Σάββατο 5 Απριλίου 2014

Γιατί είμαι με τον Παναγιώτη Χασιώτη

Τον Παναγιώτη Χασιώτη τον συνάντησα πρώτη φορά στην ταβέρνα "Μανάρας" κατά τη διάρκεια μιας γενικής συνέλευσης της Δημοτικής Παράταξης "Συνεργασία Πολιτών".

Δομημένος λόγος, με ουσία, τον έκαναν συμπαθή σε μένα. Όχι φανφάρες, όχι πομφόλυξ. Απλός, κατανοητός, ουσιαστικός, καίριος, και δημοκράτης.


Αργότερα έμαθα για τους δικανικούς του αγώνες.

Είμαι κι εγώ δύσκολος. Δεν πείθομαι εύκολα, ξέρω και τα επικοινωνιακά κόλπα και δεν "τσιμπάω" που λένε.

Προχθές σε μια συγκέντρωση, όπου παρευρεθήκαμε ένας από τους συνδαιτυμόνες ανέδειξε κάποια στοιχεία από την έκθεση της UNICEF για τα παιδιά της Ελλάδας.

Για διαβάστε με λίγο προσοχή:

-- Το 2012 ο αριθμός των παιδιών τα οποία άγγιξαν το επίπεδο της φτώχειας ανήλθε σε 686.000

-- Ο αριθμός των παιδιών τα οποία ζουν σε νοικοκυριά όπου κανένας ενήλικας δεν εργάζεται ανέρχονται σε 292.000.

Ο Παναγιώτης κοκκίνισε "Αυτό εμείς θα το ανατρέψουμε αμέσως στον Ωρωπό και είναι το πρώτο που πρέπει να κάνουμε"

ΑΑΑ βρε Παναγιώτη. Τελικά ο δήμαρχος μπορεί εκτός από δρόμους για να πηγαίνουμε στη δουλειά, να ανοίξει και δρόμους προς το όραμα


Ανδρέας Θεοδωρακόπουλος



Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου