Τρίτη 7 Ιουνίου 2011

Η ελπίδα του αυθόρμητου...


«Τα λέμε από κοντά!! τι κάθεστε εδώ; πάμεεεε!! όλοι Σύνταγμα!!! όλοι!!».


Οι αναρτήσεις αυτή τη φορά στο facebook και το twitter είχαν ένα συγκεκριμένο κάλεσμα. «Ραντεβού στις πλατείες όλης της χώρας. Τώρα». 

Ο κόσμος στεκόταν μπροστά από τους υπολογιστές. Φώναζαν «κατεβείτε». Κι ο κόσμος κατέβηκε και «πήγε πλατεία». Για συνεχόμενες μέρες χιλιάδες πολίτες ανταποκρίνονται στο κάλεσμα των «Αγανακτισμένων» και κατακλύζουν την πλατεία Συντάγματος, αλλά και τις πλατείες όλης της χώρας διαμαρτυρόμενοι για τα μέτρα λιτότητας και την ανεργία.

Τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, ως νέοι «χορογράφοι κοινοτήτων», έχουν πλέον αποκτήσει ρόλο στην έκφραση διευρυμένων αιτημάτων από την κοινωνία και τους πολίτες. Οι συγκεντρώσεις διαμαρτυρίας βαφτίζονται: «Επανάσταση του Facebook», «Επαναστάσεις του Twitter», και τα social Media δημιουργούν νέα δεδομένα και νέα εργαλεία και μία νέα προσέγγιση και αντίληψη για την δημοκρατία. Ή μήπως όχι;
 
«Τα social media είναι ένα γνήσιο παιδί της εποχής µας. Παιδί μίας εποχής, όπου η πολιτική μεταμορφώνεται σε απλή διαχείριση, τα οράματα σε ύποπτα εμπορεύματα και η συμμετοχή σε ένα είδος ξέπνοης, προκάτ δήθεν συμμετοχής. 

Τα κοινωνικά μέσα προσφέρουν ένα ισχυρό άλλοθι συλλογικότητας σε µία εποχή, όπου οι συλλογικότητες φθίνουν. Δεν ξέρω αν και κατά πόσον ενεργοποιούν την ενεργό συμμετοχή του πολίτη, σίγουρα όμως του προσφέρουν αφειδώς την ψευδαίσθηση μίας συμμετοχής. Όμως, η συμμετοχή πράγματι έχει ένα ρίσκο, απαιτεί µία δαπάνη ενέργειας, την καταβολή ενός µόχθου. Δεν τάσσομαι εναντίον των ψευδαισθήσεων, όσο εναντίον των συγκαλύψεών τους», υποστηρίζει η συγγραφέα και καθηγήτρια Ψυχολογίας στο Πάντειο Πανεπιστήμιο, Φωτεινή Τσαλίκογλου. 

Ποιος μπορεί να αρνηθεί ότι ποτέ δεν ήταν πιο απλό να δημοσιοποιήσεις, να διαβάσεις και να συμμετάσχεις σε σοβαρό και βαρύνοντα διάλογο από όσο είναι σήμερα, με το Ίντερνετ; Και πως παρά το ότι για κάθε σοβαρό μπλογκ υπάρχουν χιλιάδες «αραχτοί» μπροστά στις οθόνες των υπολογιστών τους, ποτέ στην ιστορία της ανθρωπότητας δεν υπήρξαν τόσες διέξοδοι ελεύθερης έκφρασης;

Η χρήση του ιστολογίου, του facebook, του twitter και των υπόλοιπων σελίδων κοινωνικής δικτύωσης και μηχανών αναζήτησης άλλαξαν τόσο το μοντέλο της αφήγησης στην ενημέρωση, όσο και την ευκολία κοινωνικής αυτο-οργάνωσης, ελέγχου, κριτικής, συνδιαμόρφωσης απόψεων και συνεργασίας. 

Νέοι δρόμοι ανοίγονται από την ψηφιακή πραγματικότητα τόσο στην καθημερινή επικοινωνία των πολιτών όσο και στην εμπορική επικοινωνία, το μάρκετινγκ και την πολιτική επικοινωνία.
 
 Ενδιαφέροντα στοιχεία για τη διείσδυση και τη χρήση των social media ανέδειξε έρευνα, που διεξήγαγε το Ινστιτούτο Επικοινωνίας, σε συνεργασία με το Τμήμα Επικοινωνίας, Μέσων και Πολιτισμού, του Παντείου Πανεπιστημίου Κοινωνικών και Πολιτικών Επιστημών, το τμήμα Marketing και Επικοινωνίας του Οικονομικού Πανεπιστημίου Αθηνών και την MRB Hellas. «Την στιγμή που το 2009 το 22% των ερωτηθέντων γνώριζε τον όρο social media, το 2010 το ποσοστό είναι 74%». 

   

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου