Προσπάθεια να γίνει πιο… εύπεπτο το Μεσοπρόθεσμο Πρόγραμμα κατέβαλαν χθες τα μέλη του υπουργικού συμβουλίου, σε μια μαραθώνια συνεδρίαση του (άτυπου) υπουργικού συμβουλίου και στον απόηχο της μεγαλύτερης συγκέντρωσης που γνώρισε ποτέ η χώρα.
Υπό την πίεση της «Πλατείας» - όπου οι κατσαρόλες είναι άδειες - και για ατέλειωτες ώρες, συζητήθηκαν τα νέα σκληρά μέτρα που περιλαμβάνει το Μνημόνιο 2, ενώ - αν και όλοι θεωρούν δεδομένο ότι η μεταπολίτευση οδηγείται προς το τέλος της (όπως φέρεται ειπών ο Ευάγγελος Βενιζέλος) – προς το παρόν ο πρωθυπουργός και η κυβέρνηση εξορκίζουν τις εκλογές, αλλά και το δημοψήφισμα.
Επομένως, η όλη προσπάθεια εντοπίζεται στο «σερβίρισμα» του νέου μνημονίου, κάτι που θα απασχολήσει και τον σημερινό διευρυμένο Κοινοβουλευτικό Τομέα Εργασίας Οικονομίας, αλλά και το Πολιτικό Συμβούλιο.
Ένα «σερβίρισμα» που αφορά τόσο τους βουλευτές του ΠΑΣΟΚ, οι οποίοι συνεχίζουν να αντιδρούν, φοβούμενοι την λαϊκή κατακραυγή, όσο και την κοινή γνώμη, που όμως δεν υποκύπτει πλέον σε επικοινωνιακές μεθοδεύσεις.
Πολλοί πάντως είναι εκείνοι που, σε αντίθεση με όσους ευθυγραμμίζονται με την κατά της προκήρυξης πρόωρων εκλογών άποψη, πιστεύουν πως τελικά η εκλογική αναμέτρηση δεν θα αποφευχθεί, καθώς οι ντιρεκτίβες της τρόικας θεωρούνται εξοντωτικές και από πολλούς υπουργούς.
Χθες, η «Πλατεία» διαδήλωσε και συνεδρίασε για 13η κατά σειρά ημέρα, ενώ χωρίς αμφιβολία, το τεράστιο πανό που παραμένει ανηρτημένο μπροστά στο Κοινοβούλιο («Ψηφίζετε Μνημόνιο, Παίρνετε… Γουδή»), δείχνει ότι ο δρόμος για την ψήφιση του Μεσοπρόθεσμου κάθε άλλο παρά στρωμένος με τριαντάφυλλα είναι.
Πολύ περισσότερο που πολλοί πλέον, μεταξύ των οποίων και ο βουλευτής του ΠΑΣΟΚ Μίμης Ανδρουλάκης, θεωρούν ότι οι εκλογές είναι μονόδρομος σε περίπτωση που τα δύο κόμματα δεν κατορθώσουν να συνεργαστούν.
Έτσι, παρά το γεγονός ότι επισήμως οι διαρροές έλεγαν ότι το υπουργικό συμβούλιο ασχολήθηκε χθες με το νέο προς ψήφιση κείμενο, η αλήθεια είναι πως οι συζητήσεις που κυριάρχησαν σχετίζονταν με τις αντιδράσεις του κόσμου και το χάος που θα προκληθεί στη διάρκεια της συζήτησής του.
Στο μεταξύ, η Βασιλίσσης Σοφίας έχει γίνει μονόδρομος και για… τους πεζούς! Επιτρέπεται μόνο να την κατεβαίνεις και όχι να την ανεβαίνεις – αν και για τον δρόμο πληρώνουν φόρους όλοι και οπωσδήποτε για να τον χρησιμοποιούν και προς τις δύο κατευθύνσεις.
Όσο για την χθεσινή ομόφωνη πρόταση της ειδικής επιτροπής για παραπομπή του πρώην υπουργού Άμυνας Άκη Τσοχατζόπουλου (για τα αδικήματα της παθητικής δωροδοκίας σε βάρος του δημοσίου και της νομιμοποίησης εσόδων από παράνομες δραστηριότητες για την υπόθεση των υποβρυχίων), ουσιαστικά ακούστηκε ως άλλη μια προσπάθεια να φανεί ότι τιμωρείται κάποιος. Και πάντως, δεν απασχόλησε τις συνελεύσεις της Πλατείας.
Το πρόβλημα είναι πως η κυβέρνηση, παραμένει με τα χέρια δεμένα και επιμένει να αποδέχεται όλα τα σχέδια της τρόικας, ενώ από όλες τις πλευρές φθάνουν τα μηνύματα ότι και το δεύτερο Μνημόνιο θα έχει την τύχη του πρώτου.
Ο τίτλος του χθεσινού άρθρου της γερμανικής οικονομικής εφημερίδας Handelsblat για την Ελλάδα, είναι χαρακτηριστικός: «Ένα βήμα πιο κοντά στο χάος».
Παρομοιάζει την προσπάθεια της Ελλάδας ως απόπειρα για τετραγωνισμό του κύκλου, καθώς, όπως γράφει, η κάθε πλευρά έχει οχυρωθεί πίσω από τις θέσεις της. Με το Βερολίνο να θέλει να βάλει στο παιχνίδι τους ιδιώτες πιστωτές και την ΕΚΤ και το ΔΝΤ να θέλουν να δείξουν την ανεξαρτησία τους.
Και η εφημερίδα καταλήγει στο συμπέρασμα πως αυτές οι δύο πολιτικές δεν συναντώνται πουθενά, καθώς κανείς δεν θέλει να αναλάβει την ευθύνη για να ξεπεραστεί η κρίση.
Την ίδια ώρα, επανέρχονται τα σενάρια, σύμφωνα με τα οποία η ευρωζώνη θέτει ως όρο για το νέο δάνειο την υποθήκευση ελληνικής δημόσιας περιουσίας – κάτι που η κυβέρνηση διαψεύδει, καθώς γνωρίζει ότι δεν πρόκειται να γίνει αποδεκτό από την «Πλατεία».
Και βέβαια, το περιοδικό «Ντερ Σπήγκελ» επιμένει πως τα ελληνικά σχέδια για εκτεταμένες αποκρατικοποιήσεις δεν είναι απλώς φιλόδοξα, είναι και ουτοπικά.
Ειδική αναφορά κάνει το γερμανικό περιοδικό και στην υπόθεση της ΓΕΝΟΠ-ΔΕΗ και τον Πρόεδρό της Ν. Φωτόπουλο. Γράφει επί λέξει:
«Από το 1999 το συνδικάτο του παίρνει άμεσες και έμμεσες ενισχύσεις του εργοδότη του άνω των 31,3 εκατ. ευρώ. Άκρως παρανοϊκό: Μόνο τα τελευταία τρία χρόνια το συνδικάτο πήρε 115.000 ευρώ για διαδηλώσεις κατά του εργοδότη του - της κυβέρνησης και του προγράμματος περικοπών».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου