Η βιογραφία του μεγάλου συνθέτη του ελαφρού
τραγουδιού Ζακ Ιακωβίδη, γραμμένη από τον Κώστα Παπασπήλιο κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Εμπειρία εκδοτική.
Για σπουδαία προσωπικότητα που προίκισε την μεταπολεμική μας μουσική παράδοση με μιας ευρείας κλίμακα μουσική περιουσία, κάνει λόγο στον πρόλογο ο θεατρικός κριτικός Κώστας Γεωργουσόπουλος, χαρακτηρίζοντάς τον «ογκόλιθο της μουσικής για την επιθεώρηση και τον ελληνικό κινηματογράφο».
Ο Ζακ Ιακωβίδης λάμπρυνε το ελληνικό τραγούδι με πρωτότυπες, για την εποχή του, μελωδίες γράφοντας όχι μόνο ελαφρά τραγούδια, αλλά και κομμάτια ρεμπέτικου ύφους, φεστιβαλικά, έντεχνα, ποπ, σατιρικά, δραματικές μπαλάντες, λαϊκά και θεατρικά.
Το βιβλίο είναι 138 σελίδες με ενότητες- μικρά βιογραφικά χρονογραφήματα.
Κάτι σαν φλάς σε σημαδιακές στιγμές της πορείας του ξεχωριστού δημιουργού, ενώ στο τέλος υπάρχει μια εκτεταμένη επιλογή με τις επιτυχίες του, τα ονόματα των ερμηνευτών και των στιχουργών.
Από το κλασικό και παιγνιώδες «Να το πάρεις το κορίτσι», μέχρι το εξωτικό «Σαν λουλούδι πλάνο μαγικό».
Από το μποέμικο «Θα ζήσω ελεύθερο πουλί» του Χριστάκη, μέχρι το λυρικό «Σαν της γαρδένιας τον ανθό» του Τόλη Βοσκόπουλου.
Διαβάζοντας τα κεφάλαια βλέπεις ότι η ιστορία του Ζακ Ιακωβίδη μοιάζει με τραγούδι χαράς και πίκρας: γεννημένος το 1925, εβραϊκής καταγωγής από τη Θεσσαλονίκη, με πατέρα έμπορο, που εγκαταστάθηκε στην Αθήνα πουλώντας οικιακά και γραμμόφωνα.
Μεγάλωσε στη γειτονιά της τότε πλατείας Αγάμων, σήμερα πλατεία Αμερικής .
Απόφοιτος του Κολλεγίου Αθηνών.
Στην κατοχή όλη η οικογένεια συνελήφθη από τους Γερμανούς και εστάλη στο στρατόπεδο συγκέντρωσης Μπέλσεν.
Έζησε σε φριχτές συνθήκες και επέστρεψε οικογενειακώς στην Ελλάδα μετά από τρία βασανιστικά χρόνια.
Έγραψε το πρώτο του τραγούδι σε στίχους του Μίνου Μάτσα.Η πρώτη μεγάλη επιτυχία ήταν η «Αγαπούλα» με τον Φώτη Πολυμέρη.
Ακολούθησαν συνεργασίες με τους Κούλα Νικολαϊδου, Νίκο Γούναρη, Τώνη Μαρούδα.
Τριτοετής της Φυσικομαθηματικής Σχολής διέκοψε τις σπουδές του για να καταταγεί εθελοντής στο στρατό, κερδίζοντας μια θέση στην μπάντα της χωροφυλακής.
Μετά την απόλυσή του συνεργάσθηκε με τον Νίκο Μουρκάκο, που είχε φωνή βελούδινη.
Η "ψαγμένη" Καίτη Μπελίντα τον έμπασε στην επιθεώρηση όπου δοξάστηκαν.
Και ακολούθησαν επιτυχίες με την Μαριάνα Χατζοπούλου, τη Ρένα Βλαχοπούλου, την Παμέλα, τη Βέμπο, τη Μαίρη Λίντα, τη Τζένη Βάνου .
Ξεχωριστή η συνάντησή του με τον Πάριο που του έγραψε το σουξέ «Την αγαπούσα παραδέχομαι».
Η τελευταία του δουλειά ήταν πέρσι με τον Γιάννη Πετρόπουλο.
Τον Φεβρουάριο του 2011 τιμήθηκε στον Παρνασσό για την προσφορά του στον πολιτισμό από τον Σύλλογο Φίλων της Ελαφράς Μουσικής .
«Σήμερα , σταθερά ακμαίος, ο Ζακ , κόντρα στα σαθρά ήθη της μουσικής, δεν το βάζει κάτω.
Στο εργαστήρι του στην Κυψέλη , σαν από θαύμα τη φύσης, δουλεύει νέες μουσικές» καταλήγει ο συγγραφέας.
Απόψε το βιβλίο θα παρουσιασθεί στο θέατρο Περοκέ, στις 8 το βράδυ.
Θα ξετυλίξουν τις αναμνήσεις τους οι ηθοποιοί Κώστας Βουτσάς, Βασίλης Τσιβιλίκας, Στάθης Ψάλτης, Κώστας Ευριπιώτης, Ελένη Φιλίνη και ο χορογράφος Φώτης Μεταξόπουλος.
Ένα βιβλίο που δείχνει ότι ο Ζακ Ιακωβίδης παραμένει ένα ελεύθερο πουλί της μουσικής!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου