ότι δεν πρέπει να μιλάνε οι κάτοικοι του χωριού για τα "έργα και τις ημέρες" του εργοστασιάρχη και τους τιμώρησε δίνοντάς τους το όνομα: "Για τα σίδερα"...


(Πως γίνεται στον έναν παλαβιάρη, εξήγησέ μου; Κουτόχορτο χιλιάδες να βοσκάν;) 

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου