Δύο κόσμοι διαφορετικοί. Όχι σαν προϊόν κατηχήσεων. Αυτό είναι μόνο μία πλευρά. Αλλά ως γεννήματα διαφορετικών κοινωνικών δυνάμεων και τάξεων, με αντιθετικές κοινωνικές πρακτικές και αξίες.
Από τη μια ένας κόσμος με κέντρο το κέρδος εν τέλει επί των άλλων, των πολλών, ακόμη και αν είναι αιματηρό.
Από την άλλη ένα κόσμος με κέντρο τις ανθρώπινες και κοινωνικές ανάγκες.
Ο πρώτος κόσμος ανθίζει μέσα στον κοινωνικό δαρβινισμό, τον πόλεμο όλων εναντίον όλων.
Ο δεύτερος, αποκτά συνείδηση μέσα από τον αγώνα του ενάντια στον πρώτο. Και μόνο έτσι, αλλιώς είναι απλώς η καύσιμη ύλη για την κίνηση του πρώτου
Αιώνες τώρα, αυτοί οι δύο κόσμοι, αλλάζουν εντυπωσιακά, μένοντας απίστευτα ίδιοι στην βαθύτερη ουσία τους. Το ίδιο και ο πόλεμος μεταξύ τους.
Η έκβαση της μάχης δεν ορίζει από μόνη της την αξία του καθενός. Η θετική ή αρνητική της έκβαση, τροποποιεί το υλικό και φουσκώνει τους ανοιχτούς λογαριασμούς, ανεβάζοντας τις απαιτήσεις.
Ο δικός μας κόσμος ακόμη και όταν ηττάται, καλείται να στοχάζεται την προετοιμασία της επόμενης μάχης με άξονα το δίκιο του αγώνα και όχι τους λογαριασμούς του "πωλητή χαλιών".
Απόσπασμα από το άρθρο με τίτλο: «Είσαι γιατρός ή πωλητής χαλιών»;
Διαβάστε ολόκληρο το άρθρο εδώ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου