Αποφάσεων που απαντάνε σε διλήμματα αληθινά, αλλά και σε ψεύτικα,τα ψευτοδιλήμματα της ζωής ,της καθημερινότητας ,που θα διαμορφώσουν την προσωπικότητα.,που θα δώσουν τις εξετάσεις τους και θα περιμένουν επιβράβευση μιας σταλιάς παραπάνω ωριμότητας.
Που όσες δοκιμασίες και να βρεθούν στον δρόμο η ωριμότητα θα παραμείνει ουσιαστικά μια φενάκη κι αυτό γιατί πάντα θα υπάρχει η λαχτάρα της παιδικότητας που κρύβεται, να βγεί στην επιφάνεια και να μπερδευτεί μέσα στην τόσο καλά στοιχισμένη ζωή σε ένα πλέγμα,ουτοπικό και υποδόριο, παρορμητικό και ευάλωτο ταυτόχρονα, ανέμελο αλλά και διάχυτο από σκεπτικισμό, ερωτεύσιμο τελικά.
Και οι σκέψεις θα συνεχίζουν να κουδουνίζουν κάθε στιγμή,το διάλεγμα γίνεται μια διαδικασία εξακολουθητική και τα διλήμματα θα οδηγούν σε νέα σταυροδρόμια και οι αποφάσεις αναγκαστικές ή μη,σε νέους δρόμους,νέοι ορίζοντες είναι έτοιμοι να εξερευνηθούν.
Τα λάθη ως συνέπειες αυτών των αποφάσεων καταγράφονται μέσα σε ένα κύκλο ζωής,τόσο κλειστό, που τις περισσότερες φορές υπάρχει μόνο για να θυμίζει τις δοκιμασίες και μόνο, αυτές, της κάθε στιγμής, του όποιου διλήμματος.Τα λάθη χάνουν την σημαντικότητά τους,δηλώνονται άτονα μέσα στον κύκλο και χάνουν την πραγματική τους έννοια μέσα σε αυτόν,έχουν θρονιαστεί πάνω τους τα θυμικά των διλημμάτων, οι συγκυρίες των αποφάσεων.
Μαθαίνεις απ΄τα λάθη...
Μαθαίνεις σωστά από τα λάθη όμως;
Μόνο αν τα λάθη καταφέρουν να βγούν από αυτό τον στενό κύκλο της μνήμης, αναγνωριστούν και προσδιοριστούν με την πραγματική τους έννοια, υπάρχει ουσιαστική και δημιουργική εξέλιξη, γιατί έτσι και αλλιώς οι επιπτώσεις από αυτά διαμορφώνουν συνειδήσεις .
Το να ξαναρχίζεις από την αρχή,αξιολογώντας τα λάθη ως αποτέλεσμα κακών αποφάσεων και όχι ως συμπτώσεις,τυχαίες και συγκυριακές είναι η σοφότερη ατομική αναδρομή.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου