Τρίτη 28 Ιανουαρίου 2014

Δήμοι και περιφέρειες από τον λαό, με τον λαό, για τον λαό!

Οι αυτοδιοικητικές εκλογές του Μαΐου θα διεξαχθούν σε ένα κλίμα έντονης πολιτικής σύγκρουσης.

Με μείωση 65% των θεσμοθετημένων κρατικών πόρων, μείωση 30% που θα φτάσει 50% του απασχολούμενου σ΄ αυτήν προσωπικού, η τοπική αυτοδιοίκηση είναι από τα μεγάλα θύματα του μνημονίου. 

Η εφαρμογή του νεοσυγκεντρωτικού Καλλικράτη, με αυξημένες αρμοδιότητες, χωρίς πόρους, μεγιστοποίησε την
απόσταση τοπικών αρχών και πολιτών και καταλύει κάθε έννοια αυτοτέλειας των ΟΤΑ.

Ενόψει των Αυτοδιοικητικών εκλογών, μάχη ιδιαίτερα κρίσιμη για την πορεία ανατροπής των εξοντωτικών εφαρμοζόμενων πολιτικών, προέχει η συγκρότηση και η ανασυγκρότηση ανοικτών στην κοινωνία Δημοτικών κινήσεων, με αντιμνημονιακά, δημοκρατικά, κοινωνικά, ριζοσπαστικά και οικολογικά χαρακτηριστικά, που θα μπορούν να διεκδικούν και να επιδιώκουν μέσα από ευρύτερες συμμαχίες, όταν είναι εφικτό, ένα ολοκληρωμένο σχέδιο για βιώσιμη τοπική ανάπτυξη.

Η ραχοκοκαλιά του προγράμματος μας σε κάθε δήμο και κάθε περιφέρεια οφείλει να βασίζεται στα εξής:

• Κατάργηση του Καλλικράτη και αντικατάστασή του από ένα ολοκληρωμένο σχέδιο ριζοσπαστικής μεταρρύθμισης του κράτους, με αποκέντρωση και αυτοδιοίκηση, σε πόρους και αρμοδιότητες.

• Επανεξέταση του χωροταξικού βάσει επιστημονικής τεκμηρίωσης και ανάλυσης της σημερινής κατάστασης, σε ανοικτή διαβούλευση με τις τοπικές κοινωνίες.

• Κατάθεση περιφερειακών σχεδίων παραγωγικής ανασυγκρότησης και κοινωνικής προστασίας, στήριξης της κοινωνικής και αλληλέγγυας οικονομίας, χρήσης μη «συμβατικών» μέτρων καθώς και βιώσιμων τοπικών σχεδίων ανάπτυξης και κοινωνικής αλληλεγγύης.

• Άμεση αντιμετώπιση της ανθρωπιστικής κρίσης μέσα από ένα πρόγραμμα δημοσίων επενδύσεων, ολοκληρωμένο σχέδιο ανάπτυξης της αλληλέγγυας κοινωνικής οικονομίας, αλλά και ένα προοδευτικό πλαίσιο άσκησης δημοσιονομικής πολιτικής σε κεντρικό, περιφερειακό και τοπικό επίπεδο.

Πολιτικός και προγραμματικός στόχος για την αριστερά και όχι μόνο, είναι η διατήρηση του δημόσιου και κοινωνικού χαρακτήρα της Αυτοδιοίκησης και των παροχών της, η αξιοποίηση των τοπικών συγκριτικών πλεονεκτημάτων στα όρια της φέρουσας ικανότητας των εδαφικών περιοχών, η υπεράσπιση του δημόσιου χώρου και των φυσικών πόρων από την προσπάθεια ιδιωτικοποίησης και εμπορευματοποίησης τους και άμεσα, η αντιμετώπιση της αυξανόμενης ανθρωπιστικής κρίσης.

Ιεράρχηση προτεραιοτήτων


• Σε θεσμικό επίπεδο και με την καθιέρωση της απλής αναλογικής, των τοπικών δημοψηφισμάτων, του συμμετοχικού προϋπολογισμού, των συνελεύσεων σε επίπεδο κοινότητας και γειτονιάς και οικισμού.

• Σε κινηματικό επίπεδο με την υποστήριξη κινημάτων των εργαζόμενων και πρωτοβουλιών πολιτών, για υπεράσπιση των κοινωνικών και εργασιακών δικαιωμάτων του περιβάλλοντος και του δημόσιου χώρου, της διασφάλισης πρόσβασης όλων στα δημόσια αγαθά (νερό, ενέργεια κλπ, ), της αποτροπής σήμερα των ανάλγητων κατασχέσεων, οικονομικά αδύναμων.

• Σε κοινωνικά αλληλέγγυο επίπεδο με την συνδημιουργία και την στήριξη αξιοσημείωτων δράσεων, Δήμων, πρωτοβουλιών και κινήσεων πολιτών όπως το κοινωνικό παντοπωλείο, κοινωνικό φαρμακείο, αλληλέγγυο φροντιστήριο, σίτιση, ιματιοθήκη κ.λπ., χωρίς να υποτιμάμε ούτε τις δράσεις αρκετών ΜΚΟ και ούτε και της εκκλησίας.

Ούτε κολυμβήθρα του Σιλωάμ ούτε σύνδρομο του ακανθόχοιρου

Η αντιμετώπιση της ευχάριστα πρωτόγνωρης κατάστασης που βρισκόμαστε, ως αξιωματική αντιπολίτευση και πιθανή επόμενη κυβέρνηση,απαιτεί να μη λειτουργήσουμε ως κολυμβήθρα του Σιλωάμ, αλλά ούτε και με το σύνδρομο του ακανθόχοιρου, «φύλακα της αριστερής επαναστατικής καθαρότητας». Κεντρικός στόχος μας θα πρέπει να είναι η συγκρότηση ενός αντιμνημονιακού, δημοκρατικού και κοινωνικά αλληλέγγυου πόλου στην αυτοδιοίκηση, που θα επιδιώξει την ιδεολογική και πολιτική κυριαρχία και θα επιχειρεί, πέραν της συγκρότησης ενός αντιμνημονιακού μετώπου αντίστασης και ανατροπής, αυτοδιοίκησης –τοπικών κοινωνιών –εργαζομένων, και την αλλαγή της κυρίαρχης στην κοινωνία αντίληψης «ανάθεσης» και «προσωπικής τακτοποίησης».

Οι τοπικές κοινωνίες αποτελούν το καταλληλότερο επίπεδο για να αποπειραθούμε την υλοποίησή του πολιτικού σχεδίου της αριστεράς και των ευρύτερων δημοκρατικών – προοδευτικών δυνάμεων που οριοθετούνται από τη μνημονική λαίλαπα. Έτσι, στους δήμους οφείλουμε, με βάση τις προγραμματικές μας προτάσεις και με κριτήρια την τελική στάση απέναντι στο μνημόνιο και τον Καλλικράτη, την τοπική δημοκρατία και την κοινωνική αλληλεγγύη, την καταπολέμηση της ξενοφοβίας και του κοινωνικού αποκλεισμού, και την υπεράσπιση του φυσικού πλούτου και του περιβάλλοντος, να προχωρήσουμε στις ευρύτερες δυνατές πολιτικές και κινηματικές συσπειρώσεις, διεκδικώντας την κατάκτηση δημοτικών – περιφερειακών πλειοψηφιών.

Ξέρουμε, θέλουμε και μπορούμε να νικήσουμε

Έχει πολλαπλή σημασία το «να νικήσουμε» στις αυτοδιοικητικές εκλογές. Όχι για μας, όχι για να ικανοποιήσουμε κάποιον αυτάρεσκο εγωισμό ή κομματικό πατριωτισμό. Η νίκη των δυνάμεων της Αριστεράς, η ανατροπή του αυτοδιοικητικού χάρτη της χώρας θα στείλει σαφές πολιτικό μήνυμα, πυροδοτώντας εξελίξεις και σε κεντρικό πολιτικό επίπεδο. Θα αποδείξει ότι η Αριστερά αναλαμβάνει την ιστορική ευθύνη που της αναλογεί, ακόμα και στα δύσκολα, όταν όλα καταρρέουν, ότι μπορεί να διοικήσει και να δώσει λύσεις ουσιαστικές και προς όφελος της κοινωνίας. Θα βοηθήσει στο να «ριζώσει» ο ΣΥΡΙΖΑ σε όλη την Ελλάδα. Θα αποτελέσει το παράδειγμα, το «πρόπλασμα» και το αναγκαίο στήριγμα της κυβέρνησης της Αριστεράς, για την οποία αγωνιζόμαστε.

Τις φοβούνται τις εκλογές για την αυτοδιοίκηση στα επιτελεία της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ. Κάνουν κάθε τι για να τις αφυδατώσουν πολιτικά. Προσπαθούσαν να αλλάξουν τον εκλογικό νόμο, “παίζουν” με τις ημερομηνίες. Το γεγονός ότι συμπίπτουν με τις ευρωεκλογές, τους προκαλεί άγχος. Μελετάνε και τις δημοσκοπήσεις και ο φόβος τους γίνεται πανικός. Αντιλαμβάνονται ότι το μέγεθος της ήττας μπορεί να είναι τεράστιο και μη διαχειρίσιμο πολιτικά. Τους απόμεινε ένα ισχυρό χαρτί και θα το παίξουν με όλη την απελπισία που τους έχει κυριεύσει. Κι αυτό το χαρτί είναι οι δικές μας αδυναμίες, οι δικές μας αντιφάσεις, οι ανωριμότητες που κουβαλάμε από το παρελθόν, οι προσωπικές στρατηγικές που συνηθίσαμε στα ”ανέμελα” χρόνια ή σε όσους δεν συνειδητοποιούν την νέα κατάσταση που «επιβάλλει» η βίαιη ωρίμανση. Αυτές τις αδυναμίες μας, μπορούμε και θέλουμε να τις υπερβούμε, ακυρώνοντας στη πράξη και την τελευταία τους δυνατότητα, να μην καταρρεύσουν με πάταγο.




Κώστας Ζαχαριάδης 
Μέλος της Κεντρικής Επιτροπής του ΣΥΡΙΖΑ




Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου